Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 48:

πῶσ; ἆρ’ οὐ περὶ φρονήσεωσ ἦν καὶ ἡδονῆσ ἡμῖν ἐξ ἀρχῆσ ὁ λόγοσ, ὁπότερον αὐτοῖν αἱρετέον; πῶσ γὰρ οὔ; καὶ μὴν ἕν γε ἑκάτερον αὐτοῖν εἶναί φαμεν. πάνυ μὲν οὖν. τοῦτ’ αὐτὸ τοίνυν ἡμᾶσ ὁ πρόσθεν λόγοσ ἀπαιτεῖ, πῶσ ἔστιν ἓν καὶ πολλὰ αὐτῶν ἑκάτερον, καὶ πῶσ μὴ ἄπειρα εὐθύσ, ἀλλά τινά ποτε ἀριθμὸν ἑκάτερον ἔμπροσθεν κέκτηται τοῦ ἄπειρα αὐτῶν ἕκαστα γεγονέναι;