Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 216:

τοῦτο μὲν ἄρα παντὶ δῆλον, ὅτι οὐκ αἰσχρὸν αὐτό γε τὸ γράφειν λόγουσ. τί γάρ; ἀλλ’ ἐκεῖνο οἶμαι αἰσχρὸν ἤδη, τὸ μὴ καλῶσ λέγειν τε καὶ γράφειν ἀλλ’ αἰσχρῶσ τε καὶ κακῶσ. δῆλον δή. τίσ οὖν ὁ τρόποσ τοῦ καλῶσ τε καὶ μὴ γράφειν; δεόμεθά τι, ὦ Φαῖδρε, Λυσίαν τε περὶ τούτων ἐξετάσαι καὶ ἄλλον ὅστισ πώποτέ τι γέγραφεν ἢ γράψει, εἴτε πολιτικὸν σύγγραμμα εἴτε ἰδιωτικόν, ἐν μέτρῳ ὡσ ποιητὴσ ἢ ἄνευ μέτρου ὡσ ἰδιώτησ;