Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 302:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 302:)

ἅψισ ἄρα οὐκ ἔστιν δυοῖν μὴ ὄντοιν. οὐκ ἔστιν. οὔτ’ ἄρα τὸ ἓν τῶν ἄλλων ἅπτεται οὔτε τὰ ἄλλα τοῦ ἑνόσ, ἐπείπερ ἅψισ οὐκ ἔστιν. οὐ γὰρ οὖν. οὕτω δὴ κατὰ πάντα ταῦτα τὸ ἓν τῶν τε ἄλλων καὶ ἑαυτοῦ ἅπτεταί τε καὶ οὐχ ἅπτεται. ἐοίκεν.