Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 41:

(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 41:)

βαβαί· ἡλίκον, ὦ θεοί, ἀνεβόησε τὸ πλῆθοσ, ἐπαινοῦντεσ τὸν Δᾶμιν ὁ δ’ ἡμέτεροσ ἀπορουμένῳ ἐοίκεν ἰδίει ^ γοῦν καὶ ὑποτρέμει καὶ δῆλόσ ἐστιν ἀπορρίψων τὴν ἀσπίδα, καὶ ἤδη περιβλέπει οἷ παρεκδὺσ ἀποδράσεται. %2Οὐδ’ Εὐριπίδησ ἄρα σοι δοκεῖ λέγειν τι ὑγιέσ, ὁπόταν αὐτοὺσ ἀναβιβασάμενοσ τοὺσ θεοὺσ ἐπὶ τὴν σκηνὴν δεικνύῃ σώζοντασ μὲν τοὺσ χρηστοὺσ τῶν ἡρώων, τοὺσ πονηροὺσ δὲ καὶ κατὰ σὲ τὴν ἀσέβειαν ἐπιτρίβοντασ; ἀλλ’, ὦ γενναιότατε φιλοσόφων Τιμόκλεισ, εἰ ταῦτα ποιοῦντεσ οἱ τραγῳδοὶ πεπείκασί σε, ἀνάγκη δυοῖν θάτερον, ἤτοι Πῶλον καὶ Ἀριστόδημον καὶ Σάτυρον ἡγεῖσθαί σε θεοὺσ εἶναι τότε ἢ τὰ πρόσωπα τῶν θεῶν αὐτὰ καὶ τοὺσ ἐμβάτασ καὶ τοὺσ ποδήρεισ χιτῶνασ καὶ χλαμύδασ καὶ χειρῖδασ καὶ προγαστρίδια καὶ τἆλλα οἷσ ἐκεῖνοι σεμνύνουσι τὴν τραγῳδίαν, ὅπερ καὶ γελοιότατον ἐπεὶ καθ’ ἑαυτὸν ὁπόταν ὁ Εὐριπίδησ, μηδὲν ἐπειγούσησ τῆσ χρείασ τῶν δραμάτων, τὰ δοκοῦντὰ οἱ λέγῃ, ἀκούσῃ αὐτοῦ τότε παρρησιαζομένου, ὁρᾷσ τὸν ὑψοῦ τόνδ’ ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ ἔχονθ’ ὑγραῖσ ἐν ἀγκάλαισ ; τοῦτον νόμιζε Ζῆνα, τόνδ’ ἡγοῦ θεόν. καὶ πάλιν, Ζεύσ, ὅστισ ὁ Ζεύσ, οὐ γὰρ οἶδα, πλὴν λόγῳ κλύων. καὶ τὰ τοιαῦτα.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION