Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 21:

τὴν τοίνυν διαφορότητα, ὦ Πρώταρχε, τοῦ ἀγαθοῦ τοῦ τ’ ἐμοῦ καὶ τοῦ σοῦ μὴ ἀποκρυπτόμενοι, κατατιθέντεσ δὲ εἰσ τὸ μέσον, τολμῶμεν, ἄν πῃ ἐλεγχόμενοι μηνύσωσι πότερον ἡδονὴν τἀγαθὸν δεῖ λέγειν ἢ φρόνησιν ἤ τι τρίτον ἄλλο εἶναι. νῦν γὰρ οὐ δήπου πρόσ γε αὐτὸ τοῦτο φιλονικοῦμεν, ὅπωσ ἁγὼ τίθεμαι, ταῦτ’ ἔσται τὰ νικῶντα, ἢ ταῦθ’ ἃ σύ, τῷ δ’ ἀληθεστάτῳ δεῖ που συμμαχεῖν ἡμᾶσ ἄμφω. δεῖ γὰρ οὖν.