Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 173:

ὅθεν δὴ ἑκοῦσα εἶναι οὐκ ἀπολείπεται, οὐδέ τινα τοῦ καλοῦ περὶ πλείονοσ ποιεῖται, ἀλλὰ μητέρων τε καὶ ἀδελφῶν καὶ ἑταίρων πάντων λέλησται, καὶ οὐσίασ δι’ ἀμέλειαν ἀπολλυμένησ παρ’ οὐδὲν τίθεται, νομίμων δὲ καὶ εὐσχημόνων, οἷσ πρὸ τοῦ ἐκαλλωπίζετο, πάντων καταφρονήσασα δουλεύειν ἑτοίμη καὶ κοιμᾶσθαι ὅπου ἂν ἐᾷ τισ ἐγγυτάτω τοῦ πόθου· πρὸσ γὰρ τῷ σέβεσθαι τὸν τὸ κάλλοσ ἔχοντα ἰατρὸν ηὑρ́ηκε μόνον τῶν μεγίστων πόνων.