Lucian, Vitarum auctio, (no name) 3:

ποδαπὸς εἶ σύ·? Σάμιος. ποῦ δ ἐπαιδεύθης· ἐν Αἰγύπτῳ παρὰ τοῖς ἐκεῖ σοφοῖσι, φέρε δέ, ἢν πρίωμαί σε, τί με διδάξει· ^ διδάξομαι μὲν οὐδέν, ἀναμνήσω δέ. πῶς ἀναμνήσεις· καθαρὴν πρότερον τὴν ψυχὴν ἐργασάμενος καὶ τὸν ἐπ αὐτῇ ῥύπον ἐκκλύσας. καὶ δὴ νόμισον ἤδη ἐκκεκαθάρθαι με, τις ὁ τρόπος τῆς ἀναμνήσεως· τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχίη μακρὴ καὶ ἀφωνίη καὶ πέντε ὅλων ἐτέων λαλέειν μηδέν. ὡρ´α σοι, ὦ βέλτιστε, τὸν Κροίσου παῖδα παιδεύειν ἐγὼ γὰρ λάλος, οὐκ ἀνδριὰς εἶναι βούλομαι. τί δὲ μετὰ τὴν σιωπὴν ὅμως καὶ τὴν πενταετίαν· Μουσουργίῃ καὶ γεωμετρίῃ ἐνασκήσεαι. χάριεν λέγεις, εἰ πρῶτόν με κιθαρῳδὸν γενόμενον κᾆτα εἶναι σοφὸν χρή.?