Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 250:

οὐχ οὕτω; πάνυ μὲν οὖν. οὐκοῦν ὡσ ἄλλο τι σημαῖνον τὸ ἔστι τοῦ ἕν; ἀνάγκη. ἆρα οὖν ἄλλο ἢ ὅτι οὐσίασ μετέχει τὸ ἕν, τοῦτ’ ἂν εἰή τὸ λεγόμενον, ἐπειδάν τισ συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν; πάνυ γε. πάλιν δὴ λέγωμεν, ἓν εἰ ἔστιν, τί συμβήσεται. σκόπει οὖν εἰ οὐκ ἀνάγκη ταύτην τὴν ὑπόθεσιν τοιοῦτον ὂν τὸ ἓν σημαίνειν, οἱο͂ν μέρη ἔχειν;