Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 292:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 292:)

τὸ δέ που ταὐτὸν πεπονθὸσ ὅμοιον· οὐχί; ναί. ἡῖ δὴ τὸ ἓν ἕτερον τῶν ἄλλων πέπονθεν εἶναι, κατ’ αὐτὸ τοῦτο ἅπαν ἅπασιν ὅμοιον ἂν εἰή· ἅπαν γὰρ ἁπάντων ἕτερόν ἐστιν. ἐοίκεν. ἀλλὰ μὴν τό γε ὅμοιον τῷ ἀνομοίῳ ἐναντίον. ναί. οὐκοῦν καὶ τὸ ἕτερον τῷ ταὐτῷ. καὶ τοῦτο. ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦτό γ’ ἐφάνη, ὡσ ἄρα τὸ ἓν τοῖσ ἄλλοισ ταὐτόν. ἐφάνη γάρ. τοὐναντίον δέ γε πάθοσ ἐστὶ τὸ εἶναι ταὐτὸν τοῖσ ἄλλοισ τῷ ἕτερον εἶναι τῶν ἄλλων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION