Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 99:

τὸ δὲ δὴ πάντα ταῦτα δημιουργοῦν λέγομεν τέταρτον, τὴν αἰτίαν, ὡσ ἱκανῶσ ἕτερον ἐκείνων δεδηλωμένον; ἕτερον γὰρ οὖν. ὀρθῶσ μὴν ἔχει, διωρισμένων τῶν τεττάρων, ἑνὸσ ἑκάστου μνήμησ ἕνεκα ἐφεξῆσ αὐτὰ καταριθμήσασθαι. τί μήν; πρῶτον μὲν τοίνυν ἄπειρον λέγω, δεύτερον δὲ πέρασ, ἔπειτ’ ἐκ τούτων τρίτον μεικτὴν καὶ γεγενημένην οὐσίαν· τὴν δὲ τῆσ μείξεωσ αἰτίαν καὶ γενέσεωσ τετάρτην λέγων ἆρα μὴ πλημμελοίην ἄν τι;