Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 36:

εὖ λέγεισ· εἰπὲ οὖν μοι, οὐ δοκοῦσί σοι, ὦ κατάρατε, προνοεῖν οἱ θεοὶ οὐδαμῶσ. τί φήσ; ἀπρονόητα οὖν ταῦτα ἅπαντα; ναί. %2οὐδ’ ὑπό τινι οὖν θεῷ τάττεται ἡ τῶν ὅλων ἐπιμέλεια; οὔ. πάντα δὲ εἰκῆ φέρεται; ναί. εἶτ’ ἄνθρωποι ταῦτα ἀκούοντεσ ἀνέχεσθε καὶ οὐ καταλεύσετε τὸν ἀλιτήριον; τί τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐπ’ ἐμὲ παροξύνεισ, ὦ Τιμόκλεισ; ἤ τίσ ὢν ἀγανακτεῖσ ὑπὲρ τῶν θεῶν, καὶ ταῦτα ἐκείνων αὐτῶν οὐκ ἀγανακτούντων; οἵ γε οὐδὲν δεινὸν διατεθείκασί με πάλαι ἀκούοντεσ, εἲ γε ἀκούουσιν. ἀκούουσι γάρ, ὦ Δᾶμι, ἀκούουσι, καί σε μετίασί ποτε χρόνῳ.