Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 110:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 110:)

ὅταν γὰρ εἰσ τὸ αὐτὸ ἔλθωσιν ἐραστήσ τε καὶ παιδικά, νόμον ἔχων ἑκάτεροσ, ὁ μὲν χαρισαμένοισ παιδικοῖσ ὑπηρετῶν ὁτιοῦν δικαίωσ ἂν ὑπηρετεῖν, ὁ δὲ τῷ ποιοῦντι αὐτὸν σοφόν τε καὶ ἀγαθὸν δικαίωσ αὖ ὁτιοῦν ἂν ὑπουργῶν <ὑπουργεῖν>, καὶ ὁ μὲν δυνάμενοσ εἰσ φρόνησιν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν συμβάλλεσθαι, ὁ δὲ δεόμενοσ εἰσ παίδευσιν καὶ τὴν ἄλλην σοφίαν κτᾶσθαι, τότε δὴ τούτων συνιόντων εἰσ ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ ἐνταῦθα συμπίπτει τὸ καλὸν εἶναι παιδικὰ ἐραστῇ χαρίσασθαι, ἄλλοθι δὲ οὐδαμοῦ. ἐπὶ τούτῳ καὶ ἐξαπατηθῆναι οὐδὲν αἰσχρόν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION