Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 44:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 44:)

κἀμοὶ ταῦτά γε αὐτά· ἀλλὰ τί δή ποτε πρὸσ ἡμᾶσ ὁ λόγοσ οὗτοσ νῦν εἴρηται καὶ τί ποτε βουλόμενοσ; ὀρθῶσ μέντοι τοῦθ’ ἡμᾶσ, ὦ Πρώταρχε, ἠρώτηκε Φίληβοσ. πάνυ μὲν οὖν, καὶ ἀποκρίνου γε αὐτῷ. δράσω ταῦτα διελθὼν σμικρὸν ἔτι περὶ αὐτῶν τούτων. ὥσπερ γὰρ ἓν ὁτιοῦν εἴ τίσ ποτε λάβοι, τοῦτον, ὥσ φαμεν, οὐκ ἐπ’ ἀπείρου φύσιν δεῖ βλέπειν εὐθὺσ ἀλλ’ ἐπί τινα ἀριθμόν, οὕτω καὶ τὸ ἐναντίον ὅταν τισ τὸ ἄπειρον ἀναγκασθῇ πρῶτον λαμβάνειν, μὴ ἐπὶ τὸ ἓν εὐθύσ, ἀλλ’ ἐπ’ ἀριθμὸν αὖ τινα πλῆθοσ ἕκαστον ἔχοντά τι κατανοεῖν, τελευτᾶν τε ἐκ πάντων εἰσ ἕν. πάλιν δὲ ἐν τοῖσ γράμμασι τὸ νῦν λεγόμενον λάβωμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION