Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 16:

(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 16:)

εἶτα, ὡσ ἤδη αὐο͂σ ἦν, ἀπολιποῦσα αὐτὸν ἄλλον τινὰ Κρῆτα νεανίσκον τῶν ὑποχρύσων ἐθήρα καὶ μετέβαινεν ἐπ’ ἐκεῖνον καὶ ἤρα ἤδη αὐτοῦ, κἀκεῖνοσ ἐπίστευεν. ἀμελούμενοσ οὖν ὁ Δεινίασ οὐχ ὑπὸ τῆσ Χαρικλείασ μόνον ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν κολάκων κἀκεῖνοι γὰρ ἐπὶ τὸν Κρῆτα ἤδη τὸν ἐρώμενον μετεληλύθεσαν ^ ἔρχεται παρὰ τὸν Ἀγαθοκλέα καὶ πάλαι εἰδότα ὡσ ἔχοι πονηρῶσ τὰ πράγματα αὐτῷ, καὶ αἰδούμενοσ τὸ πρῶτον ὅμωσ διηγεῖτο πάντα ‐ τὸν ἔρωτα, τὴν ἀπορίαν, τὴν ὑπεροψίαν τῆσ γυναικόσ, τὸν ἀντεραστὴν τὸν Κρῆτα, καὶ τέλοσ ὡσ οὐ βιώσεται μὴ οὐχὶ συνὼν τῇ Χαρικλείᾳ. ὁ δὲ ἄκαιρον εἶναι νομίσασ ἐν τούτῳ ἀπομνημονεύειν τῷ Δεινίᾳ διότι οὐ προσίετο μόνον αὐτὸν τῶν φίλων ἀλλὰ τοὺσ κόλακασ αὐτοῦ προετίμα τότε, ἣν μόνον εἶχεν πατρῴαν οἰκίαν ἐν Σάμῳ ἀπεμπολήσασ ἧκεν αὐτῷ τὴν τιμὴν κομίζων, τρία τάλαντα. λαβὼν δὲ ὁ Δεινίασ οὐκ ἀφανὴσ εὐθὺσ ἦν τῇ Χαρικλείᾳ καλόσ ποθεν αὖθισ γεγενημένοσ, καὶ αὖθισ ἡ ἅβρα καὶ τὰ γραμματεῖα, καὶ μέμψισ ὅτι μὴ πολλοῦ χρόνου ἀφίκετο, καὶ οἱ κόλακεσ συνέθεον ἐπικαλαμησόμενοι, ὁρῶντεσ ἐδώδιμον ἔτι ὄντα τὸν Δεινίαν.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION