Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 64:

‐ ἦ μήν, ἐάν μοι μὴ εἴπῃσ τὸν λόγον ἐναντίον αὐτῆσ ταύτησ, μηδέποτέ σοι ἕτερον λόγον μηδένα μηδενὸσ μήτε ἐπιδείξειν μήτε ἐξαγγελεῖν. βαβαῖ, ὦ μιαρέ, ὡσ εὖ ἀνηῦρεσ τὴν ἀνάγκην ἀνδρὶ φιλολόγῳ ποιεῖν ὃ ἂν κελεύῃσ. τί δῆτα ἔχων στρέφῃ; οὐδὲν ἔτι, ἐπειδὴ σύ γε ταῦτα ὀμώμοκασ. πῶσ γὰρ ἂν οἱο͂́σ τ’ εἰήν τοιαύτησ θοίνησ ἀπέχεσθαι;