Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 20:

(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 20:)

τὸν δὲ Εὐθύδικον, ὡσ ἤκουσε ‐ τυχεῖν δὲ γυμνὸν ἐν τῇ εὐνῇ ὄντα ‐ ῥῖψαι ἑαυτὸν εἰσ τὴν θάλασσαν καὶ καταλαβόντα τὸν Δάμωνα ἤδη ἀπαγορεύοντα ‐ φαίνεσθαι γὰρ ἐπὶ πολὺ ταῦτα τῆσ σελήνησ καταλαμπούσησ ‐ συμπαρανήχεσθαι καὶ συγκουφίζειν. σφᾶσ δ’ ἐπιθυμεῖν μὲν αὐτοῖσ βοηθεῖν καὶ ἐλεεῖν τὴν συμφορὰν τῶν ἀνδρῶν, μὴ δύνασθαι δέ, μεγάλῳ τῷ πνεύματι ἐλαυνομένουσ. πλὴν ἐκεῖνά γε ποιῆσαι, φελλούσ τε γὰρ πολλοὺσ ἀφεῖναι αὐτοῖσ καὶ τῶν κοντῶν τινασ, ὡσ ἐπὶ τούτων ἀπονήξαιντο, εἴ τινι αὐτῶν περιτύχοιεν, καί τέλοσ καὶ τὴν ἀποβάθραν αὐτὴν οὐ μικρὰν οὖσαν. Ἐννόησον τοίνυν πρὸσ θεῶν ἥντινα ἄν τισ ἄλλην ἐπίδειξιν ἐπιδείξαιτο εὐνοίασ βεβαιοτέραν πρὸσ ἄνδρα φίλον ἐν νυκτὶ ἐκπεσόντα ἐσ πέλαγοσ οὕτωσ ἠγριωμένον ἢ κοινωνήσασ τοῦ θανάτου ; καί μοι ἐπ’ ὀφθαλμῶν λαβὲ τὴν ἐπανάστασιν τῶν κυμάτων, τὸν ἦχον τοῦ ὕδατοσ ἐπικλωμένου, τὸν ἀφρὸν περιζέοντα, τὴν νύκτα καὶ τὴν ἀπόγνωσιν εἶτα ἀποπνιγόμενον ἐκεῖνον καὶ μόγισ ἀνακύπτοντα καὶ τὰσ χεῖρασ ὀρέγοντα τῷ ἑταίρῳ, τὸν δὲ ἐπιπηδῶντα εὐθὺσ καὶ συννέοντα καὶ δεδιότα μὴ προαπόληται αὐτοῦ ὁ Δάμων. οὕτω γάρ ἂν μάθοισ ὡσ οὐκ ἀγεννῆ σοι καὶ τοῦτον φίλον τὸν Εὐθύδικον διηγησάμην.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION