Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 217:

(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 217:)

δύο δὴ λεκτέον ἐκείνω, διότι χωρὶσ γεγόνατον ἀνομοίωσ τε ἔχετον. τὸ μὲν γὰρ αὐτῶν διὰ διδαχῆσ, τὸ δ’ ὑπὸ πειθοῦσ ἡμῖν ἐγγίγνεται· καὶ τὸ μὲν ἀεὶ μετ’ ἀληθοῦσ λόγου, τὸ δὲ ἄλογον· καὶ τὸ μὲν ἀκίνητον πειθοῖ, τὸ δὲ μεταπειστόν· καὶ τοῦ μὲν πάντα ἄνδρα μετέχειν φατέον, νοῦ δὲ θεούσ, ἀνθρώπων δὲ γένοσ βραχύ τι. τούτων δὲ οὕτωσ ἐχόντων ὁμολογητέον ἓν μὲν εἶναι τὸ κατὰ ταὐτὰ εἶδοσ ἔχον, ἀγέννητον καὶ ἀνώλεθρον, οὔτε εἰσ ἑαυτὸ εἰσδεχόμενον ἄλλο ἄλλοθεν οὔτε αὐτὸ εἰσ ἄλλο ποι ἰόν, ἀόρατον δὲ καὶ ἄλλωσ ἀναίσθητον, τοῦτο ὃ δὴ νόησισ εἴληχεν ἐπισκοπεῖν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION