Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 104:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 104:)

τὸ δὲ οἶμαι ὧδ’ ἔχει· οὐχ ἁπλοῦν ἐστιν, ὅπερ ἐξ ἀρχῆσ ἐλέχθη οὔτε καλὸν εἶναι αὐτὸ καθ’ αὑτὸ οὔτε αἰσχρόν, ἀλλὰ καλῶσ μὲν πραττόμενον καλόν, αἰσχρῶσ δὲ αἰσχρόν. αἰσχρῶσ μὲν οὖν ἐστι πονηρῷ τε καὶ πονηρῶσ χαρίζεσθαι, καλῶσ δὲ χρηστῷ τε καὶ καλῶσ. πονηρὸσ δ’ ἐστὶν ἐκεῖνοσ ὁ ἐραστὴσ ὁ πάνδημοσ, ὁ τοῦ σώματοσ μᾶλλον ἢ τῆσ ψυχῆσ ἐρῶν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION