Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 394:

ταῦτά τε οὖν πάντα ἐδίδασκέ με, ὁπότε περὶ τῶν ἐρωτικῶν λόγουσ ποιοῖτο, καί ποτε ἤρετο τί οἰεί, ὦ Σώκρατεσ, αἴτιον εἶναι τούτου τοῦ ἔρωτοσ καὶ τῆσ ἐπιθυμίασ; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ ὡσ δεινῶσ διατίθεται πάντα τὰ θηρία ἐπειδὰν γεννᾶν ἐπιθυμήσῃ, καὶ τὰ πεζὰ καὶ τὰ πτηνά, νοσοῦντά τε πάντα καὶ ἐρωτικῶσ διατιθέμενα, πρῶτον μὲν περὶ τὸ συμμιγῆναι ἀλλήλοισ, ἔπειτα περὶ τὴν τροφὴν τοῦ γενομένου, καὶ ἕτοιμά ἐστιν ὑπὲρ τούτων καὶ διαμάχεσθαι τὰ ἀσθενέστατα τοῖσ ἰσχυροτάτοισ καὶ ὑπεραποθνῄσκειν, καὶ αὐτὰ τῷ λιμῷ παρατεινόμενα ὥστ’ ἐκεῖνα ἐκτρέφειν, καὶ ἄλλο πᾶν ποιοῦντα.