Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 188:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 188:)

τελευτῶντε δέ, ὅταν μηδὲν ᾖ πέρασ κακοῦ, πορεύεσθον ἀγομένω, εἴξαντε καὶ ὁμολογήσαντε ποιήσειν τὸ κελευόμενον. καὶ πρὸσ αὐτῷ τ’ ἐγένοντο καὶ εἶδον τὴν ὄψιν τὴν τῶν παιδικῶν ἀστράπτουσαν. ἰδόντοσ δὲ τοῦ ἡνιόχου ἡ μνήμη πρὸσ τὴν τοῦ κάλλουσ φύσιν ἠνέχθη, καὶ πάλιν εἶδεν αὐτὴν μετὰ σωφροσύνησ ἐν ἁγνῷ βάθρῳ βεβῶσαν· ἰδοῦσα δὲ ἔδεισέ τε καὶ σεφθεῖσα ἀνέπεσεν ὑπτία, καὶ ἅμα ἠναγκάσθη εἰσ τοὐπίσω ἑλκύσαι τὰσ ἡνίασ οὕτω σφόδρα, ὥστ’ ἐπὶ τὰ ἰσχία ἄμφω καθίσαι τὼ ἵππω, τὸν μὲν ἑκόντα διὰ τὸ μὴ ἀντιτείνειν, τὸν δὲ ὑβριστὴν μάλ’ ἄκοντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION