Lucian, De saltatione, (no name) 32:

(루키아노스, De saltatione, (no name) 32:)

εἰ δὲ μὴ ἐναγώνιοσ ἡ ὄρχησισ, ἐκείνην εἶναί φημι αἰτίαν, τὸ δόξαι τοῖσ ἀγωνοθέταισ μεῖζον καὶ σεμνότερον τὸ πρᾶγμα ἢ ὥστε εἰσ ἐξέτασιν καλεῖσθαι. ἐῶ λέγειν ὅτι πόλισ ἐν Ἰταλίᾳ, τοῦ Χαλκιδικοῦ γένουσ ἡ ἀρίστη, καὶ τοῦτο ὥσπερ τι κόσμημα τῷ παρ’ αὐτοῖσ ἀγῶνι προστέθεικεν.