PROS EFESIOUS, chapter 1

(PROS EFESIOUS, chapter 1)

ΠΑΥΛΟΣ ἀπόστολοσ Χριστοῦ Ιἠσοῦ διὰ θελήματοσ θεοῦ τοῖσ ἁγίοισ τοῖσ οὖσιν [ἐν Ἐφέσῳ] καὶ πιστοῖσ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ· χάρισ ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸσ ἡμῶν καὶ κυρίου Ιἠσοῦ Χριστοῦ.

ἧσ ἐπερίσσευσεν εἰσ ἡμᾶσ ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει γνωρίσασ ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματοσ αὐτοῦ, κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ εἰσ οἰκονομίαν τοῦ πληρώματοσ τῶν καιρῶν, ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα ἐν τῷ χριστῷ, τὰ ἐπὶ τοῖσ οὐρανοῖσ καὶ τὰ ἐπὶ τῆσ γῆσ·

εἰσ τὸ εἶναι ἡμᾶσ εἰσ ἔπαινον δόξησ αὐτοῦ τοὺσ προηλπικότασ ἐν τῷ χριστῷ·

ὅ ἐστιν ἀρραβὼν τῆσ κληρονομίασ ἡμῶν, εἰσ ἀπολύτρωσιν τῆσ περιποιήσεωσ, εἰσ ἔπαινον τῆσ δόξησ αὐτοῦ.

ὑπεράνω πάσησ ἀρχῆσ καὶ ἐξουσίασ καὶ δυνάμεωσ καὶ κυριότητοσ καὶ παντὸσ ὀνόματοσ ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι·

ἥτισ ἐστὶν τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσιν πληρουμένου.

ἐν αἷσ ποτὲ περιεπατήσατε κατὰ τὸν αἰῶνα τοῦ κόσμου τούτου, κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆσ ἐξουσίασ τοῦ ἀέροσ, τοῦ πνεύματοσ τοῦ νῦν ἐνεργοῦντοσ ἐν τοῖσ υἱοῖσ τῆσ ἀπειθίασ·

ἐν οἷσ καὶ ἡμεῖσ πάντεσ ἀνεστράφημέν ποτε ἐν ταῖσ ἐπιθυμίαισ τῆσ σαρκὸσ ἡμῶν, ποιοῦντεσ τὰ θελήματα τῆσ σαρκὸσ καὶ τῶν διανοιῶν, καὶ ἤμεθα τέκνα φύσει ὀργῆσ ὡσ καὶ οἱ λοιποί·

ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖσ αἰῶσιν τοῖσ ἐπερχομένοισ τὸ ὑπερβάλλον πλοῦτοσ τῆσ χάριτοσ αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ’ ἡμᾶσ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ.

τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ πίστεωσ· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, θεοῦ τὸ δῶρον·

οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τισ καυχήσηται.

αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντεσ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ ἐπὶ ἔργοισ ἀγαθοῖσ οἷσ προητοίμασεν ὁ θεὸσ ἵνα ἐν αὐτοῖσ περιπατήσωμεν.

‐ ὅτι ἦτε τῷ καιρῷ ἐκείνῳ χωρὶσ Χριστοῦ, ἀπηλλοτριωμένοι τῆσ πολιτείασ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ξένοι τῶν διαθηκῶν τῆσ ἐπαγγελίασ, ἐλπίδα μὴ ἔχοντεσ καὶ ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ.

νυνὶ δὲ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ ὑμεῖσ οἵ ποτε ὄντεσ μακρὰν ἐγενήθητε ἐγγὺσ ἐν τῷ αἵματι τοῦ χριστοῦ.

καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺσ ἀμφοτέρουσ ἐν ἑνὶ σώματι τῷ θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ ἀποκτείνασ τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ·

καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖσ μακρὰν καὶ εἰρήνην τοῖσ ἐγγύσ·

ὅτι δι’ αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ πνεύματι πρὸσ τὸν πατέρα.

ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖσ συνοικοδομεῖσθε εἰσ κατοικητήριον τοῦ θεοῦ ἐν πνεύματι.

ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν παρρησίαν καὶ προσαγωγὴν ἐν πεποιθήσει διὰ τῆσ πίστεωσ αὐτοῦ.

Διὸ αἰτοῦμαι μὴ ἐνκακεῖν ἐν ταῖσ θλίψεσίν μου ὑπὲρ ὑμῶν, ἥτισ ἐστὶν δόξα ὑμῶν.

ἵνα δῷ ὑμῖν κατὰ τὸ πλοῦτοσ τῆσ δόξησ αὐτοῦ δυνάμει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ πνεύματοσ αὐτοῦ εἰσ τὸν ἔσω ἄνθρωπον, κατοικῆσαι τὸν χριστὸν διὰ τῆσ πίστεωσ ἐν ταῖσ καρδίαισ ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ·

γνῶναί τε τὴν ὑπερβάλλουσαν τῆσ γνώσεωσ ἀγάπην τοῦ χριστοῦ, ἵνα πληρωθῆτε εἰσ πᾶν τὸ πλήρωμα τοῦ θεοῦ.

Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑπὲρ πάντα ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούμεθα ἢ νοοῦμεν κατὰ τὴν δύναμιν τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἡμῖν, αὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ εἰσ πάσασ τὰσ γενεὰσ τοῦ αἰῶνοσ τῶν αἰώνων·

ἀμήν.

σπουδάζοντεσ τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ πνεύματοσ ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆσ εἰρήνησ·

ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα, καθὼσ [καὶ] ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆσ κλήσεωσ ὑμῶν·

εἷσ κύριοσ, μία πίστισ, ἓν βάπτισμα·

ὁ ἐπὶ πάντων καὶ διὰ πάντων καὶ ἐν πᾶσιν.

Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη [ἡ] χάρισ κατὰ τὸ μέτρον τῆσ δωρεᾶσ τοῦ χριστοῦ.

διὸ λέγει Ἀναβὰσ εἰσ ὕψοσ ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν, [καὶ] ἔδωκεν δόματα τοῖσ ἀνθρώποισ.

τὸ δέ Ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη εἰσ τὰ κατώτερα μέρη τῆσ γῆσ;

ὁ καταβὰσ αὐτόσ ἐστιν καὶ ὁ ἀναβὰσ ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα.

ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα συναρμολογούμενον καὶ συνβιβαζόμενον διὰ πάσησ ἁφῆσ τῆσ ἐπιχορηγίασ κατ’ ἐνέργειαν ἐν μέτρῳ ἑνὸσ ἑκάστου μέρουσ τὴν αὔξησιν τοῦ σώματοσ ποιεῖται εἰσ οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ.

οἵτινεσ ἀπηλγηκότεσ ἑαυτοὺσ παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰσ ἐργασίαν ἀκαθαρσίασ πάσησ ἐν πλεονεξίᾳ.

καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆσ ἀληθείασ.

Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδοσ λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστοσ μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ, ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη.

ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε·

μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ.

ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενοσ ταῖσ χερσὶν τὸ ἀγαθόν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι.

πᾶσ λόγοσ σαπρὸσ ἐκ τοῦ στόματοσ ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, ἀλλὰ εἴ τισ ἀγαθὸσ πρὸσ οἰκοδομὴν τῆσ χρείασ, ἵνα δῷ χάριν τοῖσ ἀκούουσιν.

καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον τοῦ θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰσ ἡμέραν ἀπολυτρώσεωσ.

πᾶσα πικρία καὶ θυμὸσ καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ’ ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ.

γίνεσθε [δὲ] εἰσ ἀλλήλουσ χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖσ καθὼσ καὶ ὁ θεὸσ ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ὑμῖν.

καθὼσ καὶ ὁ χριστὸσ ἠγάπησεν ὑμᾶσ καὶ παρέδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ὑμῶν προσφορὰν καὶ θυσίαν τῷ θεῷ εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ.

καθὼσ πρέπει ἁγίοισ, καὶ αἰσχρότησ καὶ μωρολογία ἢ εὐτραπελία, ἃ οὐκ ἀνῆκεν, ἀλλὰ μᾶλλον εὐχαριστία.

τοῦτο γὰρ ἴστε γινώσκοντεσ ὅτι πᾶσ πόρνοσ ἢ ἀκάθαρτοσ ἢ πλεονέκτησ, ὅ ἐστιν εἰδωλολάτρησ, οὐκ ἔχει κληρονομίαν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ χριστοῦ καὶ θεοῦ.

Μηδεὶσ ὑμᾶσ ἀπατάτω κενοῖσ λόγοισ, διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ θεοῦ ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ τῆσ ἀπειθίασ.

μὴ οὖν γίνεσθε συνμέτοχοι αὐτῶν·

ἦτε γάρ ποτε σκότοσ, νῦν δὲ φῶσ ἐν κυρίῳ·

δοκιμάζοντεσ τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ κυρίῳ·

τὰ γὰρ κρυφῇ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστιν καὶ λέγειν·

τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸσ φανεροῦται, πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶσ ἐστίν.

"Ἔγειρε, ὁ καθεύδων, καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ χριστόσ.

ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσιν.

διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονεσ, ἀλλὰ συνίετε τί τὸ θέλημα τοῦ κυρίου·

ὑποτασσόμενοι ἀλλήλοισ ἐν φόβῳ Χριστοῦ.

ὅτι ἀνήρ ἐστιν κεφαλὴ τῆσ γυναικὸσ ὡσ καὶ ὁ χριστὸσ κεφαλὴ τῆσ ἐκκλησίασ, αὐτὸσ σωτὴρ τοῦ σώματοσ.

ἀλλὰ ὡσ ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῷ χριστῷ, οὕτωσ καὶ αἱ γυναῖκεσ τοῖσ ἀνδράσιν ἐν παντί.

ἵνα παραστήσῃ αὐτὸσ ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμοσ.

οὕτωσ ὀφείλουσιν [καὶ] οἱ ἄνδρεσ ἀγαπᾷν τὰσ ἑαυτῶν γυναῖκασ ὡσ τὰ ἑαυτῶν σώματα·

ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματοσ αὐτοῦ.

ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωποσ [τὸν] πατέρα καὶ [τὴν] μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰσ σάρκα μίαν.

τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰσ Χριστὸν καὶ [εἰσ] τὴν ἐκκλησίαν.

πλὴν καὶ ὑμεῖσ οἱ καθ’ ἕνα ἕκαστοσ τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτωσ ἀγαπάτω ὡσ ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.

Τὰ τέκνα, ὑπακούετε τοῖσ γονεῦσιν ὑμῶν [ἐν κυρίῳ], τοῦτο γάρ ἐστιν δίκαιον·

ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἔσῃ μακροχρόνιοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ.

Καὶ οἱ πατέρεσ, μὴ παροργίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἀλλὰ ἐκτρέφετε αὐτὰ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου.

εἰδότεσ ὅτι ἕκαστοσ, ἐάν τι ποιήσῃ ἀγαθόν, τοῦτο κομίσεται παρὰ κυρίου, εἴτε δοῦλοσ εἴτε ἐλεύθεροσ.

Καὶ οἱ κύριοι, τὰ αὐτὰ ποιεῖτε πρὸσ αὐτούσ, ἀνιέντεσ τὴν ἀπειλήν, εἰδότεσ ὅτι καὶ αὐτῶν καὶ ὑμῶν ὁ κύριόσ ἐστιν ἐν οὐρανοῖσ, καὶ προσωπολημψία οὐκ ἔστιν παρ’ αὐτῷ.

Τοῦ λοιποῦ ἐνδυναμοῦσθε ἐν κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆσ ἰσχύοσ αὐτοῦ.

ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ θεοῦ πρὸσ τὸ δύνασθαι ὑμᾶσ στῆναι πρὸσ τὰσ μεθοδίασ τοῦ διαβόλου·

ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸσ αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸσ τὰσ ἀρχάσ, πρὸσ τὰσ ἐξουσίασ, πρὸσ τοὺσ κοσμοκράτορασ τοῦ σκότουσ τούτου, πρὸσ τὰ πνευματικὰ τῆσ πονηρίασ ἐν τοῖσ ἐπουρανίοισ.

διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι.

ἐν πᾶσιν ἀναλαβόντεσ τὸν θυρεὸν τῆσ πίστεωσ, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ [τὰ] πεπυρωμένα σβέσαι·

ἵνα ἐν αὐτῷ παρρησιάσωμαι ὡσ δεῖ με λαλῆσαι.

ὃν ἔπεμψα πρὸσ ὑμᾶσ εἰσ αὐτὸ τοῦτο ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰσ καρδίασ ὑμῶν.

Εἰρήνη τοῖσ ἀδελφοῖσ καὶ ἀγάπη μετὰ πίστεωσ ἀπὸ θεοῦ πατρὸσ καὶ κυρίου Ιἠσοῦ Χριστοῦ.

Ἡ χάρισ μετὰ πάντων τῶν ἀγαπώντων τὸν κύριον ἡμῶν Ιἠσοῦν Χριστὸν ἐν ἀφθαρσίᾳ.

목록

  • chapter 1
일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION