Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 270:

(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 270:)

τὸ δ’ ἐκ γῆσ αὐτῷ μειχθέν, ὅταν παλαιουμένω διαχωρίζησθον πάλιν ἀπ’ ἀλλήλων, ἐκφανὲσ καθ’ αὑτὸ γιγνόμενον ἰὸσ λέγεται. τἆλλα δὲ τῶν τοιούτων οὐδὲν ποικίλον ἔτι διαλογίσασθαι τὴν τῶν εἰκότων μύθων μεταδιώκοντα ἰδέαν· ἣν ὅταν τισ ἀναπαύσεωσ ἕνεκα τοὺσ περὶ τῶν ὄντων ἀεὶ καταθέμενοσ λόγουσ, τοὺσ γενέσεωσ πέρι διαθεώμενοσ εἰκότασ ἀμεταμέλητον ἡδονὴν κτᾶται, μέτριον ἂν ἐν τῷ βίῳ παιδιὰν καὶ φρόνιμον ποιοῖτο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION