Lucian, Dialogi Marini, cyclops and poseidwn, chapter 2

(루키아노스, Dialogi Marini, cyclops and poseidwn, chapter 2)

Κατέλαβον ἐν τῷ ἄντρῳ ἀπὸ τῆσ νομῆσ ἀναστρέψασ πολλούσ τινασ, ἐπιβουλεύοντασ δῆλον ὅτι τοῖσ ποιμνίοισ· ἐπεὶ γὰρ ἐπέθηκα τῇ θύρᾳ τὸ πῶμα ‐ πέτρα δέ ἐστι παμμεγέθησ ‐ καὶ τὸ πῦρ ἀνέκαυσα ἐναυσάμενοσ ὃ ἔφερον δένδρον ἀπὸ τοῦ ὄρουσ, ἐφάνησαν ἀποκρύπτειν αὑτοὺσ πειρώμενοι· ἐγὼ δὲ συλλαβών τινασ αὐτῶν, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν, κατέφαγον λῃστάσ γε ὄντασ. ἐνταῦθα ὁ πανουργότατοσ ἐκεῖνοσ, εἴτε Οὖτισ εἴτε Ὀδυσσεὺσ ἦν, δίδωσί μοι πιεῖν φάρμακόν τι ἐγχέασ, ἡδὺ μὲν καὶ εὐόσμον, ἐπιβουλότατον δὲ καὶ ταραχωδέστατον· ἅπαντα γὰρ εὐθὺσ ἐδόκει μοι περιφέρεσθαι πιόντι καὶ τὸ σπήλαιον αὐτὸ ἀνεστρέφετο καὶ οὐκέτι ὅλωσ ἐν ἐμαυτοῦ ἤμην, τέλοσ δὲ ἐσ ὕπνον κατεσπάσθην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION