헬라어 문장 검색 - ΝεωΤεστ́16́1́

(PROS GALATAS, chapter 1)

καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ πάντεσ ἀδελφοί, ταῖσ ἐκκλησίαισ τῆσ Γαλατίασ· τοῦ δόντοσ ἑαυτὸν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ὅπωσ ἐξέληται ἡμᾶσ ἐκ τοῦ αἰῶνοσ τοῦ ἐνεστῶτοσ πονηροῦ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸσ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰσ τοὺσ αἰῶνασ τῶν αἰώνων·

ἀμήν.

Θαυμάζω ὅτι οὕτωσ ταχέωσ μετατίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντοσ ὑμᾶσ ἐν χάριτι Χριστοῦ εἰσ ἕτερον εὐαγγέλιον, ὃ οὐκ ἔστιν ἄλλο·

εἰ μή τινέσ εἰσιν οἱ ταράσσοντεσ ὑμᾶσ καὶ θέλοντεσ μεταστρέψαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ χριστοῦ.

ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖσ ἢ ἄγγελοσ ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίσηται [ὑμῖν] παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω.

ὡσ προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω, εἴ τισ ὑμᾶσ εὐαγγελίζεται παρ’ ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω.

Ἄρτι γὰρ ἀνθρώπουσ πείθω ἢ τὸν θεόν;

ἢ ζητῶ ἀνθρώποισ ἀρέσκειν; εἰ ἔτι ἀνθρώποισ ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλοσ οὐκ ἂν ἤμην. γνωρίζω γὰρ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστιν κατὰ ἄνθρωπον·

οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεωσ Ιἠσοῦ Χριστοῦ.

καὶ προέκοπτον ἐν τῷ Ιοὐδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺσ συνηλικιώτασ ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρωσ ζηλωτὴσ ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων.

οὐδὲ ἀνῆλθον εἰσ Ιἐροσόλυμα πρὸσ τοὺσ πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλουσ, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰσ Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰσ Δαμασκόν.

Ἔπειτα μετὰ τρία ἔτη ἀνῆλθον εἰσ Ιἐροσόλυμα ἱστορῆσαι Κηφᾶν, καὶ ἐπέμεινα πρὸσ αὐτὸν ἡμέρασ δεκαπέντε·

ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον, εἰ μὴ Ιἄκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ κυρίου.

ἃ δὲ γράφω ὑμῖν, ἰδοὺ ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ὅτι οὐ ψεύδομαι.

ἔπειτα ἦλθον εἰσ τὰ κλίματα τῆσ Συρίασ καὶ [τῆσ] Κιλικίασ.

καὶ ἐδόξαζον ἐν ἐμοὶ τὸν θεόν.

Ἔπειτα διὰ δεκατεσσάρων ἐτῶν πάλιν ἀνέβην εἰσ Ιἐροσόλυμα μετὰ Βαρνάβα, συνπαραλαβὼν καὶ Τίτον·

ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ ἀνεθέμην αὐτοῖσ τὸ εὐαγγέλιον ὃ κηρύσσω ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, κατ’ ἰδίαν δὲ τοῖσ δοκοῦσιν, μή πωσ εἰσ κενὸν τρέχω ἢ ἔδραμον.

ἀλλ’ οὐδὲ Τίτοσ ὁ σὺν ἐμοί, Ἕλλην ὤν, ἠναγκάσθη περιτμηθῆναι·

‐ οἷσ οὐδὲ πρὸσ ὡρ́αν εἴξαμεν τῇ ὑποταγῇ, ἵνα ἡ ἀλήθεια τοῦ εὐαγγελίου διαμείνῃ πρὸσ ὑμᾶσ.

καὶ γνόντεσ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι, Ιἄκωβοσ καὶ Κηφᾶσ καὶ Ιωἄνησ, οἱ δοκοῦντεσ στύλοι εἶναι, δεξιὰσ ἔδωκαν ἐμοὶ καὶ Βαρνάβᾳ κοινωνίασ, ἵνα ἡμεῖσ εἰσ τὰ ἔθνη, αὐτοὶ δὲ εἰσ τὴν περιτομήν·

μόνον τῶν πτωχῶν ἵνα μνημονεύωμεν, ὃ καὶ ἐσπούδασα αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι.

Ὅτε δὲ ἦλθεν Κηφᾶσ εἰσ Ἀντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην, ὅτι κατεγνωσμένοσ ἦν·

πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινὰσ ἀπὸ Ιἀκώβου μετὰ τῶν ἐθνῶν συνήσθιεν·

ὅτε δὲ ἦλθον, ὑπέστελλεν καὶ ἀφώριζεν ἑαυτόν, φοβούμενοσ τοὺσ ἐκ περιτομῆσ. καὶ συνυπεκρίθησαν αὐτῷ [καὶ] οἱ λοιποὶ Ιοὐδαῖοι, ὥστε καὶ Βαρνάβασ συναπήχθη αὐτῶν τῇ ὑποκρίσει.

ἀλλ’ ὅτε εἶδον ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσιν πρὸσ τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου, εἶπον τῷ Κηφᾷ ἔμπροσθεν πάντων Εἰ σὺ Ιοὐδαῖοσ ὑπάρχων ἐθνικῶσ καὶ οὐκ Ιοὐδαϊκῶσ ζῇσ, πῶσ τὰ ἔθνη ἀναγκάζεισ Ιοὐδαΐζειν;

εἰδότεσ δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωποσ ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεωσ Χριστοῦ Ιἠσοῦ, καὶ ἡμεῖσ εἰσ Χριστὸν Ιἠσοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεωσ Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, ὅτι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σάρξ.

εἰ δὲ ζητοῦντεσ δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸσ ἁμαρτίασ διάκονοσ;

μὴ γένοιτο· εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνιστάνω.

ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον ἵνα θεῷ ζήσω·

Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστόσ·

ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντόσ με καὶ παραδόντοσ ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ. Οὐκ ἀθετῶ τὴν χάριν τοῦ θεοῦ·

εἰ γὰρ διὰ νόμου δικαιοσύνη, ἄρα Χριστὸσ δωρεὰν ἀπέθανεν. Ὦ ἀνόητοι Γαλάται, τίσ ὑμᾶσ ἐβάσκανεν, οἷσ κατ’ ὀφθαλμοὺσ Ιἠσοῦσ Χριστὸσ προεγράφη ἐσταυρωμένοσ;

τοῦτο μόνον θέλω μαθεῖν ἀφ’ ὑμῶν, ἐξ ἔργων νόμου τὸ πνεῦμα ἐλάβετε ἢ ἐξ ἀκοῆσ πίστεωσ;

οὕτωσ ἀνόητοί ἐστε;

ἐναρξάμενοι πνεύματι νῦν σαρκὶ ἐπιτελεῖσθε; τοσαῦτα ἐπάθετε εἰκῇ;

εἴ γε καὶ εἰκῇ. ὁ οὖν ἐπιχορηγῶν ὑμῖν τὸ πνεῦμα καὶ ἐνεργῶν δυνάμεισ ἐν ὑμῖν ἐξ ἔργων νόμου ἢ ἐξ ἀκοῆσ πίστεωσ;

καθὼσ Ἀβραὰμ ἐπίστευσεν τῷ θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰσ δικαιοσύνην.

Γινώσκετε ἄρα ὅτι οἱ ἐκ πίστεωσ, οὗτοι υἱοί εἰσιν Ἀβραάμ.

προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεωσ δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ θεὸσ προευηγγελίσατο τῷ Ἀβραὰμ ὅτι Ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη.

ὥστε οἱ ἐκ πίστεωσ εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάμ.

Ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσὶν ὑπὸ κατάραν εἰσίν, γέγραπται γὰρ ὅτι Ἐπικατάρατοσ πᾶσ ὃσ οὐκ ἐμμένει πᾶσιν τοῖσ γεγραμμένοισ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά.

ὁ δὲ νόμοσ οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεωσ, ἀλλ’ Ὁ ποιήσασ αὐτὰ ζήσεται ἐν αὐτοῖσ.

ἵνα εἰσ τὰ ἔθνη ἡ εὐλογία τοῦ Ἀβραὰμ γένηται ἐν Ιἠσοῦ Χριστῷ, ἵνα τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πνεύματοσ λάβωμεν διὰ τῆσ πίστεωσ.

Ἀδελφοί, κατὰ ἄνθρωπον λέγω·

ὅμωσ ἀνθρώπου κεκυρωμένην διαθήκην οὐδεὶσ ἀθετεῖ ἢ ἐπιδιατάσσεται. τῷ δὲ Ἀβραὰμ ἐρρέθησαν αἱ ἐπαγγελίαι καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ·

οὐ λέγει Καὶ τοῖσ σπέρμασιν, ὡσ ἐπὶ πολλῶν, ἀλλ’ ὡσ ἐφ’ ἑνόσ Καὶ τῷ σπέρματί σου, ὅσ ἐστιν Χριστόσ. τοῦτο δὲ λέγω·

διαθήκην προκεκυρωμένην ὑπὸ τοῦ θεοῦ ὁ μετὰ τετρακόσια καὶ τριάκοντα ἔτη γεγονὼσ νόμοσ οὐκ ἀκυροῖ, εἰσ τὸ καταργῆσαι τὴν ἐπαγγελίαν. εἰ γὰρ ἐκ νόμου ἡ κληρονομία, οὐκέτι ἐξ ἐπαγγελίασ·

τῷ δὲ Ἀβραὰμ δι’ ἐπαγγελίασ κεχάρισται ὁ θεόσ. Τί οὖν ὁ νόμοσ;

τῶν παραβάσεων χάριν προσετέθη, ἄχρισ ἂν ἔλθῃ τὸ σπέρμα ᾧ ἐπήγγελται, διαταγεὶσ δι’ ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου· ὁ δὲ μεσίτησ ἑνὸσ οὐκ ἔστιν, ὁ δὲ θεὸσ εἷσ ἐστίν.

ὁ οὖν νόμοσ κατὰ τῶν ἐπαγγελιῶν [τοῦ θεοῦ];

μὴ γένοιτο· εἰ γὰρ ἐδόθη νόμοσ ὁ δυνάμενοσ ζωοποιῆσαι, ὄντωσ ἐν νόμῳ ἂν ἦν ἡ δικαιοσύνη. ἀλλὰ συνέκλεισεν ἡ γραφὴ τὰ πάντα ὑπὸ ἁμαρτίαν ἵνα ἡ ἐπαγγελία ἐκ πίστεωσ Ιἠσοῦ Χριστοῦ δοθῇ τοῖσ πιστεύουσιν.

Πρὸ τοῦ δὲ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συνκλειόμενοι εἰσ τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.

ὥστε ὁ νόμοσ παιδαγωγὸσ ἡμῶν γέγονεν εἰσ Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεωσ δικαιωθῶμεν·

ἐλθούσησ δὲ τῆσ πίστεωσ οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν.

Πάντεσ γὰρ υἱοὶ θεοῦ ἐστὲ διὰ τῆσ πίστεωσ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ.

ὅσοι γὰρ εἰσ Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε·

οὐκ ἔνι Ιοὐδαῖοσ οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλοσ οὐδὲ ἐλεύθεροσ, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ·

πάντεσ γὰρ ὑμεῖσ εἷσ ἐστὲ ἐν Χριστῷ Ιἠσοῦ. εἰ δὲ ὑμεῖσ Χριστοῦ, ἄρα τοῦ Ἀβραὰμ σπέρμα ἐστέ, κατ’ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.

ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπουσ ἐστὶ καὶ οἰκονόμουσ ἄχρι τῆσ προθεσμίασ τοῦ πατρόσ.

οὕτωσ καὶ ἡμεῖσ, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἤμεθα δεδουλωμένοι·

ἵνα τοὺσ ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν.

Ὅτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸσ τὸ πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰσ τὰσ καρδίασ ἡμῶν, κρᾶζον Ἀββά ὁ πατήρ.

ὥστε οὐκέτι εἶ δοῦλοσ ἀλλὰ υἱόσ·

εἰ δὲ υἱόσ, καὶ κληρονόμοσ διὰ θεοῦ. Ἀλλὰ τότε μὲν οὐκ εἰδότεσ θεὸν ἐδουλεύσατε τοῖσ φύσει μὴ οὖσι θεοῖσ·

νῦν δὲ γνόντεσ θεόν, μᾶλλον δὲ γνωσθέντεσ ὑπὸ θεοῦ, πῶσ ἐπιστρέφετε πάλιν ἐπὶ τὰ ἀσθενῆ καὶ πτωχὰ στοιχεῖα, οἷσ πάλιν ἄνωθεν δουλεῦσαι θέλετε;

ἡμέρασ παρατηρεῖσθε καὶ μῆνασ καὶ καιροὺσ καὶ ἐνιαυτούσ.

φοβοῦμαι ὑμᾶσ μή πωσ εἰκῇ κεκοπίακα εἰσ ὑμᾶσ.

Γίνεσθε ὡσ ἐγώ, ὅτι κἀγὼ ὡσ ὑμεῖσ, ἀδελφοί, δέομαι ὑμῶν.

οὐδέν με ἠδικήσατε·

καὶ τὸν πειρασμὸν ὑμῶν ἐν τῇ σαρκί μου οὐκ ἐξουθενήσατε οὐδὲ ἐξεπτύσατε, ἀλλὰ ὡσ ἄγγελον θεοῦ ἐδέξασθέ με, ὡσ Χριστὸν Ιἠσοῦν.

ποῦ οὖν ὁ μακαρισμὸσ ὑμῶν;

μαρτυρῶ γὰρ ὑμῖν ὅτι εἰ δυνατὸν τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ὑμῶν ἐξορύξαντεσ ἐδώκατέ μοι. ὥστε ἐχθρὸσ ὑμῶν γέγονα ἀληθεύων ὑμῖν;

ζηλοῦσιν ὑμᾶσ οὐ καλῶσ, ἀλλὰ ἐκκλεῖσαι ὑμᾶσ θέλουσιν, ἵνα αὐτοὺσ ζηλοῦτε.

τεκνία μου, οὓσ πάλιν ὠδίνω μέχρισ οὗ μορφωθῇ Χριστὸσ ἐν ὑμῖν·

ἤθελον δὲ παρεῖναι πρὸσ ὑμᾶσ ἄρτι, καὶ ἀλλάξαι τὴν φωνήν μου, ὅτι ἀποροῦμαι ἐν ὑμῖν.

Λέγετέ μοι, οἱ ὑπὸ νόμον θέλοντεσ εἶναι, τὸν νόμον οὐκ ἀκούετε;

γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺσ ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆσ παιδίσκησ καὶ ἕνα ἐκ τῆσ ἐλευθέρασ·

ἀλλ’ ὁ [μὲν] ἐκ τῆσ παιδίσκησ κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆσ ἐλευθέρασ δι’ ἐπαγγελίασ.

ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα·

τὸ δὲ Ἅγαρ Σινὰ ὄροσ ἐστὶν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, συνστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ιἐρουσαλήμ, δουλεύει γὰρ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆσ·

ἡ δὲ ἄνω Ιἐρουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτισ ἐστὶν μήτηρ ἡμῶν·

γέγραπται γάρ Εὐφράνθητι, στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα·

ῥῆξον καὶ βόησον, ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆσ ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆσ ἐχούσησ τὸν ἄνδρα. ἡμεῖσ δέ, ἀδελφοί, κατὰ Ἰσαὰκ ἐπαγγελίασ τέκνα ἐσμέν·

ἀλλ’ ὥσπερ τότε ὁ κατὰ σάρκα γεννηθεὶσ ἐδίωκε τὸν κατὰ πνεῦμα, οὕτωσ καὶ νῦν.

ἀλλὰ τί λέγει ἡ γραφή;

Ἔκβαλε τὴν παιδίσκην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆσ, οὐ γὰρ μὴ κληρονομήσει ὁ υἱὸξ τῆξ παιδίσκησ μετὰ τοῦ υἱοῦ τῆσ ἐλευθέρασ. διό, ἀδελφοί, οὐκ ἐσμὲν παιδίσκησ τέκνα ἀλλὰ τῆσ ἐλευθέρασ.

Τῇ ἐλευθερίᾳ ἡμᾶσ Χριστὸσ ἠλευθέρωσεν·

στήκετε οὖν καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείασ ἐνέχεσθε. Ἴδε ἐγὼ Παῦλοσ λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν περιτέμνησθε Χριστὸσ ὑμᾶσ οὐδὲν ὠφελήσει.

μαρτύρομαι δὲ πάλιν παντὶ ἀνθρώπῳ περιτεμνομένῳ ὅτι ὀφειλέτησ ἐστὶν ὅλον τὸν νόμον ποιῆσαι.

κατηργήθητε ἀπὸ Χριστοῦ οἵτινεσ ἐν νόμῳ δικαιοῦσθε, τῆσ χάριτοσ ἐξεπέσατε.

ἡμεῖσ γὰρ πνεύματι ἐκ πίστεωσ ἐλπίδα δικαιοσύνησ ἀπεκδεχόμεθα.

ἐν γὰρ Χριστῷ [Ιἠσοῦ] οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ πίστισ δι’ ἀγάπησ ἐνεργουμένη.

Ἐτρέχετε καλῶσ·

τίσ ὑμᾶσ ἐνέκοψεν ἀληθείᾳ μὴ πείθεσθαι; ἡ πεισμονὴ οὐκ ἐκ τοῦ καλοῦντοσ ὑμᾶσ.

μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ.

ἐγὼ πέποιθα εἰσ ὑμᾶσ ἐν κυρίῳ ὅτι οὐδὲν ἄλλο φρονήσετε·

ὁ δὲ ταράσσων ὑμᾶσ βαστάσει τὸ κρίμα, ὅστισ ἐὰν ᾖ. Ἐγὼ δέ, ἀδελφοί, εἰ περιτομὴν ἔτι κηρύσσω, τί ἔτι διώκομαι;

ἄρα κατήργηται τὸ σκάνδαλον τοῦ σταυροῦ. Ὄφελον καὶ ἀποκόψονται οἱ ἀναστατοῦντεσ ὑμᾶσ.

Ὑμεῖσ γὰρ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε, ἀδελφοί·

μόνον μὴ τὴν ἐλευθερίαν εἰσ ἀφορμὴν τῇ σαρκί, ἀλλὰ διὰ τῆσ ἀγάπησ δουλεύετε ἀλλήλοισ·

ὁ γὰρ πᾶσ νόμοσ ἐν ἑνὶ λόγῳ πεπλήρωται, ἐν τῷ Ἀγαπήσεισ τὸν πλησίον σου ὡσ σεαυτόν.

εἰ δὲ ἀλλήλουσ δάκνετε καὶ κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ’ ἀλλήλων ἀναλωθῆτε.

Λέγω δέ, πνεύματι περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸσ οὐ μὴ τελέσητε.

ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματοσ, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆσ σαρκόσ, ταῦτα γὰρ ἀλλήλοισ ἀντίκειται, ἵνα μὴ ἃ ἐὰν θέλητε ταῦτα ποιῆτε.

εἰ δὲ πνεύματι ἄγεσθε, οὐκ ἐστὲ ὑπὸ νόμον.

φθόνοι, μέθαι, κῶμοι, καὶ τὰ ὅμοια τούτοισ, ἃ προλέγω ὑμῖν καθὼσ προεῖπον ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντεσ βασιλείαν θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν.

ὁ δὲ καρπὸσ τοῦ πνεύματόσ ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότησ, ἀγαθωσύνη, πίστισ, πραΰτησ, ἐγκράτεια·

κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστιν νόμοσ.

οἱ δὲ τοῦ χριστοῦ Ιἠσοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖσ παθήμασιν καὶ ταῖσ ἐπιθυμίαισ.

Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν.

μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, ἀλλήλουσ προκαλούμενοι, ἀλλήλοισ φθονοῦντεσ.

Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προλημφθῇ ἄνθρωποσ ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖσ οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πραΰτητοσ, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇσ.

Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτωσ ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ χριστοῦ.

εἰ γὰρ δοκεῖ τισ εἶναί τι μηδὲν ὤν, φρεναπατᾷ ἑαυτόν·

ἕκαστοσ γὰρ τὸ ἴδιον φορτίον βαστάσει.

Κοινωνείτω δὲ ὁ κατηχούμενοσ τὸν λόγον τῷ κατηχοῦντι ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖσ.

Μὴ πλανᾶσθε, θεὸσ οὐ μυκτηρίζεται·

ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωποσ, τοῦτο καὶ θερίσει· ὅτι ὁ σπείρων εἰσ τὴν σάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆσ σαρκὸσ θερίσει φθοράν, ὁ δὲ σπείρων εἰσ τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματοσ θερίσει ζωὴν αἰώνιον.

τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντεσ μὴ ἐνκακῶμεν, καιρῷ γὰρ ἰδίῳ θερίσομεν μὴ ἐκλυόμενοι.

Ἄρα οὖν ὡσ καιρὸν ἔχωμεν, ἐργαζώμεθα τὸ ἀγαθὸν πρὸσ πάντασ, μάλιστα δὲ πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ τῆσ πίστεωσ.

Ἴδετε πηλίκοισ ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί.

Ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶσ περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα τῷ σταυρῷ τοῦ χριστοῦ [Ιἠσοῦ] ‐ μὴ διώκωνται·

οὐδὲ γὰρ οἱ περιτεμνόμενοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶσ περιτέμνεσθαι ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται.

ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ιἠσοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ ἐμοὶ κόσμοσ ἐσταύρωται κἀγὼ κόσμῳ.

οὔτε γὰρ περιτομή τι ἔστιν οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσισ.

καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ’ αὐτοὺσ καὶ ἔλεοσ, καὶ ἐπὶ τον Ἰσραὴλ τοῦ θεοῦ.

Τοῦ λοιποῦ κόπουσ μοι μηδεὶσ παρεχέτω, ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Ιἠσοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω.

Ἡ χάρισ τοῦ κυρίου [ἡμῶν] Ιἠσοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματοσ ὑμῶν, ἀδελφοί·

ἀμήν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

PROS GALATAS, chapter 1

(PROS GALATAS, chapter 1)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION