헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Μαξροβί1́

(루키아노스, Macrobii, (no name))

ὄναρ τι τοῦτο, λαμπρότατε Κυίντιλλε, κελευσθεὶσ προσφέρω σοι δῶρον τοὺσ μακροβίουσ, πάλαι μὲν τὸ ὄναρ ἰδὼν καὶ ἱστορήσασ τοῖσ φίλοισ, ὅτε ἐτίθεσο τῷ δευτέρῳ σου παιδὶ τοὔνομα· συμβαλεῖν δὲ οὐκ ἔχων τίνασ ὁ θεὸσ κελεύει μοι προσφέρειν σοι τοὺσ μακροβίουσ, τότε μὲν εὐξάμην τοῖσ θεοῖσ ἐπὶ μήκιστον ὑμᾶσ βιῶναι σέ τε αὐτὸν καὶ παῖδασ τοὺσ σούσ, τοῦτο συμφέρειν νομίζων καὶ σύμπαντι μὲν τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει, πρὸ δὲ τῶν ἁπάντων αὐτῷ τε ἐμοὶ καὶ πᾶσι τοῖσ ἐμοῖσ· καὶ γὰρ κἀμοί τι ἀγαθὸν ἐδόκει προσημαίνειν ὁ θεόσ. σκεπτόμενοσ δὲ κατ’ ἐμαυτὸν εἰσ ἔννοιαν ἦλθον, εἰκὸσ εἶναι τοὺσ θεοὺσ ἀνδρὶ περὶ παιδείαν ἔχοντι ταῦτα προστάσσοντασ κελεύειν προσφέρειν σοι τῶν ἀπὸ τῆσ τέχνησ.

ταύτην οὖν αἰσιωτάτην νομίζων τὴν τῶν σῶν γενεθλίων ἡμέραν δίδωμί σοι τοὺσ ἱστορημένουσ εἰσ μακρὸν γῆρασ ἀφικέσθαι ἐν ὑγιαινούσῃ τῇ ψυχῇ καὶ ὁλοκλήρῳ τῷ σώματι. καὶ γὰρ ἂν καὶ ὄφελοσ γένοιτὸ τί σοι ἐκ τοῦ συγγράμματοσ διπλοῦν τὸ μὲν εὐθυμία τισ καὶ ἐλπὶσ ἀγαθὴ καὶ αὐτὸν ἐπὶ μήκιστον δύνασθαι βιῶναι, τὸ δὲ διδασκαλία τισ ἐκ παραδειγμάτων, εἰ ἐπιγνοίησ ὅτι οἱ μάλιστα ἑαυτῶν ἐπιμέλειαν ποιησάμενοι κατά τε σῶμα καὶ κατὰ ψυχήν, οὗτοι δὴ εἰσ μακρότατον γῆρασ ἦλθον σὺν ὑγιείᾳ παντελεῖ. Νέστορα μὲν οὖν τὸν σοφώτατον τῶν Ἀχαιῶν ἐπὶ τρεῖσ παρατεῖναι γενεὰσ Ὅμηροσ λέγει, ὃν συνίστησιν ἡμῖν γεγυμνασμένον ἄριστα καὶ ψυχῇ καὶ σώματι.

καὶ Τειρεσίαν δὲ τὸν μάντιν ἡ τραγῳδία μέχρισ ἓξ γενεῶν παρατεῖναι λέγει. πιθανὸν δ’ ἂν εἰή ἄνδρα θεοῖσ ἀνακείμενον καθαρωτέρᾳ διαίτῃ χρώμενον ἐπὶ μήκιστον βιῶναι. καὶ γένη δὲ ὅλα μακρόβια ἱστορεῖται διὰ τὴν δίαιταν, ὥσπερ Αἰγυπτίων οἱ καλούμενοι ἱερογραμματεῖσ.

, Ἀσσυρίων δὲ καὶ Ἀράβων οἱ ἐξηγηταὶ τῶν μύθων, Ἰνδῶν δὲ οἱ καλούμενοι Βραχμᾶνεσ, ἄνδρεσ ἀκριβῶσ φιλοσοφίᾳ σχολάζοντεσ, καὶ οἱ καλούμενοι δὲ μάγοι, γένοσ τοῦτο μαντικὸν καὶ θεοῖσ ἀνακείμενον παρά τε Πέρσαισ καὶ Πάρθοισ καὶ Βάκτροισ καὶ Χωρασμίοισ καὶ Ἀρείοισ καὶ Σάκαισ καὶ Μήδοισ καὶ παρὰ πολλοῖσ ἄλλοισ βαρβάροισ, ἐρρωμένοι τέ εἰσι καὶ πολυχρόνιοι διὰ τὸ μαγεύειν διαιτώμενοι καὶ αὐτοὶ ἀκριβέστερον. ἤδη δὲ καὶ ἔθνη ὅλα μακροβιώτατα, ὥσπερ Σῆρασ μὲν ἱστοροῦσι μέχρι τριακοσίων ζῆν ἐτῶν, οἱ μὲν τῷ ἀέρι, οἱ δὲ τῇ γῇ τὴν αἰτίαν τοῦ μακροῦ γήρωσ προστιθέντεσ, οἱ δὲ καὶ τῇ διαίτῃ·

ὑδροποτεῖν γάρ φασι τὸ ἔθνοσ τοῦτο σύμπαν. καὶ Ἀθῴτασ δὲ μέχρι τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ἐτῶν βιοῦν ἱστορεῖται, καὶ τοὺσ Χαλδαίουσ ὑπὲρ τὰ ἑκατὸν ἔτη βιοῦν λόγοσ, τούτουσ μὲν καὶ κριθίνῳ ἄρτῳ χρωμένουσ, ὡσ ὀξυδορκίασ τοῦτο φάρμακον οἷσ γέ φασι διὰ τὴν τοιαύτην δίαιταν καὶ τὰσ ἄλλασ αἰσθήσεισ ὑπὲρ τοὺσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ ἐρρωμένασ εἶναι. ἀλλὰ ταῦτα μὲν περί τε τῶν μακροβίων γενῶν καὶ τῶν ἐθνῶν, ἅτινά φασιν ὡσ ἐπὶ πλεῖστον διαγίγνεσθαι χρόνον, οἱ μὲν διὰ τὴν γῆν καὶ τὸν ἀέρα, οἱ δὲ διὰ τὴν δίαιταν, οἱ δὲ καὶ δι’ ἄμφω.

ἐγὼ δ’ ἄν σοι δικαίωσ τὴν ἐλπίδα ῥᾳδίαν παράσχοιμι ἱστορήσασ ὅτι καὶ κατὰ πᾶσαν γῆν καὶ κατὰ πάντα ἀέρα μακρόβιοι γεγόνασιν ἄνδρεσ οἱ γυμνασίοισ τοῖσ προσήκουσιν καὶ διαίτῃ τῇ ἐπιτηδειοτάτῃ πρὸσ ὑγίειαν χρώμενοι. διαίρεσιν δὲ τοῦ λόγου ποιήσομαι τὴν πρώτην κατὰ τἀπιτηδεύματα τῶν ἀνδρῶν, καὶ πρώτουσ γέ σοι τοὺσ βασιλικοὺσ καὶ τοὺσ στρατηγικοὺσ ἄνδρασ ἱστορήσω, ὧν ἕνα ἡ εὐσεβεστάτη μεγάλου θειοτάτου αὐτοκράτοροσ τύχη εἰσ τὴν τελεωτάτην ἀγαγοῦσα τάξιν εὐεργέτηκε τὰ μέγιστα τὴν οἰκουμένην τὴν ἑαυτοῦ·

οὕτω γὰρ ἂν ἀπιδὼν καὶ σὺ τῶν μακροβίων ἀνδρῶν πρὸσ τὸ ὅμοιον τῆσ ἕξεωσ καὶ τῆσ τύχησ ἑτοιμότερον ἐλπίσειασ γῆρασ ὑγιεινὸν καὶ μακρὸν καὶ ἅμα ζηλώσασ ἐργάσαιο σαυτῷ τῇ διαίτῃ μέγιστόν τε ἅμα καὶ ὑγιεινότατον βίον. Πομπίλιοσ Νουμᾶσ ὁ εὐδαιμονέστατοσ τῶν Ῥωμαίων βασιλέων καὶ μάλιστα περὶ τὴν θεραπείαν τῶν θεῶν ἀσχοληθεὶσ ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα ἔτη βεβιωκέναι ἱστορεῖται.

Σέρβιοσ δὲ Τούλλιοσ Ῥωμαίων καὶ οὗτοσ βασιλεὺσ ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα ἔτη καὶ αὐτὸσ βιῶσαι ἱστορεῖται. Ταρκυίνιοσ δὲ ὁ τελευταῖοσ Ῥωμαίων βασιλεὺσ φυγαδευθεὶσ καὶ ἐπὶ Κύμησ διατρίβων ὑπὲρ τὰ ἐνενὴκοντα ἔτη λέγεται στερρότατα βιῶσαι. οὗτοι μὲν οὖν Ῥωμαίων βασιλεῖσ, οἷσ συνάψω καὶ τοὺσ λοιποὺσ βασιλέασ τοὺσ εἰσ μακρὸν γῆρασ ἀφικομένουσ καὶ μετ’ αὐτοὺσ κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα ἑκάστουσ.

ἐπὶ τέλει δέ σοι καὶ τοὺσ λοιποὺσ Ῥωμαίων τοὺσ εἰσ μήκιστον γῆρασ ἀφικομένουσ προσαναγράψω, προσθεὶσ ἅμα καὶ τοὺσ κατὰ τὴν λοιπὴν Ἰταλίαν ἐπὶ πλεῖστον βιώσαντασ· ἀξιόλογοσ γὰρ ἔλεγχοσ ἡ ἱστορία τῶν διαβάλλειν πειρωμένων τὸν ἐνταῦθα ἀέρα, ὥστε καὶ ἡμᾶσ χρηστοτέρασ ἔχειν τὰσ ἐλπίδασ, τελείουσ ἡμῖν τὰσ εὐχὰσ ἔσεσθαι πρὸσ τὸ εἰσ μήκιστόν τε καὶ λιπαρὸν τὸν πάσησ γῆσ καὶ θαλάττησ δεσπότην γῆρασ ἀφικέσθαι, τῇ ἑαυτοῦ οἰκουμένῃ διαρκέσοντα ^ ἤδη καὶ γέροντα. Ἀργανθώνιοσ μὲν οὖν Ταρτησσίων βασιλεὺσ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ἔτη βιῶναι λέγεται, ὡσ Ἡρόδοτοσ ὁ λογοποιὸσ καὶ ὁ μελοποιὸσ Ἀνακρέων·

ἀλλὰ τοῦτο μὲν μῦθόσ τισι δοκεῖ. Ἀγαθοκλῆσ δὲ ὁ Σικελίασ τύραννοσ ἐτῶν ἐνενήκοντα ἐτελεύτα, ^ καθάπερ Δημοχάρησ καὶ Τίμαιοσ ἱστοροῦσιν. Ιἕρων τε ὁ Συρακουσίων τύραννοσ δύο καὶ ἐνενήκοντα ἐτῶν γενόμενοσ ἐτελεύτα νόσῳ, βασιλεύσασ ἑβδομήκοντα ἔτη, ὥσπερ Δημήτριόσ τε ὁ Καλλατιανὸσ καὶ ἄλλοι λέγουσιν. Ἀτέασ δὲ Σκυθῶν βασιλεὺσ μαχόμενοσ πρὸσ Φίλιππον περὶ τὸν Ἴστρον ποταμὸν ἔπεσεν ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα ἔτη γεγονώσ. Βάρδυλισ δὲ ὁ Ἰλλυριῶν βασιλεὺσ ἀφ’ ἵππου λέγεται μάχεσθαι ἐν τῷ πρὸσ Φίλιππον πολέμῳ εἰσ ἐνενήκοντα τελῶν ἔτη. Τήρησ δὲ Ὀδρυσῶν βασιλεύσ, καθά φησι Θεόπομποσ, δύο καὶ ἐνενήκοντα ἐτῶν ἐτελεύτησεν. Ἀντίγονοσ δὲ ὁ Φιλίππου ὁ μονόφθαλμοσ βασιλεύων Μακεδόνων περὶ Φρυγίαν μαχόμενοσ Σελεύκῳ καὶ Λυσιμάχῳ τραύμασι πολλοῖσ περιπεσὼν ἐτελεύτησεν ἐτῶν ἑνὸσ καὶ, ὁγδοήκοντα ὥσπερ ὁ συστρατευόμενοσ αὐτῷ Ιἑρώνυμοσ ἱστορεῖ.

καὶ Λυσίμαχοσ δὲ Μακεδόνων βασιλεὺσ ἐν τῇ πρὸσ, Σέλευκον ἀπώλετο μάχῃ ἔτοσ ὀγδοηκοστὸν τελῶν, ὡσ ὁ αὐτόσ φησιν Ιἑρώνυμοσ. Ἀντίγονοσ δέ, ὃσ υἱὸσ ^ μὲν ἦν Δημητρίου, υἱωνὸσ δὲ Ἀντιγόνου τοῦ μονοφθάλμου, οὗτοσ τέσσαρα καὶ τεσσαράκοντα Μακεδόνων ἐβασίλευσεν ἔτη, ἐβίωσε δὲ ὀγδοήκοντα, ὡσ Μήδειόσ τε ἱστορεῖ καὶ ἄλλοι συγγραφεῖσ. ὁμοίωσ δὲ καὶ Ἀντίπατροσ ὁ Ιὀλάου μέγιστον δυνηθεὶσ καὶ ἐπιτροπεύσασ πολλοὺσ Μακεδόνων βασιλέασ ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα οὗτοσ ἔτη ζήσασ ἐτελεύτα τὸν βίον. Πτολεμαῖοσ δὲ ὁ Λάγου ὁ τῶν καθ’ αὑτὸν εὐδαιμονέστατοσ βασιλέων Αἰγύπτου μὲν ἐβασίλευσεν, τέσσαρα δὲ καὶ ὀγδοήκοντα βιώσασ ἔτη ζῶν παρέδωκεν τὴν ἀρχὴν πρὸ δύο ἐτοῖν τῆσ τελευτῆσ Πτολεμαίῳ τῷ υἱῷ, Φιλαδέλφῳ δὲ ἐπίκλησιν, ὅστισ διεδέξατο τὴν πατρῴαν βασιλείαν ἀδελφῶν.

. . φιλέταιροσ δὲ πρῶτοσ μὲν ἐκτήσατο τὴν περὶ Πέργαμον ἀρχὴν καὶ κατέσχεν εὐνοῦχοσ ὤν, κατέστρεψε δὲ τὸν βίον ὀγδοήκοντα ἐτῶν γενόμενοσ. Ἄτταλοσ δὲ ὁ ἐπικληθεὶσ Φιλάδελφοσ, τῶν Περγαμηνῶν καὶ οὗτοσ βασιλεύων, πρὸσ ὃν καὶ Σκιπίων Ῥωμαίων στρατηγὸσ ἀφίκετο, δύο καὶ ὀγδοήκοντα ἐτῶν ἐξέλιπε τὸν βίον. Μιθριδάτησ δ’ ὁ Πόντου βασιλεὺσ ὁ προσαγορευθεὶσ Κτίστησ Ἀντίγονον τὸν μονόφθαλμον φεύγων ἐπὶ Πόντου ἐτελεύτησεν βιώσασ ἔτη τέσσαρα καὶ ὀγδοήκοντα, ὥσπερ Ιἑρώνυμοσ ἱστορεῖ καὶ ἄλλοι συγγραφεῖσ.

Ἀριαράθησ δὲ ὁ Καππαδοκῶν βασιλεὺσ δύο μὲν καὶ ὀγδοήκοντα ἔζησεν ἔτη, ὡσ Ιἑρώνυμοσ ἱστορεῖ· ἐδυνήθη δὲ ἴσωσ καὶ ἐπὶ πλέον διαγενέσθαι, ἀλλ’ ἐν τῇ πρὸσ· Περδίκκαν μάχῃ ζωγρηθεὶσ ἀνεσκολοπίσθη. Κῦροσ δὲ ὁ Περσῶν, βασιλεὺσ ὁ παλαιόσ, ὡσ δηλοῦσιν οἱ Περσῶν καὶ Ἀσσυρίων ὡρ͂οι, οἷσ καὶ Ὀνησίκριτοσ ὁ τὰ περὶ Ἀλέξανδρον συγγράψασ συμφωνεῖν δοκεῖ, ἑκατοντούτησ γενόμενοσ ἐζήτει μὲν ἕνα ἕκαστον τῶν φίλων, μαθὼν δὲ τοὺσ πλείστουσ διεφθαρμένουσ ὑπὸ Καμβύσου τοῦ υἱέοσ, καὶ φάσκοντοσ Καμβύσου κατὰ πρόσταγμα τὸ ἐκείνου ταῦτα πεποιηκέναι, τὸ μέν τι πρὸσ τὴν ὠμότητα τοῦ υἱοῦ διαβληθείσ, τό τι ὡσ παρανοοῦντα αὑτὸν αἰτιασάμενοσ ἀθυμήσασ ἐτελεύτα τὸν βίον.

Ἀρταξέρξησ ὁ Μνήμων ἐπικληθείσ, ἐφ’ ὃν Κῦροσ ὁ ἀδελφὸσ ἐστρατεύσατο, βασιλεύων ἐν Πέρσαισ ἐτελεύτησεν νόσῳ ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα ἐτῶν γενόμενοσ, ὡσ δὲ Δίνων ἱστορεῖ, τεσσάρων καὶ ἐνενήκοντα.

Ἀρταξέρξησ ἕτεροσ Περσῶν βασιλεύσ, ὅν φησιν ἐπὶ τῶν πατέρων τῶν ἑαυτοῦ Ἰσίδωροσ ὁ Χαρακηνὸσ συγγραφεὺσ βασιλεύειν, ἔτη τρία καὶ ἐνενήκοντα βιοὺσ ἐπιβουλῇ τἀδελφοῦ Γωσίθρου ἐδολοφονήθη. Σινατρόκησ δὲ ὁ Παρθυαίων βασιλεὺσ ἔτοσ ὀγδοηκοστὸν ἤδη γεγονὼσ ὑπὸ Σακαυράκων Σκυθῶν καταχθεὶσ βασιλεύειν ἤρξατο καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη ἑπτά. Τιγράνησ δὲ ὁ Ἀρμενίων βασιλεύσ, πρὸσ ὃν Λούκουλλοσ ἐπολέμησεν, πέντε καὶ ὀγδοήκοντα ἐτῶν ἐτελεύτα νόσῳ. Ὑσπαυσίνησ δὲ ὁ Χάρηκοσ καὶ τῶν κατ’ Ἐρυθρὰν θάλασσαν τόπων βασιλεὺσ πέντε καὶ ὀγδοήκοντα ἐτῶν νοσήσασ ἐτελεύτησεν.

Τίραιοσ δ’ ὁ μεθ’ Ὑσπαυσίνην τρίτοσ βασιλεύσασ δύο καὶ ἐνενήκοντα βιοὺσ ἔτη ^ ἐτελεύτα νόσῳ. Ἀρτάβαζοσ δὲ ὁ μετὰ Τίραιον ἕβδομοσ βασιλεύσασ Χάρακοσ ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα ἐτῶν καταχθεὶσ ὑπὸ Πάρθων ἐβασίλευσε. Καμνασκίρησ δὲ βασιλεὺσ Παρθυαίων ἓξ καὶ ἐνενήκοντα ἔζησεν ἔτη. Μασσινίσσασ δὲ Μαυρουσίων βασιλεὺσ ἐνενήκοντα ἐβίωσεν ἔτη.

Ἄσανδροσ δὲ ὁ ὑπὸ τοῦ θεοῦ Σεβαστοῦ ἀντὶ ἐθνάρχρυ βασιλεὺσ ἀναγορευθεὶσ Βοσπόρου περὶ ἔτη ὢν ἐνενήκοντα ἱππομαχῶν καὶ πεζομαχῶν οὐδενὸσ ἥττων ἐφάνη· ὡσ δὲ ἑώρα τοὺσ ἑαυτοῦ ὑπὸ τὴν μάχην Σκριβωνίῳ προστιθεμένουσ ἀποσχόμενοσ σιτίων ἐτελεύτησεν βιοὺσ ἔτη τρία καὶ ἐνενήκοντα· Γοαισὸσ δέ, ὥσ φησιν Ἰσίδωροσ ὁ Χαρακηνόσ, ἐπὶ τῆσ ἑαυτοῦ ἡλικίασ Ὀμάνων τῆσ ἀρωματοφόρου βασιλεύσασ πεντεκαίδεκα καὶ ἑκατὸν γεγονὼσ ἐτῶν ἐτελεύτησεν νόσῳ. βασιλέασ μὲν οὖν τοσούτουσ ἱστορήκασι μακροβίουσ οἱ πρὸ ἡμῶν. . ἐπεὶ δὲ καὶ φιλόσοφοι καὶ πάντεσ οἱ ’περὶ παιδείαν ἔχοντεσ, ἐπιμέλειάν πωσ καὶ οὗτοι ποιούμενοι ἑαυτῶν, εἰσ μακρὸν γῆρασ ἦλθον, ἀναγράψομεν καὶ τούτων τοὺσ ’ἱστορημένουσ, καὶ πρώτουσ γε φιλοσόφουσ.

Δημόκριτοσ μὲν Ἀβδηρίτησ ἐτῶν γεγονὼσ τεσσάρων καὶ ἑκατὸν ἀποσχόμενοσ τροφῆσ ἐτελεύτα. Ξενόφιλοσ δὲ ὁ μουσικόσ, ὥσ φησιν Ἀριστόξενοσ, προσσχὼν τῇ Πυθαγόρου φιλοσοφίᾳ ὑπὲρ τὰ πέντε καὶ ἑκατὸν ἔτη Ἀθήνησιν ἐβίωσεν. Σόλων δὲ καὶ Θαλῆσ καὶ Πιττακόσ, οἵτινεσ τῶν κληθέντων ἑπτὰ σοφῶν ἐγένοντο, ἑκατὸν ἕκαστοσ ἔζησεν ἔτη, Ζήνων δὲ ὁ τῆσ Στωϊκῆσ φιλοσοφίασ ἀρχηγὸσ ὀκτὼ καὶ ἐνενήκοντα· ὅν φασιν εἰσερχόμενον εἰσ τὴν ἐκκλησίαν καὶ προσπταίσαντα ἀναφθέγξασθαι, Τί με βοᾷσ;

καὶ ὑποστρέψαντα οἴκαδε καὶ ἀποσχόμενον τροφῆσ τελευτῆσαι τὸν βίον. Κλεάνθησ δὲ ὁ Ζήνωνοσ μαθητὴσ καὶ διάδοχοσ ἐννέα καὶ ἐνενήκοντα· οὗτοσ γεγονὼσ ἔτη φῦμα ἔσχεν ἐπὶ τοῦ χείλουσ καὶ ἀποκαρτερῶν ἐπελθόντων αὐτῷ παρ’ ἑταίρων τινῶν γραμμάτων προσενεγκάμενοσ τροφὴν καὶ πράξασ περὶ ὧν ἠξίουν οἱ φίλοι, ἀποσχόμενοσ αὖθισ τροφῆσ ἐξέλιπε τὸν βίον. Ξενοφάνησ δὲ ὁ Δεξίνου μὲν υἱόσ, Ἀρχελάου δὲ τοῦ φυσικοῦ μαθητὴσ ἐβίωσεν ἔτη ἓν καὶ ἐνενήκοντα·

Ξενοκράτησ δὲ Πλάτωνοσ μαθητὴσ γενόμενοσ τέσσαρα καὶ ὀγδοήκοντα· Καρνεάδησ δὲ ὁ τῆσ νεωτέρασ Ἀκαδημίασ ἀρχηγὸσ ἔτη πέντε καὶ ὀγδοήκοντα· Χρύσιπποσ ἓν καὶ ὀγδοήκοντα Διογένησ δὲ ὁ Σελευκεὺσ ἀπὸ Τίγριοσ Στωϊκὸσ φιλόσοφοσ ὀκτὼ καὶ ὀγδοήκοντα· Ποσειδώνιοσ Ἀπαμεὺσ τῆσ Συρίασ, νόμῳ δὲ Ῥόδιοσ, φιλόσοφόσ τε ἅμα καὶ ἱστορίασ συγγραφεύσ τέσσαρα καὶ ὀγδοήκοντα· Κριτόλαοσ ὁ Περιπατητικὸσ ὑπὲρ δύο. καὶ ὀγδοήκοντα. Πλάτων δὲ ὁ ἱερώτατοσ ἓν καὶ ὀγδοήκοντα.

Ἀθηνόδωροσ Σάνδωνοσ Ταρσεὺσ Στωϊκόσ, ὃσ καὶ διδάσκαλοσ ἐγένετο Καίσαροσ Σεβαστοῦ θεοῦ, ὑφ’ οὗ ἡ Ταρσέων πόλισ καὶ φόρων ἐκουφίσθη, δύο καὶ ὀγδοήκοντα ἔτη βιοὺσ ἐτελεύτησεν ἐν τῇ πατρίδι, καὶ τιμὰσ ὁ Ταρσέων δῆμοσ αὐτῷ κατ’ ἔτοσ ἕκαστον ἀπονέμει ὡσ ἡρ́ωϊ. Νέστωρ δὲ Στωϊκὸσ ἀπὸ Ταρσοῦ διδάσκαλοσ Καίσαροσ Τιβερίου ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα· Ξενοφῶν δὲ ὁ Γρύλλου ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα ἐβίωσεν ἔτη. οὗτοι μὲν φιλοσόφων οἱ ἔνδοξοι.

συγγραφέων δὲ Κτησίβιοσ μὲν ἐτῶν ἑκατὸν καὶ τεσσάρων ἐν περιπάτῳ ἐτελεύτησεν, ὡσ Ἀπολλόδωροσ ἐν τοῖσ χρονικοῖσ ἱστορεῖ. Ιἑρώνυμοσ δ’ ἐν πολέμοισ γενόμενοσ καὶ πολλοὺσ καμάτουσ ὑπομείνασ καὶ τραύματα ἔζησεν ἔτη τέσσαρα καὶ ἑκατόν, ὡσ Ἀγαθαρχίδησ ἐν τῇ ἐνάτῃ τῶν περὶ τῆσ Ἀσίασ ἱστοριῶν λέγει, καὶ θαυμάζει γε τὸν ἄνδρα ὡσ μέχρι τῆσ τελευταίασ ἡμέρασ ἄρτιον ὄντα ἐν ταῖσ συνουσίαισ καὶ πᾶσι τοῖσ αἰσθητηρίοισ, μηδενὸσ γενόμενον τῶν πρὸσ ὑγίειαν ἐλλιπῆ. Ἑλλάνικοσ ὁ Λέσβιοσ ὀγδοήκοντα καὶ πέντε, καὶ Φερεκύδησ ὁ Σύριοσ ὁμοίωσ ὀγδοήκοντα καὶ πέντε. Τίμαιοσ ὁ Ταυρομενίτησ ἓξ καὶ ἐνενήκοντα· Ἀριστόβουλοσ δ’ ὁ Κασανδρεὺσ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα ἔτη λέγεται βεβιωκέναι, τὴν ἱστορίαν δὲ τέταρτον καὶ ὀγδοηκοστὸν ἔτοσ γεγονὼσ ἤρξατο συγγράφειν, ὡσ αὐτὸσ ἐν ἀρχῇ τῆσ πραγματείασ λέγει. Πολύβιοσ δὲ ὁ Λυκόρτα Μεγαλοπολίτησ ἀγρόθεν ἀνελθὼν ἀφ’ ἵππου κατέπεσεν καὶ ἐκ τούτου νοσήσασ ἀπέθανεν ἐτῶν δύο καὶ ὀγδοήκοντα, Ὑψικράτησ δὲ ὁ Ἀμισηνὸσ συγγραφεὺσ διὰ πολλῶν μαθημάτων γενόμενοσ ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα. ῥητόρων δὲ Γοργίασ, ὅν τινεσ σοφιστὴν καλοῦσιν, ἔτη ̣̔

̣ ̓· τροφῆσ δὲ ἀποσχόμενοσ ἐτελεύτησεν· ὅν φασιν ἐρωτηθέντα τὴν αἰτίαν τοῦ μακροῦ γήρωσ καὶ ὑγιεινοῦ ἐν πάσαισ ταῖσ αἰσθήσεσιν εἰπεῖν, διὰ τὸ μηδέποτε συμπεριενεχθῆναι ταῖσ ἄλλων εὐωχίαισ. Ἰσοκράτησ ἓξ καὶ ἐνενήκοντα ἔτη γεγονὼσ τὸν πανηγυρικὸν ἔγραφε λόγον, περὶ ἔτη δ’ ἑνὸσ ἀποδέοντα ἑκατὸν γεγονὼσ ὡσ ᾔσθετο Ἀθηναίουσ ὑπὸ Φιλίππου ἐν τῇ περὶ Χαιρώνειαν μάχῃ νενικημένουσ, ποτνιώμενοσ τὸν Εὐριπίδειον στίχον προηνέγκατο εἰσ ἑαυτὸν ἀναφέρων, Σιδώνιὸν ποτ’ ἄστυ Κάδμοσ ἐκλιπών καὶ ἐπειπὼν ὡσ δουλεύσει ἡ Ἑλλάσ, ἐξέλιπε τὸν βίον. Ἀπολλόδωροσ δὲ ὁ Περγαμηνὸσ ῥήτωρ, θεοῦ Καίσαροσ Σεβαστοῦ διδάσκαλοσ γενόμενοσ καὶ σὺν Ἀθηνοδώρῳ τῷ Ταρσεῖ φιλοσόφῳ παιδεύσασ αὐτόν, ἔζησεν ταὐτὰ τῷ Ἀθηνοδώρῳ ἔτη ὀγδοήκοντα δύο. Ποτάμων δὲ οὐκ ἄδοξοσ ῥήτωρ ἔτη ἐνενήκοντα. Σοφοκλῆσ ὁ τραγῳδοποιὸσ ῥᾶγα σταφυλῆσ καταπιὼν ἀπεπνίγη πέντε καὶ ἐνενήκοντα ζήσασ ἔτη.

οὗτοσ ὑπὸ Ιὀφῶντοσ τοῦ υἱέοσ ἐπὶ τέλει τοῦ βίου παρανοίασ κρινόμενοσ ἀνέγνω τοῖσ δικασταῖσ Οἰδίπουν τὸν ἐπὶ Κολωνῷ, ἐπιδεικνύμενοσ διὰ τοῦ δράματοσ ὅπωσ τὸν νοῦν ὑγιαίνει, ὡσ τοὺσ δικαστὰσ τὸν μὲν ὑπερθαυμάσαι, καταψηφίσασθαι δὲ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ μανίαν. Κρατῖνοσ δὲ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ ἑπτὰ ^ πρὸσ τοῖσ ἐνενήκοντα ἔτεσιν ἐβίωσε, καὶ πρὸσ τῷ τέλει τοῦ βίου διδάξασ τὴν Πυτίνην καὶ νικήσασ μετ’ οὐ πολὺ ἐτελεύτα.

καὶ Φιλήμων δὲ ὁ κωμικόσ,^ ὁμοίωσ τῷ Κρατίνῳ ἑπτὰ καὶ ἐνενήκοντα ἔτη βιούσ, κατέκειτο μὲν ἐπὶ ‐ κλίνησ ἠρεμῶν, θεασάμενοσ δὲ ὄνον τὰ παρεσκευασμένα αὐτῷ σῦκα κατεσθίοντα ὡρ́μησε μὲν εἰσ γέλωτα, καλέσασ δὲ τὸν οἰκέτην καὶ σὺν πολλῷ καὶ ἀθρόῳ γέλωτι εἰπὼν προσδοῦναι τῷ ὄνῳ ἀκράτου ῥοφεῖν ἀποπνιγεὶσ ὑπὸ τοῦ γέλωτοσ ἀπέθανεν. καὶ Ἐπίχαρμοσ δὲ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ καὶ αὐτὸσ ἐνενήκοντα καὶ ἑπτὰ ἔτη λέγεται βιῶναι. Ἀνακρέων δὲ ὁ τῶν μελῶν ποιητὴσ ἔζησεν ἔτη πέντε καὶ ὀγδοήκοντα, καὶ Στησίχοροσ δὲ ὁ μελοποιὸσ ταὐτά, Σιμωνίδησ δὲ ὁ Κεῖοσ ὑπὲρ τὰ ἐνενήκοντα.

γραμματικῶν δὲ Ἐρατοσθένησ μὲν ὁ Ἀγλαοῦ Κυρηναῖοσ, ὃν οὐ μόνον γραμματικόν, ἀλλὰ καὶ ποιητὴν ἄν τισ ὀνομάσειεν καὶ φιλόσοφον καὶ γεωμέτρην, δύο καὶ ὀγδοήκοντα οὗτοσ ἔζησεν ἔτη.

καὶ Λυκοῦργοσ δὲ ὁ νομοθέτησ τῶν Λακεδαιμονίων πέντε καὶ ὀγδοήκοντα ἔτη ζῆσαι ἱστορεῖται.

τοσούτουσ ἐδυνήθημεν βασιλέασ καὶ πεπαιδευμένουσ ἀθροῖσαι·

ἐπεὶ δὲ ὑπεσχόμην καὶ Ῥωμαίων τινὰσ καὶ τῶν τὴν Ἰταλίαν οἰκησάντων μακροβίων ἀναγράψαι, τούτουσ σοι, θεῶν βουλομένων, ἱερώτατε Κυίντιλλε, ἐν ἄλλῳ δηλώσομεν λόγῳ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Macrobii, (no name)

(루키아노스, Macrobii, (no name))

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION