Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 214:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 214:)

τὰσ δ’ αὖ τῆσ ψυχῆσ καὶ τοῦ σώματοσ ἀνευρήσομεν λύπασ ἡδοναῖσ μειχθείσασ τοτὲ μὲν ἡδονὰσ τὰ συναμφότερα, τοτὲ δὲ λύπασ ἐπικαλουμένασ. πῶσ; ὁπόταν ἐν τῇ καταστάσει τισ ἢ τῇ διαφθορᾷ τἀναντία ἅμα πάθη πάσχῃ, ποτὲ ῥιγῶν θέρηται καὶ θερμαινόμενοσ ἐνίοτε ψύχηται, ζητῶν οἶμαι τὸ μὲν ἔχειν, τοῦ δὲ ἀπαλλάττεσθαι, τὸ δὴ λεγόμενον πικρῷ γλυκὺ μεμειγμένον, μετὰ δυσαπαλλακτίασ παρόν, ἀγανάκτησιν καὶ ὕστερον σύντασιν ἀγρίαν ποιεῖ. καὶ μάλα ἀληθὲσ τὸ νῦν λεγόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION