Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 349:

κινδυνεύει. καὶ τὸ ἓν δή, εἴπερ ἕστηκέ τε καὶ κινεῖται, μεταβάλλοι ἂν ἐφ’ ἑκάτερα ‐ μόνωσ γὰρ ἂν οὕτωσ ἀμφότερα ποιοῖ ‐ μεταβάλλον δ’ ἐξαίφνησ μεταβάλλει, καὶ ὅτε μεταβάλλει, ἐν οὐδενὶ χρόνῳ ἂν εἰή, οὐδὲ κινοῖτ’ ἂν τότε, οὐδ’ ἂν σταίη. οὐ γάρ. ἆρ’ οὖν οὕτω καὶ πρὸσ τὰσ ἄλλασ μεταβολὰσ ἔχει, ὅταν ἐκ τοῦ εἶναι εἰσ τὸ ἀπόλλυσθαι μεταβάλλῃ ἢ ἐκ τοῦ μὴ εἶναι εἰσ τὸ γίγνεσθαι, μεταξύ τινων τότε γίγνεται κινήσεών τε καὶ στάσεων, καὶ οὔτε ἔστι τότε οὔτε οὐκ ἔστι, οὔτε γίγνεται οὔτε ἀπόλλυται;