Lucian, Dialogi Marini, panope and galene, chapter 2

(루키아노스, Dialogi Marini, panope and galene, chapter 2)

κἀπειδὴ ὁ Ἑρμῆσ ἀνελόμενοσ ἐπελέξατο τὰ γεγραμμένα, αἱ μὲν Νηρηίδεσ ἡμεῖσ ἀπεσιωπήσαμεν. τί γὰρ ἔδει ποιεῖν ἐκείνων παρουσῶν; αἱ δὲ ἀντεποιοῦντο ἑκάστη καὶ αὑτῆσ εἶναι τὸ μῆλον ἠξίουν, καὶ εἰ μή γε ὁ Ζεὺσ διέστησεν αὐτάσ, καὶ ἄχρι χειρῶν ἂν τὸ πρᾶγμα προὐχώρησεν. ἀλλ̓ ἐκεῖνοσ, Αὐτὸσ μὲν οὐ κρινῶ, φησί, περὶ τούτου, ‐ καίτοι ἐκεῖναι αὐτὸν δικάσαι ἠξίουν ‐ ἄπιτε δὲ ἐσ τὴν Ἴδην παρὰ τὸν Πριάμου παῖδα, ὃσ οἶδέ τε διαγνῶναι τὸ κάλλιον φιλόκαλοσ ὤν, καὶ οὐκ ἂν ἐκεῖνοσ κρίναι κακῶσ. Τί οὖν αἱ θεαί, ὦ Πανόπη; Τήμερον, οἶμαι, ἀπίασιν ἐσ τὴν Ἴδην, καί τισ ἥξει μετὰ μικρὸν ἀπαγγέλλων ἡμῖν τὴν κρατοῦσαν. Ἤδη σοί φημι, οὐκ ἄλλη κρατήσει τῆσ Ἀφροδίτησ ἀγωνιζομένησ, ἢν μὴ πάνυ ὁ διαιτητὴσ ἀμβλυώττῃ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION