Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 134:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 134:)

ἀθάνατον δὲ οὐδ’ ἐξ ἑνὸσ λόγου λελογισμένου, ἀλλὰ πλάττομεν οὔτε ἰδόντεσ οὔτε ἱκανῶσ νοήσαντεσ θεόν, ἀθάνατόν τι ζῷον, ἔχον μὲν ψυχήν, ἔχον δὲ σῶμα, τὸν ἀεὶ δὲ χρόνον ταῦτα συμπεφυκότα.