Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 157:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 157:)

ἔστι δὴ οὖν δεῦρο ὁ πᾶσ ἥκων λόγοσ περὶ τῆσ τετάρτησ μανίασ ‐ ἣν ὅταν τὸ τῇδέ τισ ὁρῶν κάλλοσ, τοῦ ἀληθοῦσ ἀναμιμνῃσκόμενοσ, πτερῶταί τε καὶ ἀναπτερούμενοσ προθυμούμενοσ ἀναπτέσθαι, ἀδυνατῶν δέ, ὄρνιθοσ δίκην βλέπων ἄνω, τῶν κάτω δὲ ἀμελῶν, αἰτίαν ἔχει ὡσ μανικῶσ διακείμενοσ ‐ ὡσ ἄρα αὕτη πασῶν τῶν ἐνθουσιάσεων ἀρίστη τε καὶ ἐξ ἀρίστων τῷ τε ἔχοντι καὶ τῷ κοινωνοῦντι αὐτῆσ γίγνεται, καὶ ὅτι ταύτησ μετέχων τῆσ μανίασ ὁ ἐρῶν τῶν καλῶν ἐραστὴσ καλεῖται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION