헬라어 문장 검색 - ΠλατόΗιππιασ́5́

(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κλειτόφων)

Κλειτοφῶντα τὸν Ἀριστωνύμου τισ ἡμῖν διηγεῖτο ἔναγχοσ, ὅτι Λυσίᾳ διαλεγόμενοσ τὰσ μὲν μετὰ Σωκράτουσ διατριβὰσ ψέγοι, τὴν Θρασυμάχου δὲ συνουσίαν ὑπερεπαινοῖ. ὅστισ, ὦ Σώκρατεσ, οὐκ ὀρθῶσ ἀπεμνημόνευέ σοι τοὺσ ἐμοὶ περὶ σοῦ γενομένουσ λόγουσ πρὸσ Λυσίαν· τὰ μὲν γὰρ ἔγωγε οὐκ ἐπῄνουν σε, τὰ δὲ καὶ ἐπῄνουν. ἐπεὶ δὲ δῆλοσ εἶ μεμφόμενοσ μέν μοι, προσποιούμενοσ δὲ μηδὲν φροντίζειν, ἥδιστ’ ἄν σοι διεξέλθοιμι αὐτοὺσ αὐτόσ, ἐπειδὴ καὶ μόνω τυγχάνομεν ὄντε, ἵνα ἧττόν με ἡγῇ πρὸσ σὲ φαύλωσ ἔχειν. νῦν γὰρ ἴσωσ οὐκ ὀρθῶσ ἀκήκοασ, ὥστε φαίνῃ πρὸσ ἐμὲ ἔχειν τραχυτέρωσ τοῦ δέοντοσ· εἰ δέ μοι δίδωσ παρρησίαν, ἥδιστα ἂν δεξαίμην καὶ ἐθέλω λέγειν. ἀλλ’ αἰσχρὸν μὴν σοῦ γε ὠφελεῖν με προθυμουμένου μὴ ὑπομένειν·

δῆλον γὰρ ὡσ γνοὺσ ὅπῃ χείρων εἰμὶ καὶ βελτίων, τὰ μὲν ἀσκήσω καὶ διώξομαι, τὰ δὲ φεύξομαι κατὰ κράτοσ. ἀκούοισ ἄν. ἐγὼ γάρ, ὦ Σώκρατεσ, σοὶ συγγιγνόμενοσ πολλάκισ ἐξεπληττόμην ἀκούων, καί μοι ἐδόκεισ παρὰ τοὺσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ κάλλιστα λέγειν, ὁπότε ἐπιτιμῶν τοῖσ ἀνθρώποισ, ὥσπερ ἐπὶ μηχανῆσ τραγικῆσ θεόσ, ὕμνεισ λέγων· "ποῖ φέρεσθε, ὤνθρωποι;

καὶ ἀγνοεῖτε οὐδὲν τῶν δεόντων πράττοντεσ, οἵτινεσ χρημάτων μὲν πέρι τὴν πᾶσαν σπουδὴν ἔχετε ὅπωσ ὑμῖν ἔσται, τῶν δ’ ὑέων οἷσ ταῦτα παραδώσετε ὅπωσ ἐπιστήσονται χρῆσθαι δικαίωσ τούτοισ, οὔτε διδασκάλουσ αὐτοῖσ εὑρίσκετε τῆσ δικαιοσύνησ, εἴπερ μαθητόν ‐ εἰ δὲ μελετητόν τε καὶ ἀσκητόν, οἵτινεσ ἐξασκήσουσιν καὶ ἐκμελετήσουσιν ἱκανῶσ ‐ οὐδέ γ’ ἔτι πρότερον ὑμᾶσ αὐτοὺσ οὕτωσ ἐθεραπεύσατε. ἀλλ’ ὁρῶντεσ γράμματα καὶ μουσικὴν καὶ γυμναστικὴν ὑμᾶσ τε αὐτοὺσ καὶ τοὺσ παῖδασ ὑμῶν ἱκανῶσ μεμαθηκότασ ‐ ἃ δὴ παιδείαν ἀρετῆσ εἶναι τελέαν ἡγεῖσθε ‐ κἄπειτα οὐδὲν ἧττον κακοὺσ γιγνομένουσ περὶ τὰ χρήματα, πῶσ οὐ καταφρονεῖτε τῆσ νῦν παιδεύσεωσ οὐδὲ ζητεῖτε οἵτινεσ ὑμᾶσ παύσουσι ταύτησ τῆσ ἀμουσίασ; καίτοι διά γε ταύτην τὴν πλημμέλειαν καὶ ῥᾳθυμίαν, ἀλλ’ οὐ διὰ τὴν ἐν τῷ ποδὶ πρὸσ τὴν λύραν ἀμετρίαν, καὶ ἀδελφὸσ ἀδελφῷ καὶ πόλεισ πόλεσιν ἀμέτρωσ καὶ ἀναρμόστωσ προσφερόμεναι στασιάζουσι καὶ πολεμοῦντεσ τὰ ἔσχατα δρῶσιν καὶ πάσχουσιν.

ὑμεῖσ δέ φατε οὐ δι’ ἀπαιδευσίαν οὐδὲ δι’ ἄγνοιαν ἀλλ’ ἑκόντασ τοὺσ ἀδίκουσ ἀδίκουσ εἶναι, πάλιν δ’ αὖ τολμᾶτε λέγειν ὡσ αἰσχρὸν καὶ θεομισὲσ ἡ ἀδικία·

πῶσ οὖν δή τισ τό γε τοιοῦτον κακὸν ἑκὼν αἱροῖτ’ ἄν; Ἥττων ὃσ ἂν ᾖ, φατέ, τῶν ἡδονῶν. οὐκοῦν καὶ τοῦτο ἀκούσιον, εἴπερ τὸ νικᾶν ἑκούσιον; νῦν πλείω ποιεῖσθαι πάντ’ ἄνδρα ἰδίᾳ θ’ ἅμα καὶ δημοσίᾳ συμπάσασ τὰσ πόλεισ.

ταῦτ’ οὖν, ὦ Σώκρατεσ, ἐγὼ ὅταν ἀκούω σοῦ θαμὰ λέγοντοσ, καὶ μάλα ἄγαμαι καὶ θαυμαστῶσ ὡσ ἐπαινῶ.

καὶ ὁπόταν αὖ φῇσ τὸ ἐφεξῆσ τούτῳ, τοὺσ ἀσκοῦντασ μὲν τὰ σώματα, τῆσ δὲ ψυχῆσ ἠμεληκότασ ἕτερόν τι πράττειν τοιοῦτον, τοῦ μὲν ἄρξοντοσ ἀμελεῖν, περὶ δὲ τὸ ἀρξόμενον ἐσπουδακέναι. καὶ ὅταν λέγῃσ ὡσ ὅτῳ τισ μὴ ἐπίσταται χρῆσθαι, κρεῖττον ἐᾶν τὴν τούτου χρῆσιν· εἰ δή τισ μὴ ἐπίσταται ὀφθαλμοῖσ χρῆσθαι μηδὲ ὠσὶν μηδὲ σύμπαντι τῷ σώματι, τούτῳ μήτε ἀκούειν μήθ’ ὁρᾶν μήτ’ ἄλλην χρείαν μηδεμίαν χρῆσθαι τῷ σώματι κρεῖττον ἢ ὁπῃοῦν χρῆσθαι. καὶ δὴ καὶ περὶ τέχνην ὡσαύτωσ·

ὅστισ γὰρ δὴ μὴ ἐπίσταται τῇ ἑαυτοῦ λύρᾳ χρῆσθαι, δῆλον ὡσ οὐδὲ τῇ τοῦ γείτονοσ, οὐδὲ ὅστισ μὴ τῇ τῶν ἄλλων, οὐδὲ τῇ ἑαυτοῦ, οὐδ’ ἄλλῳ τῶν ὀργάνων οὐδὲ κτημάτων οὐδενί. καὶ τελευτᾷ δὴ καλῶσ ὁ λόγοσ οὗτόσ σοι, ὡσ ὅστισ ψυχῇ μὴ ἐπίσταται χρῆσθαι, τούτῳ τὸ ἄγειν ἡσυχίαν τῇ ψυχῇ καὶ μὴ ζῆν κρεῖττον ἢ ζῆν πράττοντι καθ’ αὑτόν· εἰ δέ τισ ἀνάγκη ζῆν εἰή, δούλῳ ἄμεινον ἢ ἐλευθέρῳ διάγειν τῷ τοιούτῳ τὸν βίον ἐστὶν ἄρα, καθάπερ πλοίου παραδόντι τὰ πηδάλια τῆσ διανοίασ ἄλλῳ, τῷ μαθόντι τὴν τῶν ἀνθρώπων κυβερνητικήν, ἣν δὴ σὺ πολιτικήν, ὦ Σώκρατεσ, ἐπονομάζεισ πολλάκισ, τὴν αὐτὴν δὴ ταύτην δικαστικήν τε καὶ δικαιοσύνην ὡσ ἔστιν λέγων. τούτοισ δὴ τοῖσ λόγοισ καὶ ἑτέροισ τοιούτοισ παμπόλλοισ καὶ παγκάλωσ λεγομένοισ, ὡσ διδακτὸν ἀρετὴ καὶ πάντων ἑαυτοῦ δεῖ μάλιστα ἐπιμελεῖσθαι, σχεδὸν οὔτ’ ἀντεῖπον πώποτε οὔτ’ οἶμαι μήποτε ὕστερον ἀντείπω, προτρεπτικωτάτουσ τε ἡγοῦμαι καὶ ὠφελιμωτάτουσ, καὶ ἀτεχνῶσ ὥσπερ καθεύδοντασ ἐπεγείρειν ἡμᾶσ.

προσεῖχον δὴ τὸν νοῦν τὸ μετὰ ταῦτα ὡσ ἀκουσόμενοσ, ἐπανερωτῶν οὔτι σὲ τὸ πρῶτον, ὦ Σώκρατεσ, ἀλλὰ τῶν ἡλικιωτῶν τε καὶ συνεπιθυμητῶν ἢ ἑταίρων σῶν, ἢ ὅπωσ δεῖ πρὸσ σὲ περὶ αὐτῶν τὸ τοιοῦτον ὀνομάζειν. τούτων γὰρ τοὺσ τὶ μάλιστα εἶναι δοξαζομένουσ ὑπὸ σοῦ πρώτουσ ἐπανηρώτων, πυνθανόμενοσ τίσ ὁ μετὰ ταῦτ’ εἰή λόγοσ, καὶ κατὰ σὲ τρόπον τινὰ ὑποτείνων αὐτοῖσ, "ὦ βέλτιστοι," ἔφην, "ὑμεῖσ, πῶσ ποτε νῦν ἀποδεχόμεθα τὴν Σωκράτουσ προτροπὴν ἡμῶν ἐπ’ ἀρετήν;

ὡσ ὄντοσ μόνου τούτου, ἐπεξελθεῖν δὲ οὐκ ἔνι τῷ πράγματι καὶ λαβεῖν αὐτὸ τελέωσ, ἀλλ’ ἡμῖν παρὰ πάντα δὴ τὸν βίον ἔργον τοῦτ’ ἔσται, τοὺσ μήπω προτετραμμένουσ προτρέπειν, καὶ ἐκείνουσ αὖ ἑτέρουσ;

ἢ δεῖ τὸν Σωκράτη καὶ ἀλλήλουσ ἡμᾶσ τὸ μετὰ τοῦτ’ ἐπανερωτᾶν, ὁμολογήσαντασ τοῦτ’ αὐτὸ ἀνθρώπῳ πρακτέον εἶναι, τί τοὐντεῦθεν; πῶσ ἄρχεσθαι δεῖν φαμεν δικαιοσύνησ πέρι μαθήσεωσ;

ὥσπερ ἂν εἴ τισ ἡμᾶσ προύτρεπεν τοῦ σώματοσ ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι, μηδὲν προνοοῦντασ ὁρῶν καθάπερ παῖδασ ὡσ ἔστιν τισ γυμναστικὴ καὶ ἰατρική, κἄπειτα ὠνείδιζεν, λέγων ὡσ αἰσχρὸν πυρῶν μὲν καὶ κριθῶν καὶ ἀμπέλων ἐπιμέλειαν πᾶσαν ποιεῖσθαι, καὶ ὅσα τοῦ σώματοσ ἕνεκα διαπονούμεθά τε καὶ κτώμεθα, τούτου δ’ αὐτοῦ μηδεμίαν τέχνην μηδὲ μηχανήν, ὅπωσ ὡσ βέλτιστον ἔσται τὸ σῶμα, ἐξευρίσκειν, καὶ ταῦτα οὖσαν. εἰ δ’ ἐπανηρόμεθα τὸν ταῦθ’ ἡμᾶσ προτρέποντα· λέγεισ δὲ εἶναι τίνασ ταύτασ τὰσ τέχνασ;

εἶπεν ἂν ἴσωσ ὅτι γυμναστικὴ καὶ ἰατρική. καὶ νῦν δὴ τίνα φαμὲν εἶναι τὴν ἐπὶ τῇ τῆσ ψυχῆσ ἀρετῇ τέχνην; λεγέσθω. " ὁ δὴ δοκῶν αὐτῶν ἐρρωμενέστατοσ εἶναι πρὸσ ταῦτα ἀποκρινόμενοσ εἶπέν μοι ταύτην τὴν τέχνην εἶναι ἥνπερ ἀκούεισ σὺ λέγοντοσ, ἔφη, Σωκράτουσ, οὐκ ἄλλην ἢ δικαιοσύνην. εἰπόντοσ δ’ ἐμοῦ "μή μοι τὸ ὄνομα μόνον εἴπῃσ, ἀλλὰ ὧδε. ἰατρική πού τισ λέγεται τέχνη·

ταύτησ δ’ ἐστὶν διττὰ τὰ ἀποτελούμενα, τὸ μὲν ἰατροὺσ ἀεὶ πρὸσ τοῖσ οὖσιν ἑτέρουσ ἐξεργάζεσθαι, τὸ δὲ ὑγίειαν· ἔστιν δὲ τούτων θάτερον οὐκέτι τέχνη, τῆσ τέχνησ δὲ τῆσ διδασκούσησ τε καὶ διδασκομένησ ἔργον, ὃ δὴ λέγομεν ὑγίειαν. καὶ τεκτονικῆσ δὲ κατὰ ταὐτὰ οἰκία τε καὶ τεκτονικὴ τὸ μὲν ἔργον, τὸ δὲ δίδαγμα. τῆσ δὴ δικαιοσύνησ ὡσαύτωσ τὸ μὲν δικαίουσ ἔστω ποιεῖν, καθάπερ ἐκεῖ τοὺσ τεχνίτασ ἑκάστουσ· τὸ δ’ ἕτερον, ὃ δύναται ποιεῖν ἡμῖν ἔργον ὁ δίκαιοσ, τί τοῦτό φαμεν; εἰπέ.

" οὗτοσ μέν, ὡσ οἶμαι, τὸ συμφέρον ἀπεκρίνατο, ἄλλοσ δὲ τὸ δέον, ἕτεροσ δὲ τὸ ὠφέλιμον, ὁ δὲ τὸ λυσιτελοῦν. ἐπανῄειν δὴ ἐγὼ λέγων ὅτι "κἀκεῖ τά γε ὀνόματα ταῦτ’ ἐστὶν ἐν ἑκάστῃ τῶν τεχνῶν, ὀρθῶσ πράττειν, λυσιτελοῦντα, ὠφέλιμα καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα· ἀλλὰ πρὸσ ὅτι ταῦτα πάντα τείνει, ἐρεῖ τὸ ἴδιον ἑκάστη ἡ τέχνη, οἱο͂ν ἡ τεκτονικὴ τὸ εὖ, τὸ καλῶσ, τὸ δεόντωσ, ὥστε τὰ ξύλινα, φήσει, σκεύη γίγνεσθαι, ἃ δὴ οὐκ ἔστιν τέχνη. λεγέσθω δὴ καὶ τὸ τῆσ δικαιοσύνησ ὡσαύτωσ.

" τελευτῶν ἀπεκρίνατό τισ ὦ Σώκρατέσ μοι τῶν σῶν ἑταίρων, ὃσ δὴ κομψότατα ἔδοξεν εἰπεῖν, ὅτι τοῦτ’ εἰή τὸ τῆσ δικαιοσύνησ ἴδιον ἔργον, ὃ τῶν ἄλλων οὐδεμιᾶσ, φιλίαν ἐν ταῖσ πόλεσιν ποιεῖν. οὗτοσ δ’ αὖ ἐρωτώμενοσ τὴν φιλίαν ἀγαθόν τ’ ἔφη εἶναι καὶ οὐδέποτε κακόν, τὰσ δὲ τῶν παίδων φιλίασ καὶ τὰσ τῶν θηρίων, ἃσ ἡμεῖσ τοῦτο τοὔνομα ἐπονομάζομεν, οὐκ ἀπεδέχετο εἶναι φιλίασ ἐπανερωτώμενοσ· συνέβαινε γὰρ αὐτῷ τὰ πλείω τὰσ τοιαύτασ βλαβερὰσ ἢ ἀγαθὰσ εἶναι. φεύγων δὴ τὸ τοιοῦτον οὐδὲ φιλίασ ἔφη τὰσ τοιαύτασ εἶναι, ψευδῶσ δὲ ὀνομάζειν αὐτὰσ τοὺσ οὕτωσ ὀνομάζοντασ·

τὴν δὲ ὄντωσ καὶ ἀληθῶσ φιλίαν εἶναι σαφέστατα ὁμόνοιαν. τὴν δὲ ὁμόνοιαν ἐρωτώμενοσ εἰ ὁμοδοξίαν εἶναι λέγοι ἢ ἐπιστήμην, τὴν μὲν ὁμοδοξίαν ἠτίμαζεν· ἠναγκάζοντο γὰρ πολλαὶ καὶ βλαβεραὶ γίγνεσθαι ὁμοδοξίαι ἀνθρώπων, τὴν δὲ φιλίαν ἀγαθὸν ὡμολογήκει πάντωσ εἶναι καὶ δικαιοσύνησ ἔργον, ὥστε ταὐτὸν ἔφησεν εἶναι ὁμόνοιαν καὶ ἐπιστήμην οὖσαν, ἀλλ’ οὐ δόξαν. ὅτε δὴ ἐνταῦθα ἦμεν τοῦ λόγου ἀποροῦντεσ, οἱ παρόντεσ ἱκανοὶ ἦσαν ἐπιπλήττειν τε αὐτῷ καὶ λέγειν ὅτι περιδεδράμηκεν εἰσ ταὐτὸν ὁ λόγοσ τοῖσ πρώτοισ, καὶ ἔλεγον ὅτι "καὶ ἡ ἰατρικὴ ὁμόνοιά τίσ ἐστι καὶ ἅπασαι αἱ τέχναι, καὶ περὶ ὅτου εἰσὶν ἔχουσι λέγειν· τὴν δὲ ὑπὸ σοῦ λεγομένην δικαιοσύνην ἢ ὁμόνοιαν, ὅποι τείνουσά ἐστιν, διαπέφευγεν, καὶ ἄδηλον αὐτῆσ ὅτι ποτ’ ἔστιν τὸ ἔργον.

ταῦτα, ὦ Σώκρατεσ, ἐγὼ τελευτῶν καὶ σὲ αὐτὸν ἠρώτων, καὶ εἶπέσ μοι δικαιοσύνησ εἶναι τοὺσ μὲν ἐχθροὺσ βλάπτειν, τοὺσ δὲ φίλουσ εὖ ποιεῖν.

ὕστερον δὲ ἐφάνη βλάπτειν γε οὐδέποτε ὁ δίκαιοσ οὐδένα· πάντα γὰρ ἐπ’ ὠφελίᾳ πάντασ δρᾶν.

ταῦτα δὲ οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶσ ἀλλὰ πολὺν δὴ ὑπομείνασ χρόνον καὶ λιπαρῶν ἀπείρηκα, νομίσασ σε τὸ μὲν προτρέπειν εἰσ ἀρετῆσ ἐπιμέλειαν κάλλιστ’ ἀνθρώπων δρᾶν, δυοῖν δὲ θάτερον, ἢ τοσοῦτον μόνον δύνασθαι, μακρότερον δὲ οὐδέν, ὃ γένοιτ’ ἂν καὶ περὶ ἄλλην ἡντιναοῦν τέχνην, οἱο͂ν μὴ ὄντα κυβερνήτην καταμελετῆσαι τὸν ἔπαινον περὶ αὐτῆσ, ὡσ πολλοῦ τοῖσ ἀνθρώποισ ἀξία, καὶ περὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν ὡσαύτωσ· ταὐτὸν δὴ καὶ σοί τισ ἐπενέγκοι τάχ’ ἂν περὶ δικαιοσύνησ, ὡσ οὐ μᾶλλον ὄντι δικαιοσύνησ ἐπιστήμονι, διότι καλῶσ αὐτὴν ἐγκωμιάζεισ.

οὐ μὴν τό γε ἐμὸν οὕτωσ ἔχει· δυοῖν δὲ θάτερον, ἢ οὐκ εἰδέναι σε ἢ οὐκ ἐθέλειν αὐτῆσ ἐμοὶ κοινωνεῖν. διὰ ταῦτα δὴ καὶ πρὸσ Θρασύμαχον οἶμαι πορεύσομαι καὶ ἄλλοσε ὅποι δύναμαι, ἀπορῶν· ἐπεὶ εἴ γ’ ἐθέλεισ σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι πρὸσ ἐμὲ τῶν λόγων τῶν προτρεπτικῶν, οἱο͂ν δέ, εἰ περὶ γυμναστικῆσ προτετραμμένοσ ἦ τοῦ σώματοσ δεῖν μὴ ἀμελεῖν, τὸ ἐφεξῆσ ἂν τῷ προτρεπτικῷ λόγῳ ἔλεγεσ οἱο͂ν τὸ σῶμά μου φύσει ὂν οἱάσ θεραπείασ δεῖται, καὶ νῦν δὴ ταὐτὸν γιγνέσθω. θὲσ τὸν Κλειτοφῶντα ὁμολογοῦντα ὡσ ἔστιν καταγέλαστον τῶν μὲν ἄλλων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι, ψυχῆσ δέ, ἧσ ἕνεκα τἆλλα διαπονούμεθα, ταύτησ ἠμεληκέναι·

καὶ τἆλλα πάντα οἰού με νῦν οὕτωσ εἰρηκέναι τὰ τούτοισ ἑξῆσ, ἃ καὶ νυνδὴ διῆλθον.

καί σου δεόμενοσ λέγω μηδαμῶσ ἄλλωσ ποιεῖν, ἵνα μή, καθάπερ νῦν, τὰ μὲν ἐπαινῶ σε πρὸσ Λυσίαν καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ, τὰ δέ τι καὶ ψέγω. μὴ μὲν γὰρ προτετραμμένῳ σε ἀνθρώπῳ, ὦ Σώκρατεσ, ἄξιον εἶναι τοῦ παντὸσ φήσω, προτετραμμένῳ δὲ σχεδὸν καὶ ἐμπόδιον τοῦ πρὸσ τέλοσ ἀρετῆσ ἐλθόντα εὐδαίμονα γενέσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κλειτόφων

(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κλειτόφων)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION