Lucian, Vitarum auctio, (no name) 18:

τί σοι τοὔνομα; Δίων Συρακούσιοσ, ἄγε λαβὼν ἀγαθῇ τύχῃ. τὸν Ἐπικούρειον σὲ ἤδη καλῶ. τίσ ὠνήσεται τοῦτον; ἔστι μὲν τοῦ γελῶντοσ ἐκείνου μαθητὴσ καὶ τοῦ μεθύοντοσ, οὓσ μικρῷ πρόσθεν ἀπεκηρύττομεν. ἓν δὲ πλέον οἶδεν αὐτῶν, παρ’ ὅσον δυσσεβέστεροσ τυγχάνει· τὰ δὲ ἄλλα ἡδὺσ καὶ λιχνείᾳ φίλοσ. τίσ ἡ τιμή; δύο μναῖ. λάμβανε· τὸ δεῖνα δέ, ὅπωσ εἰδῶ, τίσι χαίρει τῶν ἐδεσμάτων; τὰ γλυκέα σιτεῖται καὶ τὰ μελιτώδη καὶ μάλιστά γε τὰσ ἰσχάδασ. χαλεπὸν οὐδέν ὠνησόμεθα γὰρ αὐτῷ παλάθασ τῶν Καρικῶν.