Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 20:

ὅταν μὲν γὰρ τῶν ῥαψῳδῶν ἀκούωσιν, ὅτι καὶ ἐρῶμεν καὶ τιτρωσκόμεθα καὶ δεσμούμεθα καὶ δουλεύομεν καὶ στασιάζομεν καὶ μυρία ὅσα πράγματα ἔχομεν, καὶ ταῦτα μακάριοι καὶ ἄφθαρτοι ἀξιοῦντεσ εἶναι, τί ἄλλο ἢ δικαίωσ καταγελῶσι καὶ ἐν οὐδενὶ λόγῳ τίθενται τὰ ἡμέτερα; ἡμεῖσ δὲ ἀγανακτοῦμεν, εἴ τινεσ ἄνθρωποι ὄντεσ οὐ πάνυ ἀνόητοι διελέγχουσι ταῦτα καὶ τὴν πρόνοιαν ἡμῶν παρωθοῦνται, δέον ἀγαπᾶν εἴ τινεσ ἡμῖν ἔτι θύουσι τοιαῦτα ἐξαμαρτάνουσιν.