Lucian, Dialogi Marini, iris and poseidon, chapter 1

Τὴν νῆσον τὴν πλανωμένην, ὦ Πόσειδον, ἣν ἀποσπασθεῖσαν τῆσ Σικελίασ ὕφαλον ἔτι νήχεσθαι συμβέβηκε, ταύτην, φησὶν ὁ Ζεύσ, στῆσον ἤδη καὶ ἀνάφηνον καὶ ποίησον ἤδη δῆλον ἐν τῷ Αἰγαίῳ μέσῳ βεβαίωσ μένειν στηρίξασ πάνυ ἀσφαλῶσ· δεῖται γάρ τι αὐτῆσ. Πεπράξεται ταῦτα, ὦ Ἶρι. τίνα δὲ ὅμωσ παρέξει αὐτῷ τὴν χρείαν ἀναφανεῖσα καὶ μηκέτι πλέουσα;