Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:

(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:)

ἄκουε τοίνυν καὶ ἄλλον, ὦ Τόξαρι, Εὐθύδικον τὸν Χαλκιδέα. διηγεῖτο δέ μοι περὶ αὐτοῦ Σιμύλοσ ὁ ναύκληροσ ὁ Μεγαρικόσ, ἐπομοσάμενοσ ἦ μὴν αὐτὸσ ἑωρακέναι τὸ ἔργον. πλεῖν μὲν γὰρ ἔφη ἐξ Ἰταλίασ Ἀθήναζε περὶ δύσιν Πλειάδοσ συλλογιμαίουσ τινὰσ ἀνθρώπουσ κομίζων, ἐν δὲ τούτοισ εἶναι τὸν Εὐθύδικον καὶ μετ’ αὐτοῦ Δάμωνα, Χαλκιδέα καὶ τοῦτον, ἑταῖρον αὐτοῦ· ἡλικιώτασ δὲ εἶναι, τὸν μὲν Εὐθύδικον ἐρρωμένον καὶ καρτερόν, τὸν δὲ Δάμωνα ὕπωχρον καὶ ἀσθενικόν, ἄρτι ἐκ νόσου μακρᾶσ, ὡσ ἐδόκει, ἀνιστάμενον. Ἄχρι μὲν οὖν Σικελίασ εὐτυχῶσ διαπλεῦσαι ἔφη ὁ Σιμύλοσ σφᾶσ· ἐπεὶ δὲ τὸν πορθμὸν διαπεράσαντεσ ἐν αὐτῷ ἤδη τῷ Ιὀνίῳ ἔπλεον, χειμῶνα μέγιστον ἐπιπεσεῖν αὐτοῖσ. καὶ τὰ μὲν πολλὰ τί ἄν τισ λέγοι, τρικυμίασ τινὰσ καὶ στροβίλουσ καὶ χαλάζασ καὶ ἄλλα ὅσα χειμῶνοσ κακὰ ; ἐπεὶ δὲ ἤδη σφᾶσ κατὰ τὴν Ζάκυνθον εἶναι ἀπὸ ψιλῆσ τῆσ κεραίασ πλέοντασ, ἔτι καὶ σπείρασ τινὰσ ἐπισυρομένουσ, ὡσ τὸ ῥόθιον ἐπιδέχεσθαι τῆσ ὁρμῆσ, περὶ μέσασ νύκτασ οἱο͂ν ἐν τοσούτῳ σάλῳ ναυτιάσαντα τὸν Δάμωνα ἐμεῖν ἐκκεκυφότα ἐσ τὴν θάλασσαν εἶτα, οἶμαι, τῆσ νεὼσ βιαιότερον ἐσ ὃ ἐκεκύφει μέροσ ἐπικλιθείσησ καὶ τοῦ κύματοσ συναπώσαντοσ, ἐκπεσεῖν αὐτὸν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἐσ τὸ πέλαγοσ, οὐδὲ γυμνὸν τὸν ἄθλιον,^ ὡσ ἂν καὶ ῥᾷον δύνασθαι νεῖν. εὐθὺσ οὖν βοᾶν πνιγόμενον καὶ μόγισ ἑαυτὸν ὑπερέχοντα τοῦ κλύδωνοσ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION