Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 413:

θρύπτεσθαι δὴ οἶμαι κερματιζόμενον ἀνάγκη πᾶν τὸ ὄν, ὃ ἄν τισ λάβῃ τῇ διανοίᾳ· ὄγκοσ γάρ που ἄνευ ἑνὸσ ἀεὶ λαμβάνοιτ’ ἄν. πάνυ μὲν οὖν. οὐκοῦν τό γε τοιοῦτον πόρρωθεν μὲν ὁρῶντι καὶ ἀμβλὺ ἓν φαίνεσθαι ἀνάγκη, ἐγγύθεν δὲ καὶ ὀξὺ νοοῦντι πλήθει ἄπειρον ἓν ἕκαστον φανῆναι, εἴπερ στέρεται τοῦ ἑνὸσ μὴ ὄντοσ;