헬라어 문장 검색 - ΝεωΤεστ́24́1́

(PROS TIMOQEON B, chapter 1)

ΠΑΥΛΟΣ ἀπόστολοσ Χριστοῦ Ιἠσοῦ διὰ θελήματοσ θεοῦ κατ’ ἐπαγγελίαν ζωῆσ τῆσ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ Τιμοθέῳ ἀγαπητῷ τέκνῳ· χάρισ, ἔλεοσ, εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸσ καὶ Χριστοῦ Ιἠσοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν.

ἵνα χαρᾶσ πληρωθῶ ὑπόμνησιν λαβὼν τῆσ ἐν σοὶ ἀνυποκρίτου πίστεωσ, ἥτισ ἐνῴκησεν πρῶτον ἐν τῇ μάμμῃ σου Λωίδι καὶ τῇ μητρί σου Εὐνίκῃ, πέπεισμαι δὲ ὅτι καὶ ἐν σοί.

δι’ ἣν αἰτίαν ἀναμιμνήσκω σε ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆσ ἐπιθέσεωσ τῶν χειρῶν μου·

οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ θεὸσ πνεῦμα δειλίασ, ἀλλὰ δυνάμεωσ καὶ ἀγάπησ καὶ σωφρονισμοῦ.

εἰσ ὃ ἐτέθην ἐγὼ κῆρυξ καὶ ἀπόστολοσ καὶ διδάσκαλοσ.

δι’ ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, ἀλλ’ οὐκ ἐπαισχύνομαι, οἶδα γὰρ ᾧ πεπίστευκα, καὶ πέπεισμαι ὅτι δυνατόσ ἐστιν τὴν παραθήκην μου φυλάξαι εἰσ ἐκείνην τὴν ἡμέραν.

ὑποτύπωσιν ἔχε ὑγιαινόντων λόγων ὧν παρ’ ἐμοῦ ἤκουσασ ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ τῇ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ·

τὴν καλὴν παραθήκην φύλαξον διὰ πνεύματοσ ἁγίου τοῦ ἐνοικοῦντοσ ἐν ἡμῖν.

Οἶδασ τοῦτο ὅτι ἀπεστράφησάν με πάντεσ οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὧν ἐστὶν Φύγελοσ καὶ Ἑρμογένησ.

δῴη ἔλεοσ ὁ κύριοσ τῷ Ὀνησιφόρου οἴκῳ, ὅτι πολλάκισ με ἀνέψυξεν, καὶ τὴν ἅλυσίν μου οὐκ ἐπαισχύνθη·

ἀλλὰ γενόμενοσ ἐν Ῥώμῃ σπουδαίωσ ἐζήτησέν με καὶ εὑρ͂εν·

‐ δῴη αὐτῷ ὁ κύριοσ εὑρεῖν ἔλεοσ παρὰ κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ·

‐ καὶ ὅσα ἐν Ἐφέσῳ διηκόνησεν, βέλτιον σὺ γινώσκεισ. καὶ ἃ ἤκουσασ παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖσ ἀνθρώποισ, οἵτινεσ ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρουσ διδάξαι.

συνκακοπάθησον ὡσ καλὸσ στρατιώτησ Χριστοῦ Ιἠσοῦ.

οὐδεὶσ στρατευόμενοσ ἐμπλέκεται ταῖσ τοῦ βίου πραγματίαισ, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ·

ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τισ, οὐ στεφανοῦται ἐὰν μὴ νομίμωσ ἀθλήσῃ·

τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν.

νόει ὃ λέγω·

δώσει γάρ σοι ὁ κύριοσ σύνεσιν ἐν πᾶσιν. μνημόνευε Ιἠσοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματοσ Δαυείδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου·

ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡσ κακοῦργοσ.

ἀλλὰ ὁ λόγοσ τοῦ θεοῦ οὐ δέδεται· διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺσ ἐκλεκτούσ, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίασ τύχωσιν τῆσ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ μετὰ δόξησ αἰωνίου.

πιστὸσ ὁ λόγοσ·

εἰ γὰρ συναπεθάνομεν, καὶ συνζήσομεν· εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν·

εἰ ἀρνησόμεθα, κἀκεῖνοσ ἀρνήσεται ἡμᾶσ· εἰ ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνοσ πιστὸσ μένει, ἀρνήσασθαι γὰρ ἑαυτὸν οὐ δύναται.

Ταῦτα ὑπο μίμνησκε, διαμαρτυρόμενοσ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, μὴ λογομαχεῖν, ἐπ’ οὐδὲν χρήσιμον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων.

σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆσ ἀληθείασ.

τὰσ δὲ βεβήλουσ κενοφωνιασ περιίστασο·

ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεβείασ, καὶ ὁ λόγοσ αὐτῶν ὡσ γάγγραινα νομὴν ἕξει· οἵτινεσ περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντεσ ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσιν τήν τινων πίστιν.

ὁ μέντοι στερεὸσ θεμέλιοσ τοῦ θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην Ἔγνω Κύριοσ τοὺσ ὄντασ αὐτοῦ, καί Ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίασ πᾶσ ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα Κυρίου.

ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ οὐκ ἔστιν μόνον σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, καὶ ἃ μὲν εἰσ τιμὴν ἃ δὲ εἰσ ἀτιμίαν·

ἐὰν οὖν τισ ἐκκαθάρῃ ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων, ἔσται σκεῦοσ εἰσ τιμήν, ἡγιασμένον, εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εἰσ πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον.

τὰσ δὲ νεωτερικὰσ ἐπιθυμίασ φεῦγε, δίωκε δὲ δικαιοσύνην, πίστιν, ἀγάπην, εἰρήνην μετὰ τῶν ἐπικαλουμένων τὸν κύριον ἐκ καθαρᾶσ καρδίασ.

τὰσ δὲ μωρὰσ καὶ ἀπαιδεύτουσ ζητήσεισ παραιτοῦ, εἰδὼσ ὅτι γεννῶσι μάχασ·

καὶ ἀνανήψωσιν ἐκ τῆσ τοῦ διαβόλου παγίδοσ, ἐζωγρημένοι ὑπ’ αὐτοῦ εἰσ τὸ ἐκείνου θέλημα.

Τοῦτο δὲ γίνωσκε ὅτι ἐν ἐσχάταισ ἡμέραισ ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί·

προδόται, προπετεῖσ, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, ἔχοντεσ μόρφωσιν εὐσεβείασ τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆσ ἠρνημένοι·

καὶ τούτουσ ἀποτρέπου.

πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰσ ἐπίγνωσιν ἀληθείασ ἐλθεῖν δυνάμενα.

ὃν τρόπον δὲ Ιἀννῆσ καὶ Ιἀμβρῆσ ἀντέστησαν Μωυσεῖ, οὕτωσ καὶ οὗτοι ἀνθίστανται τῇ ἀληθείᾳ, ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι περὶ τὴν πίστιν.

ἀλλ’ οὐ προκόψουσιν ἐπὶ πλεῖον, ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδη λοσ ἔσται πᾶσιν, ὡσ καὶ ἡ ἐκείνων ἐγένετο.

Σὺ δὲ παρηκολοίθησάσ μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖσ διωγμοῖσ, τοῖσ παθήμασιν, οἱᾶ́ μοι ἐγένετο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροισ, οἱούσ διωγμοὺσ ὑπήνεγκα·

καὶ ἐκ πάντων με ἐρύσατο ὁ κύριοσ.

καὶ πάντεσ δὲ οἱ θέλοντεσ ζῇν εὐσεβῶσ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ διωχθήσονται·

πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητεσ προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντεσ καὶ πλανώμενοι.

καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφουσ ἱερὰ γράμματα οἶδασ, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰσ σωτηρίαν διὰ πίστεωσ τῆσ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ·

ἵνα ἄρτιοσ ᾖ ὁ τοῦ θεοῦ ἄνθρωποσ, πρὸσ πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισμένοσ.

Διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ Χριστοῦ Ιἠσοῦ, τοῦ μέλλοντοσ κρίνειν ζῶντασ καὶ νεκρούσ, καὶ τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ καὶ τὴν βασιλειαν αὐτοῦ·

κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρωσ ἀκαίρωσ, ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον, ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ.

καὶ ἀπὸ μὲν τῇσ ἀληθείασ τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺσ μύθουσ ἐκτραπήσονται.

σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσιν, κακοπάησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον.

Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸσ τῆσ ἀναλύσεώσ μου ἐφέστηκεν.

τὸν καλὸν ἀγῶνα ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα·

λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆσ δικαιοσύνησ στέφανοσ, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ κύριοσ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιοσ κριτήσ, οὐ μόνον δὲ ἐμοὶ ἀλλὰ καὶ πᾶσιν τοῖσ ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.

Σπούδασον ἐλθεῖν πρόσ με ταχέωσ·

Δημᾶσ γάρ με ἐγκατέλειπεν ἀγαπήσασ τὸν νῦν αἰῶνα, καὶ ἐπορεύθη εἰσ Θεσσαλονίκην, Κρήσκησ εἰσ Γαλατίαν, Τίτοσ εἰσ Δαλματίαν·

Λουκᾶσ ἐστὶν μόνοσ μετ’ ἐμοῦ.

Τύχικον δὲ ἀπέστειλα εἰσ Ἔφεσον.

τὸν φελόνην, ὃν ἀπέλειπον ἐν Τρῳάδι παρὰ Κάρπῳ, ἐρχόμενοσ φέρε, καὶ τὰ βιβλία, μάλιστα τὰσ μεμβράνασ.

Ἀλέξανδροσ ὁ χαλκεὺσ πολλά μοι κακὰ ἐνεδείξατο·

‐ ἀποδὥσει αὐτῷ ὁ κύριοσ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ· ὃν καὶ σὺ φυλάσσου, λίαν γὰρ ἀντέστη τοῖσ ἡμετέροισ λόγοισ.

Ἐν τῇ πρώτῃ μου ἀπολογίᾳ οὐδείσ μοι παρεγένετο, ἀλλὰ πάντεσ με ἐγκατέλειπον·

‐ μὴ αὐτοῖσ λογισθείη· ὁ δὲ κύριόσ μοι παρέστη καὶ ἐνεδυνάμωσέν με, ἵνα δι’ ἐμοῦ τὸ κήρυγμα πληροφορηθῇ καὶ ἀκούσωσιν πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐρύσθην ἐκ στόματοσ λέοντοσ.

ῥύσεταί με ὁ κύριοσ ἀπὸ παντὸσ ἔργου πονηροῦ καὶ σώσει εἰσ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ τὴν ἐπουράνιον·

ᾧ ἡ δόξα εἰσ τοὺσ αἰῶνασ τῶν αἰώνων, ἀμήν. Ἄσπασαι Πρίσκαν καὶ Ἀκύλαν καὶ τὸν Ὀνησιφόρου οἶκον.

Ἔραστοσ ἔμεινεν ἐν Κορίνθῳ, Τρόφιμον δὲ ἀπέλειπον ἐν Μιλήτῳ ἀσθενοῦντα.

Σπούδασον πρὸ χειμῶνοσ ἐλθεῖν.

Ἀσπάζεταί σε Εὔβουλοσ καὶ Πούδησ καὶ Λίνοσ καὶ Κλαυδία καὶ οἱ ἀδελφοὶ [πάντεσ]. Ὁ κύριοσ μετὰ τοῦ πνεύματόσ σου.

ἡ χάρισ μεθ’ ὑμῶν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

PROS TIMOQEON B, chapter 1

(PROS TIMOQEON B, chapter 1)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION