Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 281:

τὸ μὲν δύνασθαι, ὦ Φαῖδρε, ὥστε ἀγωνιστὴν τέλεον γενέσθαι, εἰκόσ ‐ ἴσωσ δὲ καὶ ἀναγκαῖον ‐ ἔχειν ὥσπερ τἆλλα· εἰ μέν σοι ὑπάρχει φύσει ῥητορικῷ εἶναι, ἔσῃ ῥήτωρ ἐλλόγιμοσ, προσλαβὼν ἐπιστήμην τε καὶ μελέτην, ὅτου δ’ ἂν ἐλλείπῃσ τούτων, ταύτῃ ἀτελὴσ ἔσῃ. ὅσον δὲ αὐτοῦ τέχνη, οὐχ ᾗ Λυσίασ τε καὶ Θρασύμαχοσ πορεύεται δοκεῖ μοι φαίνεσθαι ἡ μέθοδοσ. ἀλλὰ πῇ δή;