헬라어 문장 검색 - Λυξιαν́Ελεξτρύ1́

(루키아노스, Electrum, (no name))

Ἠλέκτ^ου πτέρι καὶ ὑμᾶσ δηλαδὴ ὁ μῦθοσ πέπεικεν, αἰγείρουσ ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ ποταμῷ δακρύειν αὐτὸ θρηνούσασ τὸν Φαέθοντα, καὶ ἀδελφάσ γε εἶναι τὰσ αἰγείρουσ ἐκείνασ τοῦ Φαέθοντοσ, εἶτα ὀδυρομένασ τὸ μειράκιον ἀλλαγῆναι ἐσ τὰ δένδρα, καὶ ἀποστάζειν ἔτι αὐτῶν δάκρυον δῆθεν τὸ ἤλεκτρον. τοιαῦτα γὰρ ἀμέλει καὶ αὐτὸσ ἀκούων τῶν ποιητῶν ᾀδόντων ἤλπιζον, εἴ ποτε γενοίμην ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ, ὑπελθὼν μίαν τῶν αἰγείρων ἐκπετάσασ τὸ προκόλπιον ὑποδέξεσθαι τῶν δακρύων ὀλίγα, ὡσ ἤλεκτρον ἔχοιμι. καὶ .

δὴ οὐ πρὸ πολλοῦ κατ’ ἄλλο μέν τι χρέοσ, ἧκον δὲ ὅμωσ ἐσ τὰ χωρία ἐκεῖνα, καὶ ‐ ἔδει γὰρ ἀναπλεῖν κατὰ τὸν Ἠριδανόν ‐ οὔτ’ αἰγείρουσ εἶδον πάνυ περισκοπῶν οὔτε τὸ ἤλεκτρον, ἀλλ’ οὐδὲ τοὔνομα τοῦ Φαέθοντοσ ᾔδεσαν οἱ ἐπιχώριοι. ἀναζητοῦντοσ γοῦν ἐμοῦ καὶ διαπυνθανομένου, πότε δὴ ἐπὶ τὰσ αἰγείρουσ ἀφιξόμεθα τὰσ τὸ ἤλεκτρον, ἐγέλων οἱ ναῦται καὶ ἠξίουν σαφέστερον λέγειν ὅ τι καὶ θέλοιμι· κἀγὼ τὸν μῦθον διηγούμην αὐτοῖσ, Φαέθοντα γενέσθαι Ἡλίου παῖδα, καὶ τοῦτον ἐσ ἡλικίαν ἐλθόντα αἰτῆσαι παρὰ τοῦ πατρὸσ ἐλάσαι τὸ ἁρ́μα, ὡσ ποιήσειε καὶ αὐτὸσ μίαν ἡμέραν, τὸν δὲ δοῦναι, τὸν δὲ ἀπολέσθαι ἐκδιφρευθέντα, καὶ τὰσ ἀδελφὰσ αὐτοῦ πενθούσασ ἐνταῦθά που, ἔφην, παρ’ ὑμῖν, ἵναπερ καὶ κατέπεσεν, ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ, αἰγείρουσ γενέσθαι καὶ δακρύειν ἔτι ἐπ’ αὐτῷ τὸ ἤλεκτρον, τίσ ταῦτά σοι, ἔφασκον, διηγήσατο ἀπατεὼν καὶ ψευδολόγοσ ἄνθρωποσ; ἡμεῖσ δὲ οὔτε ἡνίοχον τινα ἐκπίπτοντα εἴδομεν οὔτε τὰσ αἰγείρουσ ἃσ φὴσ ἔχομεν.

εἰ δὲ ἦν τι τοιοῦτον, οἰεί ἡμᾶσ δυοῖν ὀβολοῖν ἕνεκα ἐρέττειν ἂν ἢ ἕλκειν τὰ πλοῖα πρὸσ ἐναντίον τὸ ὕδωρ, οἷσ ἐξῆν πλουτεῖν ἀναλέγοντασ τῶν αἰγείρων τὰ δάκρυα; τοῦτο λεχθὲν οὐ μετρίωσ μου καθίκετο, καὶ ἐσιώπησα αἰσχυνθείσ, ὅτι παιδίου τινοσ ὡσ ἀληθῶσ ἔργον ἐπεπόνθειν πιστεύσασ τοῖσ ποιηταῖσ ἀπίθανα οὕτωσ ψευδομένοισ, ὡσ μηδὲν ὑγιὲσ ἀρέσκεσθαι αὐτοῖσ. μιᾶσ μὲν δὴ ταύτησ ἐλπίδοσ οὐ μικρᾶσ ἐψευσμένοσ ἠνιώμην καθάπερ ἐκ τῶν χειρῶν τὸ ἤλεκτρον ἀπολωλεκώσ, ὅσ γε ἤδη ἀνέπλαττον ὅσα καὶ οἱᾶ χρήσομαι αὐτῷ. ἐκεῖνο δὲ καὶ πάνυ ἀληθὲσ ᾤμην εὑρήσειν παρ’ αὐτοῖσ, κύκνουσ πολλοὺσ ᾄδοντασ ἐπὶ ταῖσ ὄχθαισ τοῦ ποταμοῦ.

καὶ αὖθισ ἠρώτων τοὺσ ναύτασ ‐ ἀνεπλέομεν γὰρ ἔτι ‐ ἀλλ’ οἵ γε κύκνοι πηνίκα ὑμῖν τὸ λιγυρὸν ἐκεῖνο ᾄδουσιν ἐφεστῶτεσ τῷ ποταμῷ ἔνθεν καὶ ἔνθεν; φασὶ γοῦν Ἀπόλλωνοσ παρέδρουσ αὐτοὺσ ὄντασ, ᾠδικοὺσ ἀνθρώπουσ, ἐνταῦθά που ἐσ τὰ ὄρνεα μεταπεσεῖν καὶ διὰ τοῦτο ᾄδειν ἔτι οὐκ ἐκλαθομένουσ τῆσ μουσικῆσ. οἱ δὲ σὺν γέλωτι, Σύ, ἔφησαν, ὦ ἄνθρωπε, οὐ παύσῃ τήμερον καταψευδόμενοσ τῆσ χώρασ ἡμῶν καὶ τοῦ ποταμοῦ;

ἡμεῖσ δὲ ἀεὶ πλέοντεσ καὶ ἐκ παίδων σχεδὸν ἐργαζόμενοι ἐν τῷ Ἠριδανῷ ὀλίγουσ μὲν κύκνουσ ἐνίοτε ὁρῶμεν ἐν τοῖσ ἕλεσι τοῦ ποταμοῦ, καὶ κρώζουσιν οὗτοι πάνυ ἄμουσον καὶ ἀσθενέσ, ὡσ τοὺσ κόρακασ ἢ τοὺσ κολοιοὺσ Σειρῆνασ εἶναι πρὸσ αὐτούσ, ᾀδόντων δὲ ἡδὺ καὶ οἱο͂ν σὺ φὴσ οὐδὲ ὄναρ ἀκηκόαμεν ὥστε θαυμάζομεν πόθεν ταῦτα εἰσ ὑμᾶσ ἀφίκετο περὶ ἡμῶν. πολλὰ τοιαῦτα ἐξαπατηθῆναι ἔστι πιστεύοντασ τοῖσ πρὸσ τὸ μεῖζον ἕκαστα ἐξηγουμένοισ.

ὥστε κἀγὼ νῦν δέδια ὑπὲρ ἐμαυτοῦ μὴ ὑμεῖσ ἄρτι ἀφιγμένοι, καὶ τοῦτο πρῶτον ἀκροασόμενοι ἡμῶν, ἢλεκτρά τινα καὶ κύκνουσ ἐλπίσαντεσ εὑρήσειν παρ’ ἡμῖν, ἔπειτα μετ’ ὀλίγον ἀπέλθητε καταγελῶντεσ τῶν ὑποσχομένων ὑμῖν τοιαῦτα πολλὰ κειμήλια ἐνεῖναι τοῖσ λόγοισ. ἀλλὰ μαρτύρομαι, ὡσ ἐμοῦ τοιαῦτα μεγαλαυχομένου περὶ τῶν ἐμῶν οὔτε ὑμεῖσ οὔτε ἄλλοσ πω ἀκήκοεν, οὐδ’ ἂν ἀκούσειέν ποτε. ἄλλοισ μὲν γὰρ οὐκ ὀλίγοισ ἐντύχοισ ἂν Ἠριδανοῖσ τισι καὶ οἷσ οὐκ ἤλεκτρον, ἀλλὰ χρυσὸσ αὐτὸσ ἀποστάζει τῶν λόγων, πολὺ τῶν κύκνων τῶν ποιητικῶν λιγυρωτέροισ· τὸ δὲ ἐμὸν ὁρᾶτε ἤδη ὁποῖον ἁπλοϊκὸν καὶ ἄμυθον, οὐδέ τισ ᾠδὴ πρόσεστιν. ὥστε ὁρ́α μὴ τοιοῦτό τι πάθῃσ μείζω περὶ ἡμῶν ἐλπίσασ, οἱο͂́ν τι πάσχουσιν οἱ τὰ ἐν τῷ ὕδατι ὁρῶντεσ· οἰόμενοι γὰρ τηλικαῦτα εἶναι αὐτὰ οἱᾶ διεφαίνετο αὐτοῖσ ἄνωθεν, εὐρυνομένησ τῆσ σκιᾶσ πρὸσ τὴν αὐγήν, ἐπειδὰν ἀνασπάσωσι, πολλῷ μικρότερα εὑρίσκοντεσ ἀνιῶνται. ἤδη οὖν σοι προλέγω, ἐκχέασ τὸ ὕδωρ καὶ ἀποκαλύψασ τἀμὰ μηδὲν μέγα προσδοκήσῃσ ἀνιμήσεσθαι, ἢ σαυτὸν αἰτιάσῃ τῆσ ἐλπίδοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lucian, Electrum, (no name)

(루키아노스, Electrum, (no name))

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION