Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 202:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 202:)

ἀγνοοῦσιν γὰρ οἱ πολλοὶ ὅτι ἄνευ ταύτησ τῆσ διὰ πάντων διεξόδου τε καὶ πλάνησ ἀδύνατον ἐντυχόντα τῷ ἀληθεῖ νοῦν σχεῖν. ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ Παρμενίδη, Σωκράτει συνδέομαι, ἵνα καὶ αὐτὸσ διακούσω διὰ χρόνου.