Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 380:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 380:)

οὐ γὰρ τὴν τῶν ἄλλων ἑτεροιότητα λέγει, ὅταν τὸ ἓν ἕτερον τῶν ἄλλων λέγῃ, ἀλλὰ τὴν ἐκείνου. φαίνεται. καὶ μὴν τοῦ γε ἐκείνου καὶ τοῦ τινὸσ καὶ τούτου καὶ τούτῳ καὶ τούτων καὶ πάντων τῶν τοιούτων μετέχει τὸ μὴ ὂν ἕν· οὐ γὰρ ἂν τὸ ἓν ἐλέγετο οὐδ’ ἂν τοῦ ἑνὸσ ἕτερα, οὐδ’ ἐκείνῳ ἄν τι ἦν οὐδ’ ἐκείνου, οὐδ’ ἄν τι ἐλέγετο, εἰ μήτε τοῦ τινὸσ αὐτῷ μετῆν μήτε τῶν ἄλλων τούτων. ὀρθῶσ. εἶναι μὲν δὴ τῷ ἑνὶ οὐχ οἱο͂́ν τε, εἴπερ γε μὴ ἔστι, μετέχειν δὲ πολλῶν οὐδὲν κωλύει, ἀλλὰ καὶ ἀνάγκη, εἴπερ τό γε ἓν ἐκεῖνο καὶ μὴ ἄλλο μὴ ἔστιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION