Lucian, Dialogi Marini, zephyrus and notus, chapter 4

ταῦτα ἐκ Φοινίκησ ἄχρι τῆσ Κρήτησ ἐγένετο· ἐπεὶ δὲ ἐπέβη τῇ νήσῳ, ὁ μὲν ταῦροσ οὐκέτι ἐφαίνετο, ἐπιλαβόμενοσ δὲ τῆσ χειρὸσ ὁ Ζεὺσ ἀπῆγε τὴν Εὐρώπην ἐσ τὸ Δικταῖον ἄντρον ἐρυθριῶσαν καὶ κάτω ὁρῶσαν· ἠπίστατο γὰρ ἤδη ἐφ̓ ὅτῳ ἄγοιτο. ἡμεῖσ δὲ ἐμπεσόντεσ ἄλλο ἄλλοσ τοῦ πελάγουσ μέροσ διεκυμαίνομεν. Ὦ μακάριε Ζέφυρε τῆσ θέασ· ἐγὼ δὲ γρῦπασ καὶ ἐλέφαντασ καὶ μέλανασ ἀνθρώπουσ ἑώρων.