Lucian, Gallus, (no name) 30:

τοιαῦτα μέν σοι, ὦ Μίκυλλε, τὰ Σίμωνοσ. ἀνέῳγε καὶ αὕτη ἡμῖν ἡ θύρα. ἀπίωμεν δὲ καὶ παρ’ ἄλλον τινά, ἑώσ ἔτι ὀλίγον τῆσ νυκτὸσ λοιπόν ἐστιν. ὁ κακοδαίμων, οἱο͂ν βιοῖ τὸν βίον. ἐχθροῖσ οὕτω πλουτεῖν γένοιτο, κατὰ κόρρησ δ’ οὖν πατάξασ αὐτὸν ἀπελθεῖν βούλομαι. τίσ ἐπάταξέ με; λῃστεύομαι ὁ δυστυχήσ. οἴμωζε καὶ ἀγρύπνει καὶ ὅμοιοσ γίγνου τὸ χρῶμα τῷ χρυσῷ προστετηκὼσ αὐτῷ. ἡμεῖσ δὲ παρὰ Γνίφωνα, εἰ δοκεῖ, τὸν δανειστὴν ἰώμεν. οὐ μακρὰν δὲ καὶ οὗτοσ οἰκεῖ.