Lucian, Necyomantia, (no name)

(루키아노스, Necyomantia, (no name))

ω χαψε μἑλαθμον πρόπυλὰ θ’ ἑστίασ ἐμῆσ, ὡσ ἄσμενὸσ σ1’ ἐσεῖδον ἐσ φάοσ μολών. οὐ Μένιπποσ οὗτόσ ἐστιν ὁ κύων ; οὐ μὲν οὖν ἄλλοσ, εἰ μὴ ἐγὼ παραβλέπω· Μένιπποσ ὅλοσ. ^ τί οὖν αὐτῷ βούλεται τὸ ἀλλόκοτον τοῦ σχήματοσ, πῖλοσ καὶ λύρα καὶ λεοντῆ ; πλὴν ἀλλὰ προσιτέον γε αὐτῷ. χαῖρε, ὦ Μένιππε· πόθεν ἡμῖν ἀφῖξαι ; πολὺσ γὰρ χρόνοσ οὐ πέφηνασ ἐν τῇ πόλει. ^ ἥκω νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου πύλασ λιπών, ἵν’ Αιδησ χωρὶσ ᾤκισται θεῶν. Ἡράκλεισ, ἐλελήθει Μένιπποσ ἡμᾶσ ἀποθανών, κᾆτα ἐξ ὑπαρχῆσ ἀναβεβίωκεν ; οὔκ, ἀλλ’ ἔτ’ ἔμπνουν Αἰ̈́δησ μ’ ἐδέξατο. τίσ δὴ αἰτία σοι τῆσ καινῆσ καὶ παραδόξου ταύτησ ἀποδημίασ ; νεότησ μ’ ἐπῆρε καὶ θράσοσ τοῦ νοῦ πλέον. παῦσαι, μακάριε, τραγῳδῶν καὶ λέγε οὑτωσί πωσ ἁπλῶσ καταβὰσ ἀπὸ τῶν ἰαμβείων, τίσ ἡ στολὴ ; τί σοι τῆσ κάτω πορείασ ἐδέησεν ; ἄλλωσ γὰρ οὐχ ἡδεῖά τισ οὐδὲ ἀσπάσιοσ ἡ ὁδόσ. φιλότησ, χρειώ με κατήγαγεν εἰσ Αἰ̈́δαο ψυχῇ χρησόμενον Θηβαίου. Τειρεσίαο. οὗτοσ, ἀλλ’ ἦ παραπαίεισ οὐ γὰρ ἂν οὕτωσ ἐμμέτρωσ ἐρραψῴδεισ πρὸσ ἄνδρασ φίλουσ. μὴ θαυμάσῃσ, ὦ ἑταῖρε· νεωστὶ γὰρ Εὐριπίδῃ καὶ Ὁμήρῳ συγγενόμενοσ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἀνεπλήσθην τῶν ἐπῶν καὶ αὐτόματά μοι τὰ μέτρα ἐπὶ τὸ στόμα ἔρχεται. ἀτάρ εἰπέ μοι, πῶσ τὰ ὑπὲρ γῆσ ἔχει καὶ τί ποιοῦσιν οἱ ἐν τῇ πόλει;

καινὸν οὐδέν, ἀλλ’ οἱᾶ καὶ πρὸ τοῦ ἁρπάζουσιν, ἐπιορκοῦσιν, τοκογλυφοῦσιν, ὀβολοστατοῦσιν. ἄθλιοι καὶ κακοδαίμονεσ· οὐ γὰρ ἴσασιν οἱᾶ ἔναγχοσ κεκύρωται παρὰ τοῖσ κάτω καὶ οἱᾶ κεχειροτόνηται τὰ ψηφίσματα κατὰ τῶν πλουσίων, ἃ μὰ τὸν Κέρβερον οὐδεμία μηχανὴ τὸ διαφυγεῖν αὐτούσ. τί φήσ ; δέδοκταί τι νεώτερον τοῖσ κάτω περὶ τῶν ἐνθάδε ; νὴ Δία, καὶ πολλά γε· ἀλλ’ οὐ θέμισ ἐκφέρειν αὐτὰ πρὸσ ἅπαντασ οὐδὲ ἐξαγορεύειν τὰ ἀπόρρητα, μὴ καί τισ ἡμᾶσ γράψηται γραφὴν ἀσεβείασ ἐπὶ τοῦ Ῥαδαμάνθυοσ. μηδαμῶσ, ὦ Μένιππε, πρὸσ τοῦ Διόσ, μὴ φθονήσῃσ τῶν λόγων φίλῳ ἀνδρί· πρὸσ γὰρ εἰδότα σιωπᾶν ἐρεῖσ, τὰ τ’ ἄλλα καὶ πρὸσ μεμυημένον. χαλεπὸν μὲν ἐπιτάττεισ τὸ , ἐπίταγμα καὶ οὐ πάντῃ εὐσεβέσ πλὴν ἀλλὰ σοῦ γε ἕνεκα τολμητέον. ἔδοξε δὴ τοὺσ πλουσίουσ τούτουσ καὶ πολυχρημάτουσ καὶ τὸ χρυσίον κατάκλειστον ὥσπερ τὴν Δανάην φυλάττοντασ ‐ μὴ πρότερον εἴπῃσ, ὦγαθέ, τὰ δεδογμένα πρὶν ἐκεῖνα διελθεῖν ἃ μάλιστ’ ἂν ἡδέωσ ἀκούσαιμί σου, τίσ ἡ ἐπίνοιά σοι τῆσ καθόδου ἐγένετο, τίσ δ’ ὁ τῆσ πορείασ ἡγεμών, εἶθ’ ἑξῆσ ἅ τε εἶδεσ ἅ τε ἤκουσασ παρ’ αὐτοῖσ· εἰκὸσ γὰρ δὴ φιλόκαλον ὄντα σε μηδὲν τῶν ἀξίων θέασ ἢ ἀκοῆσ παραλιπεῖν. ὑπουργητέον καὶ ταῦτά σοι·

τί γὰρ ἂν καὶ πάθοι τισ, ὁπότε φίλοσ ἀνὴρ βιάζοιτο ; καὶ δὴ πρῶτά σοι δίειμι τὰ περὶ τῆσ γνώμησ τῆσ ἐμῆσ, ὅθεν ὡρμήθην πρὸσ τὴν κατάβασιν. ἐγὼ γάρ, ἄχρι μὲν ἐν παισὶν ἦν, ἀκούων Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου πολέμουσ καὶ στάσεισ διηγουμένων οὐ μόνον τῶν ἡμιθέων, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν ἤδη τῶν θεῶν, ἔτι δὲ καὶ μοιχείασ αὐτῶν καὶ βίασ καὶ ἁρπαγὰσ καὶ δίκασ καὶ πατέρων ἐξελάσεισ καὶ ἀδελφῶν γάμουσ, πάντα ταῦτα ἐνόμιζον εἶναι καλὰ καὶ οὐ παρέργωσ ἐκινούμην πρὸσ αὐτά. ἐπεὶ δὲ εἰσ ἄνδρασ τελεῖν ἠρξάμην. πάλιν αὖ ἐνταῦθα ἤκουον τῶν νόμων τἀναντία τοῖσ ποιηταῖσ κελευόντων, μήτε μοιχεύειν μήτε στασιάζειν μήτε ἁρπάζειν. ἐν μεγάλῃ οὖν καθεστήκειν ἀμφιβολίᾳ, οὐκ εἰδὼσ ὅ τι χρησαίμην ἐμαυτῷ· οὔτε γὰρ ἄν ποτε τοὺσ θεοὺσ μοιχεῦσαι καὶ στασιάσαι πρὸσ ἀλλήλουσ ἡγούμην εἰ μὴ ὡσ περὶ καλῶν τούτων ἐγίγνωσκον, οὔτ’ ἂν τοὺσ νομοθέτασ τἀναντία παραινεῖν εἰ μὴ λυσιτελεῖν ὑπελάμβανον . ἐπεὶ δὲ διηπόρουν, ἔδοξέ μοι ἐλθόντα παρὰ τοὺσ καλουμένουσ τούτουσ φιλοσόφουσ ἐγχειρίσαι τε ἐμαυτὸν καὶ δεηθῆναι αὐτῶν χρῆσθαί μοι ὅ τι βούλοιντο καί τινα ὁδὸν ἁπλῆν καὶ βέβαιον ὑποδεῖξαι τοῦ βίου. ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖσ, ἐλελήθειν δ’ ἐμαυτὸν εἰσ αὐτό, φασί, τὸ πῦρ ἐκ τοῦ καπνοῦ βιαζόμενοσ.

ἀτεχνῶσ οὖν ἔπασχον τοῖσ νυστάζουσι τούτοισ ὅμοιον, ἄρτι μὲν ἐπινεύων, ἄρτι δὲ ἀνανεύων ἔμπαλιν. παρὰ γὰρ δὴ τούτοισ μάλιστα εὑρ́ισκον ἐπισκοπῶν τὴν ἄγνοιαν καὶ τὴν ἀπορίαν πλείονα, ὥστε μοι τάχιστα χρυσοῦν ἀπέδειξαν οὗτοι τὸν τῶν ἰδιωτῶν τοῦτον βίον. ἀμέλει ὁ μὲν αὐτῶν παρῄνει τὸ πᾶν ἥδεσθαι καὶ μόνον τοῦτο ἐκ παντὸσ μετιέναι· τοῦτο γὰρ εἶναι τὸ εὔδαιμον. ὁ δέ τισ ἔμπαλιν, πονεῖν τὰ πάντα καὶ μοχθεῖν καὶ τὸ σῶμα καταναγκάζειν ῥυπῶντα καὶ αὐχμῶντα καὶ πᾶσι δυσαρεστοῦντα καὶ λοιδορούμενον, συνεχὲσ ἐπιρραψῳδῶν τὰ πάνδημα ἐκεῖνα τοῦ Ἡσιόδου περὶ τῆσ ἀρετῆσ ἔπη καὶ τὸν ἱδρῶτα καὶ τὴν ἐπὶ τὸ ἄκρον ἀνάβασιν. ἄλλοσ καταφρονεῖν χρημάτων παρεκελεύετο καὶ ἀδιάφορον οἰέσθαι τὴν κτῆσιν αὐτῶν ὁ δέ τισ ἔμπαλιν ἀγαθὸν εἶναι καὶ τὸν πλοῦτον ἀπεφαίνετο. περὶ μὲν γὰρ τοῦ κόσμου τί χρὴ καὶ λέγειν ; ὅσ γε ἰδέασ καὶ ἀσώματα καὶ ἀτόμουσ καὶ κενὰ καὶ τοιοῦτόν τινα ὄχλον ὀνομάτων ὁσημέραι παρ’ αὐτῶν ἀκούων ἐναυτίων. καὶ τὸ πάντων ἀτοπώτατον, ὅτι περὶ τῶν ἐναντιωτάτων ἕκαστοσ αὐτῶν λέγων σφόδρα νικῶντασ καὶ πιθανοὺσ λόγουσ ἐπορίζετο, ὥστε μήτε τῷ θερμὸν τὸ αὐτὸ πρᾶγμα λέγοντι μήτε ψυτῷ χρὸν ἀντιλέγειν ἔχειν, καὶ ταῦτ’ εἰδότα σαφῶσ ὡσ οὐκ ἄν ποτε θερμὸν εἰή τι καὶ ψυχρὸν ἐν ταὐτῷ χρόνῳ. πολλῷ δὲ τούτων ἐκεῖνο ἀλογώτερον τοὺσ γὰρ αὐτοὺσ τούτουσ εὑρ́ισκον ἐπιτηρῶν ἐναντιώτατα τοῖσ αὑτῶν λόγοισ ἐπιτηδεύοντασ.

τοὺσ γοῦν καταφρονεῖν παραινοῦντασ χρημάτων ἑώρων ἀπρὶξ ἐχομένουσ αὐτῶν καὶ περὶ τόκων διαφερομένουσ καὶ ἐπὶ μισθῷ παιδεύοντασ καὶ πάντα ἕνεκα τούτων ὑπομένοντασ, τούσ τε τὴν δόξαν ἀποβαλλομένουσ αὐτῆσ ταύτησ χάριν τὰ πάντα καὶ πράττοντασ καὶ λέγοντασ, ἡδονῆσ τε αὖ σχεδὸν ἅπαντασ κατηγοροῦντασ, ἰδίᾳ δὲ μόνῃ ταύτῃ προσηρτημένουσ. σφαλεὶσ οὖν καὶ τῆσδε τῆσ ἐλπίδοσ ἔτι μᾶλλον ἐδυσχέραινον, ἠρέμα παραμυθούμενοσ ἐμαυτὸν ὅτι μετὰ πολλῶν καὶ σοφῶν καὶ σφόδρα ἐπὶ συνέσει διαβεβοημένων ἀνόητὸσ τέ εἰμι καὶ τἀληθὲσ ἔτι ἀγνοῶν περιέρχομαι.

καὶ μοί ποτε διαγρυπνοῦντι τούτων ἕνεκα ἔδοξεν εἰσ Βαβυλῶνα ἐλθόντα δεηθῆναί τινοσ τῶν μάγων τῶν Ζωροάστρου μαθητῶν καὶ διαδόχων· ἤκουον δ’ αὐτοὺσ ἐπῳδαῖσ τε καὶ τελεταῖσ τισιν ἀνοίγειν τοῦ Αἳδου τὰσ πύλασ καὶ κατάγειν ὃν ἂν βούλωνται ἀσφαλῶσ καὶ ὀπίσω αὖθισ ἀναπέμπειν. ἄριστον οὖν ἡγούμην εἶναι παρά τινοσ τούτων διαπραξάμενον τὴν κατάβασιν ἐλθόντα παρὰ Τειρεσίαν τὸν Βοιώτιον μαθεῖν παρ’ αὐτοῦ ἅτε μάντεωσ καὶ σοφοῦ, τίσ ἐστιν ὁ ἄριστοσ βίοσ καὶ ὃν ἄν τισ ἕλοιτο εὖ φρονῶν. καὶ δὴ ἀναπηδήσασ ὡσ εἶχον τάχουσ ἔτεινον εὐθὺ Βαβυλῶνοσ· ἐλθὼν δὲ συγγίγνομαί τινι τῶν Χαλδαίων σοφῷ ἀνδρὶ καὶ θεσπεσίῳ τὴν τέχνην, πολιῷ μὲν τὴν κόμην, γένειον δὲ μάλα σεμνὸν καθειμένῳ, τοὔνομα δὲ ἦν αὐτῷ Μιθροβαρζάνησ. δεηθεὶσ δὲ καὶ καθικετεύσασ μόγισ ἐπέτυχον παρ’ αὐτοῦ, ἐφ’ ὅτῳ βούλοιτο μισθῷ, καθηγήσασθαί μοι τῆσ ὁδοῦ. παραλαβὼν δέ με ὁ ἀνὴρ πρῶτα μὲν ἡμέρασ ἐννέα καὶ εἴκοσιν ἅμα τῇ σελήνῃ ἀρξάμενοσ ἔλουε κατάγων ἑώθεν ἐπὶ τὸν Εὐφράτην πρὸσ ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον, ῥῆσίν τινα μακρὰν ἐπιλέγων ἧσ οὐ σφόδρα κατήκουον ὥσπερ γὰρ οἱ φαῦλοι τῶν ἐν τοῖσ ἀγῶσι κηρύκων ἐπίτροχόν τι καὶ ἀσαφὲσ ἐφθέγγετο. πλὴν ἐῴκει γέ τινασ ἐπικαλεῖσθαι δαίμονασ.

μετὰ δ’ οὖν τὴν ἐπῳδὴν τρὶσ ἄν μου πρὸσ τὸ πρόσωπον ἀποπτύσασ, ἐπανῄει πάλιν οὐδένα τῶν ἀπαντώντων προσβλέπων. καὶ σιτία μὲν ἦν ἡμῖν τὰ ἀκρόδρυα, ποτὸν δὲ γάλα καὶ μελίκρατον καὶ τὸ τοῦ Χοάσπου ὕδωρ, εὐνὴ δὲ ὑπαίθριοσ ἐπὶ τῆσ πόασ. ἐπεὶ δ’ ἅλισ εἶχε; τῆσ προδιαιτήσεωσ, περὶ μέσασ νύκτασ ἐπὶ τὸν Τίγρητα ποταμὸν ἀγαγὼν ἐκάθηρὲν τέ με καὶ ἀπέμαξε καὶ περιήγνισεν δᾳδὶ καὶ σκίλλῃ καὶ ἄλλοισ πλείοσιν, ἅμα καὶ τὴν ἐπῳδὴν ἐκείνην ὑποτονθορύσασ. εἶτά με ὅλον λ· καταμαγεύσασ καὶ περιελθών, ἵνα μὴ βλαπτοίμην ὑπὸ τῶν φασμάτων, ἐπανάγει εἰσ τὴν οἰκίαν, ὡσ εἶχον, ἀναποδίζοντα, καὶ τὸ λοιπὸν ἀμφὶ πλοῦν εἴχομεν. αὐτὸσ μὲν οὖν μαγικήν τινα ἐνέδυ στολὴν τὰ πολλὰ ἐοικυῖαν τῇ Μηδικῇ, ἐμὲ δὲ τουτοισὶ φέρων ἐνεσκεύασε, τῷ πίλῳ καὶ τῇ λεοντῇ καὶ προσέτι τῇ λύρᾳ, καὶ παρεκελεύσατο, ἤν τισ ἔρηταί με τοὔνομα, Μένιππον μὴ λέγειν, Ἡρακλέα δὲ ἢ Ὀδυσσέα ἢ Ὀρφέα.

ὡσ δὴ τί τοῦτο, ὦ Μένιππε ; οὐ γὰρ συνίημι τὴν αἰτίαν οὔτε τοῦ σχήματοσ οὔτε τῶν ὀνομάτων τῶν. καὶ μὴν πρόδηλόν γε τοῦτο καὶ οὐ παντελῶσ ἀπόρρητον· ἐπεὶ γὰρ οὗτοι πρὸ ἡμῶν ζῶντεσ εἰσ Αἵδου κατεληλύθεσαν, ἡγεῖτο, εἴ με ἀπεικάσειεν αὐτοῖσ, ῥᾳδίωσ ἂν τὴν τοῦ Αἰακοῦ φρουρὰν διαλαθεῖν καὶ ἀκωλύτωσ ἂν παρελθεῖν ἅτε συνηθέστερον, τραγικῶσ μάλα παραπεμπόμενον ὑπὸ τοῦ σχήματοσ. ἤδη δ’ οὖν ὑπέφαινεν ἡμέρα, καὶ κατελθόντεσ ἐπὶ τὸν ποταμὸν περὶ ἀναγωγὴν ἐγιγνόμεθα.

παρεσκεύαστο δ’ αὐτῷ καὶ σκάφοσ καὶ ἱερεῖα καὶ μελίκρατον καὶ ἄλλα ὅσα πρὸσ τὴν τελετὴν χρήσιμα. ἐμβαλόμενοι οὖν ἅπαντα τὰ παρεσκευασμένα οὕτω δὴ καὶ αὐτοὶ βαίνομεν ἀχνύμενοι, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντεσ. Καὶ μέχρι; μέν τινοσ ὑπεφερόμεθα ἐν τῷ ποταμῷ, εἶτα δὲ εἰσεπλεύσαμεν εἰσ τὸ ἕλοσ καὶ τὴν λίμνην εἰσ ἣν ὁ Εὐφράτησ ἀφανίζεται. περαιωθέντεσ δὲ καὶ ταύτην ἀφικνούμεθα εἰσ τι χωρίον ἔρημον καὶ ὑλῶδεσ καὶ ἀνήλιον, εἰσ ὃ καὶ δὴ ἀποβάντεσ ‐ ἡγεῖτο δὲ ὁ Μιθροβαρζάνησ ‐ βόθρον τε ὠρυξάμεθα καὶ τὰ μῆλα κατεσφάξαμεν καὶ τὸ αἷμα περὶ αὐτὸν ἐσπείσαμεν. ὁ δὲ μάγοσ ἐν τοσούτῳ δᾷδα καιομένην ἔχων οὐκέτ’ ἠρεμαίᾳ τῇ φωνῇ, παμμέγεθεσ δέ, ὡσ οἱο͂́σ τε ἦν, ἀνακραγὼν δαίμονάσ τε ὁμοῦ πάντασ ἐπεβοᾶτο καὶ Ποινὰσ καὶ Ἐρινύασ καὶ νυχίαν Ἑκάτην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν, παραμιγνὺσ ἅμα βαρβαρικά τινα καὶ ἄσημα ὀνόματα καὶ πολυσύλλαβα. εὐθὺσ οὖν ἅπαντα ἐκεῖνα ἐσαλεύετο καὶ ὑπὸ τῆσ ἐπῳδῆσ τοὔδαφοσ ἀνερρήγνυτο καὶ ὑλακὴ τοῦ Κερβέρου πόρρωθεν ἠκούετο καὶ τὸ πρᾶγμα ὑπερκατηφὲσ ἦν καὶ σκυθρωπόν.

ἔδδεισεν δ’ ὑπένερθεν ἄναξ ἐνέρων Αἰ̈δωνεύσ ‐ κατεφαίνετο γὰρ ἤδη τὰ πλεῖστα, καὶ ἡ λίμνη καὶ ὁ Πυριφλεγέθων καὶ τοῦ Πλούτωνοσ τὰ βασίλεια. κατελθόντεσ δ’ ὅμωσ διὰ τοῦ χάσματοσ τὸν μὲν Ῥαδάμανθυν εὑρ́ομεν τεθνεῶτα μικροῦ δεῖν ὑπὸ τοῦ δέουσ· ὁ δὲ Κέρβεροσ ὑλάκτησε μέν τι καὶ παρεκίνησε, ταχὺ δέ μου κρούσαντοσ τὴν λύραν παραχρῆμα ἐκηλήθη ὑπὸ τοῦ μέλουσ. ἐπεὶ δὲ πρὸσ τὴν λίμνην ἀφικόμεθα, μικροῦ μὲν οὐδὲ ἐπεραιώθημεν· ἦν γὰρ πλῆρεσ ἤδη τὸ πορθμεῖον καὶ οἰμωγῆσ ἀνάπλεων, τραυματίαι δὲ πάντεσ ἐπέπλεον, ὁ μὲν τὸ σκέλοσ, ὁ δὲ τὴν κεφαλήν, ὁ δὲ ἄλλο τι συντετριμμένοσ, ἐμοὶ δοκεῖν, ἔκ τινοσ πολέμου παρόντεσ. ὅμωσ δ’ οὖν ὁ βέλτιστοσ Χάρων ὡσ εἶδε τὴν λεοντῆν, οἰηθείσ με τὸν Ἡρακλέα εἶναι, εἰσεδέξατο καὶ διεπόρθμευσέν τε ἄσμενοσ καὶ ἀποβᾶσι διεσήμηνε τὴν ἀτραπόν, ἐπεὶ δὲ ἦμεν ἐν τῷ σκότῳ, προῄει μὲν ὁ Μιθροβαρζάνησ, εἱπόμην δὲ ἐγὼ κατόπιν ἐχόμενοσ αὐτοῦ, ἑώσ πρὸσ λειμῶνα μέγιστον ἀφικνούμεθα τῷ ἀσφοδέλῳ κατάφυτον, ἔνθα δὴ περιεπέτοντο ἡμᾶσ τετριγυῖαι τῶν νεκρῶν αἱ σκιαί. κατ’ ὀλίγον δὲ προϊόντεσ παραγιγνόμεθα πρὸσ τὸ τοῦ Μίνωοσ δικαστήριον· ἐτύγχανε δὲ ὁ μὲν ἐπὶ θρόνου τινὸσ ὑψηλοῦ καθήμενοσ, παρειστήκεσαν δὲ αὐτῷ Ποιναὶ καὶ Ἐρινύεσ καὶ Ἀλάστορεσ.

αὗται τοίνυν, ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν, κατηγοροῦσί τε καὶ καταμαρτυροῦσι καὶ διελέγχουσι τὰ πεπραγμένα ἡμῖν παρὰ τὸν βίον, καὶ σφόδρα τινὲσ ἀξιόπιστοι δοκοῦσιν ἅτε ἀεὶ συνοῦσαι καὶ μηδέποτε ἀφιστάμεναι τῶν σωμάτων. ἑτέρωθεν δὲ προσήγοντο πολλοί τινεσ ἐφεξῆσ, ἁλύσει μακρᾷ δεδεμένοι· ἐλέγοντο δὲ εἶναι μοιχοὶ καὶ πορνοβοσκοὶ καὶ τελῶναι καὶ κόλακεσ καὶ συκοφάνται καὶ τοιοῦτοσ ὅμιλοσ τῶν πάντα κυκώντων ἐν τῷ βίῳ. χωρὶσ δὲ οἵ τε πλούσιοι καὶ τοκογλύφοι προσῄεσαν ὠχροὶ καὶ προγάστορεσ καὶ ποδαγροί, κλοιὸν ἕκαστοσ αὐτῶν καὶ κόρακα διτάλαντον ἐπικείμενοσ. ἐφεστῶτεσ οὖν ἡμεῖσ ἑωρῶμέν τε τὰ γιγνόμενα καὶ ἠκούομεν τῶν ἀπολογουμένων κατηγόρουν δὲ αὐτῶν καινοί τινεσ καὶ παράδοξοι ῥήτορεσ. τίνεσ οὗτοι, πρὸσ Διὸσ ; μὴ γὰρ ὀκνήσῃσ καὶ τοῦτο εἰπεῖν. οἶσθά που ταυτασὶ τὰσ πρὸσ τὸν ἥλιον ἀποτελουμένασ σκιὰσ ὑπὸ τῶν σωμάτων ; πάνυ μὲν οὖν. ὁ δ’ οὖν Μίνωσ ἐπιμελῶσ ἐξετάζων ἀπέπεμπεν ἕκαστον εἰσ τὸν τῶν ἀσεβῶν χῶρον δίκην ὑφέξοντα κατ’ ἀξίαν τῶν τετολμημένων, καὶ μάλιστα ἐκείνων ἥπτετο τῶν ἐπὶ πλούτοισ τε καὶ ἀρχαῖσ τετυφωμένων καὶ μονονουχὶ καὶ προσκυνεῖσθαι περιμενόντων, τήν τε ὀλιγοχρόνιον ἀλαζονείαν αὐτῶν καὶ τὴν ὑπεροψίαν μυσαττόμενοσ, καὶ ὅτι μὴ ἐμέμνηντο θνητοί τε ὄντεσ αὐτοὶ καὶ θνητῶν ἀγαθῶν τετυχηκότεσ.

, οἳ δὲ ἀποδυσάμενοι τὰ λαμπρὰ ἐκεῖνα πάντα, πλούτουσ λέγω καὶ γένη καὶ δυναστείασ, γυμνοὶ κάτω νενευκότεσ παρειστήκεσαν ὥσπερ τινὰ ὄνειρον ἀναπεμπαζόμενοι τὴν παρ’ ἡμῖν εὐδαιμονίαν ὥστ’ ἔγωγε ταῦτα ὁρῶν ὑπερέχαιρον καὶ εἴ τινα γνωρίσαιμι αὐτῶν, προσιὼν ἂν ἡσυχῇ πωσ ὑπεμίμνησκον οἱο͂σ ἦν παρὰ τὸν βίον καὶ ἡλίκον ἐφύσα τότε, ἡνίκα πολλοὶ μὲν ἑώθεν ἐπὶ τῶν πυλώνων παρειστήκεσαν τὴν πρόοδον αὐτοῦ περιμένοντεσ ὠθούμενοί τε καὶ ἀποκλειόμενοι πρὸσ τῶν οἰκετῶν ὁ δὲ μόλισ ἄν ποτε ἀνατείλασ αὐτοῖσ πορφυροῦσ τισ ἢ περίχρυσοσ ἢ διαποίκιλοσ εὐδαίμονασ ᾤετο καὶ μακαρίουσ ἀποφαίνειν τοὺσ προσειπόντασ, εἰ ^ τὸ στῆθοσ ἢ τὴν δεξιὰν προτείνων δοίη καταφιλεῖν. ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἠνιῶντο ἀκούοντεσ. τῷ δὲ Μίνῳ μία τισ καὶ πρὸσ χάριν ἐδικάσθη·

τὸν γάρ τοι Σικελιώτην Διονύσιον πολλά γε καὶ δεινὰ καὶ ἀνόσια ὑπό τε Δίωνοσ κατηγορηθέντα καὶ ὑπὸ τῆσ σκιᾶσ καταμαρτυρηθέντα παρελθὼν Ἀρίστιπποσ ὁ Κυρηναῖοσ ‐ ἄγουσι δ’ αὐτὸν ἐν τιμῇ καὶ δύναται μέγιστον ἐν τοῖσ κάτω ‐ μικροῦ δεῖν τῇ Χιμαίρᾳ προσδεθέντα παρέλυσε τῆσ καταδίκησ λέγων πολλοῖσ αὐτὸν τῶν πεπαιδευμένων πρὸσ ἀργύριον γενέσθαι δεξιόν. ἀποστάντεσ δὲ ὅμωσ τοῦ δικαστηρίου πρὸσ τὸ κολαστήριον ἀφικνούμεθα.

ἔνθα δή, ὦ φιλότησ, πολλὰ καὶ ἐλεεινὰ ἦν καὶ ἀκοῦσαι καὶ ἰδεῖν μαστίγων τε γὰρ ὁμοῦ ψόφοσ ἠκούετο καὶ οἰμωγὴ τῶν ἐπὶ τοῦ πυρὸσ ὀπτωμένων καὶ στρέβλαι καὶ κύφωνεσ καὶ τροχοί, καὶ ἡ Χίμαιρα ἐσπάραττεν καὶ ὁ Κέρβεροσ ἐδάρδαπτεν. ἐκολάζοντό τε ἅμα πάντεσ, βασιλεῖσ, δοῦλοι, σατράπαι, πένητεσ, πλούσιοι, πτωχοί, καὶ μετέμελε πᾶσι τῶν τετολμημένων. ἐνίουσ δὲ αὐτῶν καὶ ἐγνωρίσαμεν ἰδόντεσ, ὁπόσοι ἦσαν τῶν ἔναγχοσ τετελευτηκότων οἱ δὲ ἐνεκαλύπτοντό τε καὶ ἀπεστρέφοντο, εἰ δὲ καὶ προσβλέποιεν, μάλα δουλοπρεπέσ τι καὶ κολακευτικόν, καὶ ταῦτα πῶσ οἰεί βαρεῖσ ὄντεσ καὶ ὑπερόπται παρὰ τὸν βίον; τοῖσ μέντοι πένησιν ἡμιτέλεια τῶν κακῶν ἐδίδοτο, καὶ διαναπαυόμενοι πάλιν ἐκολάζοντο. καὶ μὴν κἀκεῖνα εἶδον τὰ μυθώδη, τὸν Ἰξίονα καὶ τὸν Σίσυφον καὶ τὸν Φρύγα Τάνταλον, χαλεπῶσ γε ἔχοντα,· ’· καὶ τὸν γηγενῆ Τιτυόν, Ἡράκλεισ ὅσοσ· ἔκειτο γοῦν τόπον ἐπέχων ἀγροῦ. διελθόντεσ δὲ καὶ τούτουσ εἰσ τὸ πεδίον εἰσβάλλομεν τὸ Ἀχερούσιον, εὑρίσκομέν τε αὐτόθι τοὺσ ἡμιθέουσ τε καὶ τὰσ ἡρωΐνασ καὶ τὸν ἄλλον ὅμιλον τῶν νεκρῶν κατὰ ἔθνη καὶ κατὰ φῦλα διαιτωμένουσ, τοὺσ μὲν παλαιούσ τινασ καὶ εὐρωτιῶντασ καὶ ὥσ φησιν Ὅμηροσ, ἀμενηνούσ, τοὺσ δ’ ἔτι νεαλεῖσ καὶ συνεστηκότασ, καὶ μάλιστα τοὺσ Αἰγυπτίουσ αὐτῶν διὰ τὸ πολυαρκὲσ τῆσ ταριχείασ.

τὸ μέντοι διαγιγνώσκειν ἕκαστον οὐ πάνυ τι ἦν ῥᾴδιον ἅπαντεσ γὰρ ἀτεχνῶσ ἀλλήλοισ γίγνονται ὅμοιοι τῶν ὀστῶν γεγυμνωμένων. πλὴν ἀλλὰ μόγισ τε καὶ διὰ πολλοῦ ἀναθεωροῦντεσ αὐτοὺσ ἐγιγνώσκομεν. ἔκειντο δ’ ἐπ’ ἀλλήλοισ ἀμαυροὶ καὶ ἄσημοι καὶ οὐδὲν ἔτι τῶν παρ’ ἡμῖν καλῶν φυλάττοντεσ. ἀμέλει πολλῶν ἐν ταὐτῷ σκελετῶν κειμένων καὶ πάντων ὁμοίωσ φοβερόν τι καὶ διάκενον δεδορκότων καὶ γυμνοὺσ τοὺσ ὀδόντασ προφαινόντων, ἠπόρουν πρὸσ ἐμαυτὸν ᾧτινι διακρίναιμι τὸν Θερσίτην ἀπὸ τοῦ καλοῦ Νιρέωσ ἢ τὸν μεταίτην Ἶρον ἀπὸ τοῦ Φαιάκων βασιλέωσ ἢ Πυρρίαν τὸν μάγειρον ἀπὸ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ. οὐδὲν γὰρ ἔτι τῶν παλαιῶν γνωρισμάτων αὐτοῖσ παρέμενεν, ἀλλ’ ὅμοια τὰ ὀστᾶ ἦν, ἄδηλα καὶ ἀνεπίγραφα καὶ ὑπ’ οὐδενὸσ ἔτι διακρίνεσθαι δυνάμενα. τοιγάρτοι ἐκεῖνα ὁρῶντί μοι ἐδόκει ὁ τῶν ἀνθρώπων βίοσ πομπῇ τινι μακρᾷ προσεοικέναι, χορηγεῖν δὲ καὶ διατάττειν ἕκαστα ἡ Τύχη, διάφορα καὶ ποικίλα τοῖσ πομπευταῖσ τὰ σχήματα προσάπτουσα·

τὸν μὲν γὰρ λαβοῦσα, εἰ τύχοι, βασιλικῶσ διεσκεύασεν, τιάραν τε ἐπιθεῖσα καὶ δορυφόρουσ παραδοῦσα καὶ τὴν κεφαλὴν στέψασα τῷ διαδήματι, τῷ δὲ οἰκέτου σχῆμα περιέθηκεν· τὸν δέ τινα καλὸν εἶναι ἐκόσμησεν, τὸν δὲ ἄμορφον καὶ γελοῖον παρεσκεύασεν παντοδαπὴν γάρ, οἶμαι, δεῖ γενέσθαι τὴν θέαν. πολλάκισ δὲ καὶ διὰ μέσησ τῆσ πομπῆσ μετέβαλε τὰ ἐνίων σχήματα οὐκ ἐῶσα εἰσ τέλοσ διαπομπεῦσαι ὡσ ἐτάχθησαν, ἀλλὰ μεταμφιέσασα τὸν μὲν Κροῖσον ἠνάγκασε τὴν τοῦ οἰκέτου καὶ αἰχμαλώτου σκευὴν ἀναλαβεῖν, τὸν δὲ Μαιάνδριον τέωσ ἐν τοῖσ οἰκέταισ πομπεύοντα τὴν τοῦ Πολυκράτουσ τυραννίδα μετενέδυσε. καὶ μέχρι μέν τινοσ εἰάσε χρῆσθαι τῷ σχήματι· ἐπειδὰν δὲ ὁ τῆσ πομπῆσ καιρὸσ παρέλθῃ, τηνικαῦτα ἕκαστοσ ἀποδοὺσ τὴν σκευὴν καὶ ἀποδυσάμενοσ τὸ σχῆμα μετὰ τοῦ σώματοσ ἐγένετο οἱο͂́σπερ ἦν πρὸ τοῦ γενέσθαι, μηδὲν τοῦ πλησίον διαφέρων. ἔνιοι δὲ ὑπ’ ἀγνωμοσύνησ, ἐπειδὰν ἀπαιτῇ τὸν κόσμον ἐπιστᾶσα ἡ Τύχη, ἄχθονταί τε καὶ ἀγανακτοῦσιν ὥσπερ οἰκείων τινῶν στερισκόμενοι καὶ οὐχ ἃ πρὸσ ὀλίγον ἐχρήσαντο ἀποδιδόντεσ. οἶμαι δέ σε καὶ τῶν ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ πολλάκισ ἑωρακέναι τοὺσ τραγικοὺσ ὑποκριτὰσ τούτουσ πρὸσ τὰσ χρείασ τῶν δραμάτων ἄρτι μὲν Κρέοντασ, ἐνίοτε δὲ Πριάμουσ γιγνομένουσ ἢ Ἀγαμέμνονασ, καὶ ὁ αὐτόσ, εἰ τύχοι, μικρὸν ἔμπροσθεν μάλα σεμνῶσ τὸ τοῦ Κέκροποσ ἢ Ἐρεχθέωσ σχῆμα μιμησάμενοσ μετ’ ὀλίγον οἰκέτησ προῆλθεν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ κεκελευσμένοσ. ἤδη δὲ πέρασ ἔχοντοσ τοῦ δράματοσ ἀποδυσάμενοσ ἕκαστοσ αὐτῶν τὴν χρυσόπαστον ἐκείνην ἐσθῆτα καὶ τὸ προσωπεῖον ἀποθέμενοσ καὶ καταβὰσ ἀπὸ τῶν ἐμβατῶν πένησ καὶ ταπεινὸσ περίεισιν, οὐκέτ’ Ἀγαμέμνων ὁ Ἀτρέωσ οὐδὲ Κρέων ὁ Μενοικέωσ, ἀλλὰ Πῶλοσ Χαρικλέουσ Σουνιεὺσ ὀνομαζόμενοσ ἢ Σάτυροσ Θεογείτονοσ Μαραθώνιοσ. τοιαῦτα καὶ τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματά ἐστιν, ὡσ· τότε μοι ὁρῶντι ἔδοξεν. εἰπέ μοι, ὦ Μένιππε, οἱ δὲ τοὺσ πολυτελεῖσ τούτουσ καὶ ὑψηλοὺσ τάφουσ ἔχοντεσ ὑπὲρ γῆσ καὶ στήλασ καὶ εἰκόνασ καὶ ἐπιγράμματα οὐδὲν τιμιώτεροι παρ’ αὐτοῖσ εἰσι τῶν ἰδιωτῶν νεκρῶν ;

ληρεῖσ, ὦ οὗτοσ· εἰ γοῦν ἐθεάσω τὸν Μαύσωλον αὐτόν, ‐ λέγω δὲ τὸν Κᾶρα, τὸν ἐκ τοῦ τάφου περιβόητον ‐ εὖ οἶδα ὅτι οὐκ ἂν ἐπαύσω γελῶν, οὕτω ταπεινὸσ ἔρριπτο ἐν παραβύστῳ που λανθάνων ἐν τῷ λοιπῷ δήμῳ τῶν νεκρῶν, ἐμοὶ δοκεῖν, τοσοῦτον ἀπολαύων τοῦ μνήματοσ, παρ’ ὅσον ἐβαρύνετο τηλικοῦτον ἄχθοσ ἐπικείμενοσ· ἐπειδὰν γάρ,. ὦ ἑταῖρε, ὁ Αἰακὸσ ἀπομετρήσῃ ἑκάστῳ τὸν τόπον, ‐ δίδωσι δὲ τὸ μέγιστον οὐ πλέον ποδὸσ ‐ ἀνάγκη ἀγαπῶντα κατακεῖσθαι πρὸσ τὸ μέτρον συνεσταλμένον. πολλῷ δ’ ἂν οἶμαι μᾶλλον ἐγέλασασ, εἰ ἐθεάσω τοὺσ παρ’ ἡμῖν βασιλέασ καὶ σατράπασ πτωχεύοντασ παρ’ αὐτοῖσ καὶ ἤτοι ταριχοπωλοῦντασ ὑπ’ ἀπορίασ ἢ τὰ πρῶτα διδάσκοντασ γράμματα καὶ ὑπὸ τοῦ τυχόντοσ ὑβριζομένουσ καὶ κατὰ κόρρησ παιομένουσ ὥσπερ τῶν ἀνδραπόδων τὰ ἀτιμότατα. Φίλιππον γοῦν τὸν Μακεδόνα ἐγὼ θεασάμενοσ οὐδὲ κρατεῖν ἐμαυτοῦ δυνατὸσ ἦν ἐδείχθη δέ μοι ἐν γωνίᾳ τινὶ μισθοῦ ἀκούμενοσ τὰ σαθρὰ τῶν ὑποδημάτων. πολλοὺσ δὲ καὶ ἄλλουσ ἦν ἰδεῖν ἐν ταῖσ τριόδοισ μεταιτοῦντασ, Ξέρξασ λέγω καὶ Δαρείουσ καὶ Πολυκράτασ. ἄτοπα διηγῇ τὰ περὶ τῶν βασιλέων καὶ μικροῦ δεῖν ἄπιστα.

τί δὲ ὁ Σωκράτησ ἔπραττεν καὶ Διογένησ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ τῶν σοφῶν ; ὁ μὲν Σωκράτησ κἀκεῖ περίεισιν διελέγχων ἅπαντασ· σύνεστι δ’ αὐτῷ Παλαμήδησ καὶ Ὀδυσσεὺσ καὶ Νέστωρ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ λάλοσ νεκρόσ. ἔτι μέντοι ἐπεφύσητο αὐτῷ καὶ διῳδήκει ἐκ τῆσ φαρμακοποσίασ τὰ σκέλη. ὁ δὲ βέλτιστοσ Διογένησ παροικεῖ μὲν Σαρδαναπάλλῳ τῷ Ἀσσυρίῳ καὶ Μίδᾳ τῷ Φρυγὶ καὶ ἄλλοισ τισὶ τῶν πολυτελῶν ἀκούων δὲ οἰμωζόντων αὐτῶν καὶ τὴν παλαιὰν τύχην ἀναμετρουμένων γελᾷ τε καὶ τέρπεται, καὶ τὰ πολλὰ ὕπτιοσ κατακείμενοσ ᾄδει μάλα τραχείᾳ καὶ ἀπηνεῖ τῇ φωνῇ τὰσ οἰμωγὰσ αὐτῶν ἐπικαλύπτων, ὥστε ἀνιᾶσθαι τοὺσ ἄνδρασ καὶ διασκέπτεσθαι μετοικεῖν οὐ φέροντασ τὸν Διογένην. ταυτὶ μὲν ἱκανῶσ·

τί δὲ τὸ ψήφισμα ἦν, ὅπερ ἐν ἀρχῇ ἔλεγεσ κεκυρῶσθαι κατὰ τῶν πλουσίων ; εὖ γε ὑπέμνησασ οὐ γὰρ οἶδ’ ὅπωσ περὶ τούτου λέγειν προθέμενοσ πάμπολυ ἀπεπλανήθην τοῦ λόγου. διατρίβοντοσ γάρ μου παρ’ αὐτοῖσ προὔθεσαν οἱ πρυτάνεισ ἐκκλησίαν περὶ τῶν κοινῇ συμφερόντων ἰδὼν οὖν πολλοὺσ συνθέοντασ ἀναμίξασ ἐμαυτὸν τοῖσ νεκροῖσ εὐθὺσ εἷσ καὶ αὐτὸσ ἦν τῶν ἐκκλησιαστῶν. διῳκήθη μὲν οὖν καὶ ἄλλα, τελευταῖον δὲ τὸ περὶ τῶν πλουσίων ἐπεὶ γὰρ αὐτῶν κατηγόρητο πολλὰ καὶ δεινά, βία καὶ ἀλαζονεία καὶ ὑπεροψία καὶ ἀδικία, τέλοσ ἀναστάσ τισ τῶν δημαγωγῶν ἀνέγνω ψήφισμα τοιοῦτον. "ἐπειδὴ πολλὰ καὶ παράνομα οἱ πλούσιοι δρῶσι παρὰ τὸν βίον ἁρπάζοντεσ καὶ βιαζόμενοι καὶ πάντα τρόπον τῶν πενήτων καταφρονοῦντεσ, δεδόχθω τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ, ἐπειδὰν ἀποθάνωσι, τὰ μὲν σώματα αὐτῶν κολάζεσθαι καθάπερ καὶ τὰ τῶν ἄλλων πονηρῶν, τὰσ δὲ ψυχὰσ ἀναπεμφθείσασ ἄνω εἰσ τὸν βίον καταδύεσθαι εἰσ τοὺσ ὄνουσ, ἄχρισ ἂν ἐν τῷ τοιούτῳ διαγάγωσι μυριάδασ ἐτῶν πέντε καὶ εἴκοσιν, ὄνοι ἐξ ὄνων γιγνόμενοι καὶ ἀχθοφοροῦντεσ καὶ ὑπὸ τῶν πενήτων ἐλαυνόμενοι, τοὐντεῦθεν δὲ λοιπὸν ἐξεῖναι αὐτοῖσ ἀποθανεῖν.

εἶπε τὴν γνώμην Κρανίων Σκελετίωνοσ Νεκυσιεὺσ φυλῆσ Ἀλιβαντίδοσ. Τούτου ἀναγνωσθέντοσ τοῦ ψηφίσματοσ ἐπεψήφισαν μὲν αἱ ἀρχαί, ἐπεχειροτόνησε δὲ τὸ πλῆθοσ καὶ ἐβριμήσατο ἡ Βριμὼ καὶ ὑλάκτησεν ὁ Κέρβεροσ· οὕτω γὰρ ἐντελῆ γίγνεται καὶ κύρια τὰ ἐγνωσμένα. ταῦτα μὲν δή σοι τὰ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ.

ἐγὼ δέ, οὗπερ ἀφίγμην ἕνεκα, τῷ Τειρεσίᾳ προσελθὼν ἱκέτευον αὐτὸν τὰ πάντα διηγησάμενοσ εἰπεῖν πρόσ με ποῖόν τινα ἡγεῖται τὸν ἄριστον βίον. "τήν μὲν αἰτίαν οἶδά σοι τῆσ ἀπορίασ ὅτι παρὰ τῶν σοφῶν ἐγένετο οὐ ταὐτὰ γιγνωσκόντων ἑαυτοῖσ· "ἀτὰρ οὐ θέμισ λέγειν πρὸσ σέ· "ἀπείρηται γὰρ ὑπὸ τοῦ Ῥαδαμάνθυοσ. "ὦ πατέριον, ἀλλ’ εἰπὲ καὶ μὴ περιίδῃσ με σοῦ τυφλότερον περιιόντα ἐν τῷ βίῳ. "ὁ τῶν ἰδιωτῶν ἄριστοσ βίοσ, καὶ σωφρονέστεροσ παυσάμενοσ τοῦ μετεωρολογεῖν καὶ τέλη καὶ ἀρχὰσ ἐπισκοπεῖν καὶ καταπτύσασ τῶν σοφῶν τούτων συλλογισμῶν καὶ τὰ τοιαῦτα λῆρον ἡγησάμενοσ τοῦτο μόνον ἐξ ἅπαντοσ θηράσῃ, ὅπωσ τὸ παρὸν εὖ θέμενοσ παραδράμῃσ γελῶν τὰ πολλὰ καὶ περὶ μηδὲν ἐσπουδακώσ. ὣσ εἰπὼν πάλιν ὦρτο κατ’ ἀσφοδελὸν λειμῶνα. "τί διαμέλλομεν καὶ οὐκ ἄπιμεν αὖθισ εἰσ τὸν βίον ;

"ὦ Μένιππε· "ταχεῖαν γάρ σοι καὶ ἀπράγμονα ὑποδείξω ἀτραπόν. "ἐστὶν τὸ ἱερὸν τὸ Τροφωνίου, κἀκεῖθεν κατίασιν οἱ ἀπὸ Βοιωτίασ. "ταύτην οὖν ἄνιθι καὶ εὐθὺσ ἔσῃ ἐπὶ τῆσ Ἑλλάδοσ. ἡσθεὶσ δὲ τοῖσ εἰρημένοισ ἐγὼ καὶ τὸν μάγον ἀσπασάμενοσ χαλεπῶσ μάλα διὰ τοῦ στομίου ἀνερπύσασ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἐν Λεβαδείᾳ γίγνομαι.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

  • (no name)
일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION