Lucian, Dialogi Marini, poseidon and the dolphins, chapter 2

(루키아노스, Dialogi Marini, poseidon and the dolphins, chapter 2)

Ὁ Περίανδροσ, οἶμαι, ἔχαιρεν αὐτῷ καὶ πολλάκισ μετεπέμπετο αὐτὸν ἐπὶ τῇ τέχνῃ, ὁ δὲ πλουτήσασ παρὰ τοῦ τυράννου ἐπεθύμησε πλεύσασ οἴκαδε ἐσ τὴν Μήθυμναν ἐπιδείξασθαι τὸν πλοῦτον, καὶ ἐπιβὰσ πορθμείου τινὸσ κακούργων ἀνδρῶν ὡσ ἔδειξε πολὺν ἄγων χρυσόν τε καὶ ἄργυρον, ἐπεὶ κατὰ μέσον τὸ Αἰγαῖον ἐγένοντο, ἐπιβουλεύουσιν αὐτῷ οἱ ναῦται· ὁ δὲ ‐ ἠκροώμην γὰρ ἅπαντα παρανέων τῷ σκάφει ‐ Ἐπεὶ ταῦτα ὑμῖν δέδοκται, ἔφη, ἀλλὰ τὴν σκευὴν ἀναλαβόντα με καὶ ᾅσαντα θρῆνόν τινα ἐπ̓ ἐμαυτῷ ἑκόντα ἐάσατε ῥῖψαι ἐμαυτόν. ἐπέτρεψαν οἱ ναῦται καὶ ἀνέλαβε τὴν σκευὴν καὶ ᾖσε πάνυ λιγυρόν, καὶ ἔπεσεν ἐσ τὴν θάλατταν ὡσ αὐτίκα πάντωσ ἀποθανούμενοσ· ἐγὼ δὲ ὑπολαβὼν καὶ ἀναθέμενοσ αὐτὸν ἐξενηξάμην ἔχων ἐσ Ταίναρον. Ἐπαινῶ σε τῆσ φιλομουσίασ· ἄξιον γὰρ τὸν μισθὸν ἀποδέδωκασ αὐτῷ ἀκροάσεωσ.

상위

Dialogi Marini

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION