Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 22:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 22:)

οὕτωσ ἐκ τοῦ ἄστεοσ οὔτ’ εἰσ τὴν ὑπερορίαν ἀποδημεῖσ, οὔτ’ ἔξω τείχουσ ἔμοιγε δοκεῖσ τὸ παράπαν ἐξιέναι. συγγίγνωσκέ μοι, ὦ ἄριστε. φιλομαθὴσ γάρ εἰμι· τὰ μὲν οὖν χωρία καὶ τὰ δένδρα οὐδέν μ’ ἐθέλει διδάσκειν, οἱ δ’ ἐν τῷ ἄστει ἄνθρωποι. σὺ μέντοι δοκεῖσ μοι τῆσ ἐμῆσ ἐξόδου τὸ φάρμακον ηὑρηκέναι. ὥσπερ γὰρ οἱ τὰ πεινῶντα θρέμματα θαλλὸν ἤ τινα καρπὸν προσείοντεσ ἄγουσιν, σὺ ἐμοὶ λόγουσ οὕτω προτείνων ἐν βιβλίοισ τήν τε Ἀττικὴν φαίνῃ περιάξειν ἅπασαν καὶ ὅποι ἂν ἄλλοσε βούλῃ. νῦν δ’ οὖν ἐν τῷ παρόντι δεῦρ’ ἀφικόμενοσ ἐγὼ μέν μοι δοκῶ κατακείσεσθαι, σὺ δ’ ἐν ὁποίῳ σχήματι οἰεί ῥᾷστα ἀναγνώσεσθαι, τοῦθ’ ἑλόμενοσ ἀναγίγνωσκε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION