헬라어 문장 검색 - ΝεωΤεστ́19́1́

(PROS KOLASSAEIS, chapter 1)

ΠΑΥΛΟΣ ἀπόστολοσ Χριστοῦ Ιἠσοῦ διὰ θελήματοσ θεοῦ καὶ Τιμόθεοσ ὁ ἀδελφὸσ τοῖσ ἐν Κολοσσαῖσ ἁγίοισ καὶ πιστοῖσ ἀδελφοῖσ ἐν Χριστῷ· χάρισ ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸσ ἡμῶν.

καθὼσ καὶ ἐν παντὶ τῷ κόσμῳ ἐστὶν καρποφορούμενον καὶ αὐξανόμενον καθὼσ καὶ ἐν ὑμῖν, ἀφ’ ἧσ ἡμέρασ ἠκούσατε καὶ ἐπέγνωτε τὴν χάριν τοῦ θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ·

ὁ καὶ δηλώσασ ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἀγάπην ἐν πνεύματι.

ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν, τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν·

ὅσ ἐστιν εἰκὼν τοῦ θεοῦ τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκοσ πάσησ κτίσεωσ, ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα ἐν τοῖσ οὐρανοῖσ καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητεσ εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι·

τὰ πάντα δι’ αὐτοῦ καὶ εἰσ αὐτὸν ἔκτισται·

καὶ αὐτὸσ ἔστιν πρὸ πάντων καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκεν, καὶ αὐτόσ ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματοσ, τῆσ ἐκκλησίασ·

καὶ δι’ αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰσ αὐτόν, εἰρηνοποιήσασ διὰ τοῦ αἵματοσ τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, [δι’ αὐτοῦ] εἴτε τὰ ἐπὶ τῆσ γῆσ εἴτε τὰ ἐν τοῖσ οὐρανοῖσ·

εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆσ ἐλπίδοσ τοῦ εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντοσ ἐν πάσῃ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλοσ διάκονοσ.

οἷσ ἠθέλησεν ὁ θεὸσ γνωρίσαι τί τὸ πλοῦτοσ τῆσ δόξησ τοῦ μυστηρίου τούτου ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, ὅ ἐστιν Χριστὸσ ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶσ τῆσ δόξησ·

ὃν ἡμεῖσ καταγγέλλομεν νουθετοῦντεσ πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντεσ πάντα ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν Χριστῷ·

εἰσ ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόμενοσ κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει.

ἐν ᾧ εἰσὶν πάντεσ οἱ θησαυροὶ τῆσ σοφίασ καὶ γνώσεωσ ἀπόκρυφοι.

Τοῦτο λέγω ἵνα μηδεὶσ ὑμᾶσ παραλογίζηται ἐν πιθανολογίᾳ.

εἰ γὰρ καὶ τῇ σαρκὶ ἄπειμι, ἀλλὰ τῷ πνεύματι σὺν ὑμῖν εἰμί, χαίρων καὶ βλέπων ὑμῶν τὴν τάξιν καὶ τὸ στερέωμα τῆσ εἰσ Χριστὸν πίστεωσ ὑμῶν.

ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι τῇ πίστει καθὼσ ἐδιδάχθητε, περισσεύοντεσ [ἐν αὐτῇ] ἐν εὐχαριστίᾳ.

Βλέπετε μή τισ ὑμᾶσ ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆσ φιλοσοφίασ καὶ κενῆσ ἀπάτησ κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ κατὰ Χριστόν·

συνταφέντεσ αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίσματι, ἐν ᾧ καὶ συνηγέρθητε διὰ τῆσ πίστεωσ τῆσ ἐνεργείασ τοῦ θεοῦ τοῦ ἐγείραντοσ αὐτὸν ἐκ νεκρῶν·

καὶ ὑμᾶσ νεκροὺσ ὄντασ τοῖσ παραπτώμασιν καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳ τῆσ σαρκὸσ ὑμῶν, συνεζωοποίησεν ὑμᾶσ σὺν αὐτῷ·

ἐξαλείψασ τὸ καθ’ ἡμῶν χειρόγραφον τοῖσ δόγμασιν ὃ ἦν ὑπεναντίον ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρκεν ἐκ τοῦ μέσου προσηλώσασ αὐτὸ τῷ σταυρῷ·

ἀπεκδυσάμενοσ τὰσ ἀρχὰσ καὶ τὰσ ἐξουσίασ ἐδειγμάτισεν ἐν παρρησίᾳ θριαμβεύσασ αὐτοὺσ ἐν αὐτῷ.

ἅ ἐστιν σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ δὲ σῶμα τοῦ χριστοῦ.

καὶ οὐ κρατῶν τὴν κεφαλήν, ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα διὰ τῶν ἁφῶν καὶ συνδέσμων ἐπιχορηγούμενον καὶ συνβιβαζόμενον αὔξει τὴν αὔξησιν τοῦ θεοῦ.

ἅ ἐστιν πάντα εἰσ φθορὰν τῇ ἀποχρήσει, κατὰ τὰ ἐντάλματα καὶ διδασκαλίασ τῶν ἀνθρώπων;

ἅτινά ἐστιν λόγον μὲν ἔχοντα σο φίασ ἐν ἐθελοθρησκίᾳ καὶ ταπεινοφροσύνῃ [καὶ] ἀφειδίᾳ σώματοσ, οὐκ ἐν τιμῇ τινὶ πρὸσ πλησμονὴν τῆσ σαρκόσ.

Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ χριστόσ ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ θεοῦ καθήμενοσ·

καὶ ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ χριστῷ ἐν τῷ θεῷ·

ὅταν ὁ χριστὸσ φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖσ σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ·

δι’ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ·

ἐν οἷσ καὶ ὑμεῖσ περιεπατήσατέ ποτε ὅτε ἐζῆτε ἐν τούτοισ·

νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖσ τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματοσ ὑμῶν·

μὴ ψεύδεσθε εἰσ ἀλλήλουσ·

ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ιοὐδαῖοσ, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαροσ, Σκύθησ, δοῦλοσ, ἐλεύθεροσ, ἀλλὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσιν Χριστόσ.

Ἐνδύσασθε οὖν ὡσ ἐκλεκτοὶ τοῦ θεοῦ, ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραΰτητα, μακροθυμίαν, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖσ ἐάν τισ πρόσ τινα ἔχῃ μομφήν·

καθὼσ καὶ ὁ κύριοσ ἐχαρίσατο ὑμῖν οὕτωσ καὶ ὑμεῖσ·

ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοισ τὴν ἀγάπην, ὅ ἐστιν σύνδεσμοσ τῆσ τελειότητοσ.

καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ χριστοῦ βραβευέτω ἐν ταῖσ καρδίαισ ὑμῶν, εἰσ ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν [ἑνὶ] σώματι·

καὶ εὐχάριστοι γίνεσθε. ὁ λόγοσ τοῦ χριστοῦ ἐνοικείτω ἐν ὑμῖν πλουσίωσ ἐν πάσῃ σοφίᾳ·

διδάσκοντεσ καὶ νουθετοῦντεσ ἑαυτοὺσ ψαλμοῖσ, ὕμνοισ, ᾠδαῖσ πνευματικαῖσ ἐν χάριτι, ᾄδοντεσ ἐν ταῖσ καρδίαισ ὑμῶν τῷ θεῷ· καὶ πᾶν ὅτι ἐὰν ποιῆτε ἐν λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόματι κυρίου Ιἠσοῦ, εὐχαριστοῦντεσ τῷ θεῷ πατρὶ δι’ αὐτοῦ.

Αἱ γυναῖκεσ, ὑποτάσσεσθε τοῖσ ἀνδράσιν, ὡσ ἀνῆκεν ἐν κυρίῳ.

Οἱ ἄνδρεσ, ἀγαπᾶτε τὰσ γυναῖκασ καὶ μὴ πικραίνεσθε πρὸσ αὐτάσ.

Τὰ τέκνα, ὑπακούετε τοῖσ γονεῦσιν κατὰ πάντα, τοῦτο γὰρ εὐάρεστόν ἐστιν ἐν κυρίῳ.

Οἱ πατέρεσ, μὴ ἐρεθίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἵνα μὴ ἀθυμῶσιν.

Οἱ δοῦλοι, ὑπακούετε κατὰ πάντα τοῖσ κατὰ σάρκα κυρίοισ, μὴ ἐν ὀφθαλμοδουλίαισ, ὡσ ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλ’ ἐν ἁπλότητι καρδίασ, φοβούμενοι τὸν κύριον.

ὃ ἐὰν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆσ ἐργάζεσθε, ὡσ τῷ κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποισ, εἰδότεσ ὅτι ἀπὸ κυρίου ἀπολήμψεσθε τὴν ἀνταπόδοσιν τῆσ κληρονομίασ·

τῷ κυρίῳ Χριστῷ δουλεύετε·

ὁ γὰρ ἀδικῶν κομίσεται ὃ ἠδίκησεν, καὶ οὐκ ἔστιν προσωπολημψία.

Οἱ κύριοι, τὸ δίκαιον καὶ τὴν ἰσότητα τοῖσ δούλοισ παρέχεσθε, εἰδότεσ ὅτι καὶ ὑμεῖσ ἔχετε κύριον ἐν οὐρανῷ.

ἵνα φανεράσω αὐτὸ ὡσ δεῖ με λαλῆσαι.

Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸσ τοὺσ ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι.

ὁ λόγοσ ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένοσ, εἰδέναι πῶσ δεῖ ὑμᾶσ ἑνὶ ἑκάστῳ ἀποκρίνεσθαι.

ὃν ἔπεμψα πρὸσ ὑμᾶσ εἰσ αὐτὸ τοῦτο ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰσ καρδίασ ὑμῶν, σὺν Ὀνησίμῳ τῷ πιστῷ καὶ ἀγαπητῷ ἀδελφῷ, ὅσ ἐστιν ἐξ ὑμῶν·

πάντα ὑμῖν γνωρίσουσιν τὰ ὧδε.

καὶ Ιἠσοῦσ ὁ λεγόμενοσ Ιοὖστοσ, οἱ ὄντεσ ἐκ περιτομῆσ, οὗτοι μόνοι συνεργοὶ εἰσ τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ, οἵτινεσ ἐγενήθησάν μοι παρηγορία.

ἀσπάζεται ὑμᾶσ Ἐπαφρᾶσ ὁ ἐξ ὑμῶν, δοῦλοσ Χριστοῦ Ιἠσοῦ, πάντοτε ἀγωνιζόμενοσ ὑπὲρ ὑμῶν ἐν ταῖσ προσευχαῖσ, ἵνα σταθῆτε τέλειοι καὶ πεπληροφορημένοι ἐν παντὶ θελήματι τοῦ θεοῦ.

μαρτυρῶ γὰρ αὐτῷ ὅτι ἔχει πολὺν πόνον ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικίᾳ καὶ τῶν ἐν Ιἑρᾷ Πόλει.

ἀσπάζεται ὑμᾶσ Λουκᾶσ ὁ ἰατρὸσ ὁ ἀγαπητὸσ καὶ Δημᾶσ.

Ἀσπάσασθε τοὺσ ἐν Λαοδικίᾳ ἀδελφοὺσ καὶ Νύμφαν καὶ τὴν κατ’ οἶκον αὐτῆσ ἐκκλησίαν.

καὶ ὅταν ἀναγνωσθῇ παρ’ ὑμῖν ἡ ἐπιστολή, ποιήσατε ἵνα καὶ ἐν τῇ Λαοδικέων ἐκκλησίᾳ ἀναγνωσθῇ, καὶ τὴν ἐκ Λαοδικίασ ἵνα καὶ ὑμεῖσ ἀναγνῶτε.

καὶ εἴπατε Ἀρχίππῳ Βλέπε τὴν διακονίαν ἣν παρέλαβεσ ἐν κυρίῳ, ἵνα αὐτὴν πληροῖσ.

Ὁ ἀσπασμὸσ τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου.

μνημονεύετέ μου τῶν δεσμῶν. ἡ χάρισ μεθ’ ὑμῶν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

PROS KOLASSAEIS, chapter 1

(PROS KOLASSAEIS, chapter 1)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION