Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 432:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 432:)

ταῦτα δή, ὦ Φαῖδρέ τε καὶ οἱ ἄλλοι, ἔφη μὲν Διοτίμα, πέπεισμαι δ’ ἐγώ· πεπεισμένοσ δὲ πειρῶμαι καὶ τοὺσ ἄλλουσ πείθειν ὅτι τούτου τοῦ κτήματοσ τῇ ἀνθρωπείᾳ φύσει συνεργὸν ἀμείνω Ἔρωτοσ οὐκ ἄν τισ ῥᾳδίωσ λάβοι. διὸ δὴ ἔγωγέ φημι χρῆναι πάντα ἄνδρα τὸν ἔρωτα τιμᾶν, καὶ αὐτὸσ τιμῶ τὰ ἐρωτικὰ καὶ διαφερόντωσ ἀσκῶ, καὶ τοῖσ ἄλλοισ παρακελεύομαι, καὶ νῦν τε καὶ ἀεὶ ἐγκωμιάζω τὴν δύναμιν καὶ ἀνδρείαν τοῦ Ἔρωτοσ καθ’ ὅσον οἱο͂́σ τ’ εἰμί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION