Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 186:

πῇ δὴ καὶ πῶσ; εἰ τὸ βούλημα ἡμῖν τῆσ κρίσεωσ τούτων ἐν τοιούτοισ τισὶ διαγνῶναι βούλεται ἑκάστοτε τίσ τούτων πρὸσ ἀλλήλασ μείζων καὶ τίσ ἐλάττων καὶ τίσ μᾶλλον καὶ τίσ σφοδροτέρα, λύπη τε πρὸσ ἡδονὴν καὶ λύπη πρὸσ λύπην καὶ ἡδονὴ πρὸσ ἡδονήν. ἀλλ’ ἔστι ταῦτά τε τοιαῦτα καὶ ἡ βούλησισ τῆσ κρίσεωσ αὕτη. τί οὖν; ἐν μὲν ὄψει τὸ πόρρωθεν καὶ ἐγγύθεν ὁρᾶν τὰ μεγέθη τὴν ἀλήθειαν ἀφανίζει καὶ ψευδῆ ποιεῖ δοξάζειν, ἐν λύπαισ δ’ ἄρα καὶ ἡδοναῖσ οὐκ ἔστι ταὐτὸν τοῦτο γιγνόμενον;